De stemmen zijn geteld, en Algleymi van Misþyrming is volgens de lezers van Zware Metalen het beste album van 2019! Tijdens de eerste twee weken stonden de albums van Alcest, Mayhem en Tool bovenaan, maar toen Misþyrming op 30 december de koppositie innam, liet het niet meer los. Algleymi kwam in meer dan een kwart van alle inzendingen voor en stond gemiddeld op de zevende plaats. Naast een pleidooi voor het herintroduceren van rock-‘n-roll in black metal, een ideologische terugkeer naar de traditionalistische oorsprong van het genre en een afwijzing van de moderne westerse maatschappij is dit bovenal een zegeviering van de ondergrondse metalmuziek – net als toen de psychedelische black metal van Oranssi Pazuzu in 2016 won. Voor sommigen komt deze uitslag wellicht als een verrassing, maar het debuut Söngvar Elds og óreiðu klom in 2015 al tot de achtste plaats, hetgeen laat zien hoe diep de lezers van Zware Metalen graven. Ondanks de titel van het album – totale vergetelheid – neemt de duistere schim op de albumhoes van Manuel Tinnemans de overwinningsbokaal in ontvangst met het heilloze landschap van IJsland op de achtergrond.
Met naast Misþyrming ook Mgła, Alcest, Mayhem en Blut Aus Nord in de top 10 kunnen we concluderen dat de black metal in 2019 gezegevierd heeft. Maar als je de rest van de lijst bekijkt, blijkt dat elke liefhebber zijn eigen favorieten had. Of je nu van death (Blood Incantation, Cattle Decapitation, Vltimas), prog (Opeth, Soen, Devin Townsend), mainstream (Tool, Rammstein, Slipknot), old-school (Darkthrone, Sacred Reich, Possessed) of vooruitstrevend (White Ward, Waste Of Space Orchestra, Inter Arma) houdt: alles is in de ZM Jaarlijst van 2019 vertegenwoordigd. De bekende labels zijn verantwoordelijk voor meer dan een derde van de platen in de top 100 – Nuclear Blast (12 albums), Season Of Mist (10 albums), Metal Blade (7 albums), Century Media (7 albums) – maar van eigen bodem treffen we Brutus, Officium Triste en Laster in de top 50 aan, met Asagraum, Bodyfarm, Nusquama en Gold die daar net buiten vallen.
Nog nooit waren er zoveel punten nodig om een plek in de top 50 te bemachtigen en nog nooit kregen zeven albums meer dan duizend punten. Het zal dan ook geen verbazing zijn dat we tijdens deze zestiende editie van de ZM Jaarlijst meer jaarlijstjes dan ooit tevoren ontvangen hebben. Om al die inzendingen terug te voeren tot één compacte lijst hebben we een puntensysteem bedacht. Iemands favoriete album van 2019 krijgt dertig punten, iemands nummer twee krijgt 29 punten, enzovoorts. Dit betekent dat een nummer één notering drie keer zwaarder weegt dan een twintigste plaats. Deze enorme optelsom levert de volgende, prachtige overzichtslijst op. Het kan de lezer van Zware Metalen niet obscuur, gevarieerd en gedurfd genoeg. Doe je voordeel met die ontdekkingsdrift en duik nog eens in de onderstaande lijst om te zien hoe jouw favoriete albums scoorden en wat je allemaal gemist hebt in 2019. Klik nog eens onze recensies aan (we hebben alle albums uit de top 50 beschreven) en zwier ondertussen deze afspeellijst van de top 100 aan. Scrollen maar!
1. Misþyrming – Algleymi (1338 punten)
“Hoe start je een orgie? Misschien niet een standaard vraag op een metal-forum. Toch ben ik bereid je wat tips te geven. Even voor de duidelijkheid, allemaal ‘van horen zeggen’ wel te verstaan. Je kan je, al dan niet met je partner, opsluiten in een parenclub en je volledig laten gaan. Je kan zelf een wild feest organiseren en uitnodigen wie je wil. Je kan ook de nieuwe plaat van Misþyrming opzetten. De ene orgie is dan natuurlijk de andere niet. Nu, volgens mij is het eindresultaat hetzelfde. Je bent leeg, en afgepeigerd of je hebt nog wat ‘jus’ over en je wil nog een rondje.”
2. Tool – Fear Inoculum (1242 punten)
“Intelligentie en gevoel, maar ook techniek en melodie komen hier perfect samen in een meeslepend werkstuk van een band die onverminderd actueel en urgent klinkt.”
3. Mgła – Age Of Excuse (1122 punten)
“Age of Excuse graaft dieper dan Exercises in Futility, betrekt op verschillende manieren de luisteraar meer in de muziek en boet in aan elegantie om authenticiteit te winnen. Deze band durft dus opnieuw minder populaire beslissingen te nemen om nog dichter te komen tot de essentie van hun muziek. Maar de lat ligt weer wat hoger, laat daar geen twijfel over bestaan.”
4. Cult Of Luna – A Dawn To Fear (1108 punten)
“De heren van Cult Of Luna zijn meesters in sfeerzetting en houden de plaat door de dynamiek de volle speeltijd behoorlijk toegankelijk. Dat laatste voor Cult Of Luna begrippen natuurlijk, want we zien geen van de songs van het album binnenkort opgevoerd gaan worden bij het programma Beste Zangers. En zo hoort het ook.”
5. Alcest – Spiritual Instinct (1105 punten)
“Post-black metal, uit het brein ontsproten van Alcest, is een aparte kunstvorm te noemen. Ik ken op heden geen enkele band die in staat is binnen dit genre, dit niveau te bereiken. Er is geen enkele band die in staat is hoger te reiken, verder te springen of sneller te lopen dan deze Fransen. Petje af!”
6. Blood Incantation – Hidden History Of The Human Race (1083 punten)
“Hidden History Of The Human Race is een fantastisch lekkere deathmetalplaat waarop oud en nieuw elkaar vinden in pakkende songs. Bij het toezenden van het album gaf één onzer hoofdredacteuren als vriendelijke vingerwijzing mee: jaarlijstjesmateriaal. Nou, met plezier!”
7. Mayhem – Daemon (1058 punten)
“Als ik even mijn rationele filter afzet (daar zijn manieren voor) en afga op de onderbuik dan voelt het uiteindelijk echt wel als Mayhem dat voor zichzelf een verlengstuk gebreid heeft.”
8. Blut Aus Nord – Hallucinogen (983 punten)
“Een prachtig, intens en uitzonderlijk sterk album dat de geest verfrist na dat gemene Deus Salutis Meæ, maar als je wat dieper graaft zorgt het er wel voor dat elk neuron in je cerebrum één voor één uiteenspat. Hallucinogen is een gekmakend, mysterieus album dat waarschijnlijk nooit al zijn geheimen zal prijsgeven. Niet nadenken dus, gewoon luisteren en genieten.”
9. Opeth – In Cauda Venenum (889 punten)
“Eerder stelde ik mijzelf de vraag of Opeth met In Cauda Venenum zijn nieuwe sound heeft weten te perfectioneren… Nou, absoluut! Van de laatste vier albums is dit bij verre het meest ontwikkelde, volwassen album en hebben we Opeth te pakken op zijn best. Het moge dan ook duidelijk zijn dat deze band nog lang niet klaar is om de handdoek in de ring te gooien en dat er een nieuwe era van Zweedse prog is aangebroken.”
10. Cattle Decapitation – Death Atlas (836 punten)
“Death Atlas is een ongekend hard en overdonderd album geworden, waarbij er ruimte is gelaten voor spanning en melancholie. Of je nu wel of niet iets kan met de verkondigde boodschap, de plaat staat garant voor een stuk extreem luisterplezier. En verdient het daarom alleen al om door iedere liefhebber van extreme metal gehoord te worden. Dus luister deze plaat voordat het te laat is en de massa extinctie zijn intrede doet.”
11. Vltimas – Something Wicked Marches In (827 punten)
“In 2015 stapte David Vincent uit Morbid Angel en bleef bandleider Trey Azagthoth achter. Vier jaar later kunnen we concluderen dat Vincent met 2-0 voorstaat. Niet alleen door met I Am Morbid klassiek Morbid Angel-materiaal te spelen waar Morbid Angel vrijwel alleen nummers speelt die met Steve Tucker op zang zijn opgenomen, maar ook omdat Vincent dankzij Vltimas aantoont anno 2019 nog volkomen relevant te zijn en een absolute topplaat uitbrengt. Deathmetalliefhebbers die dit laten liggen, zijn gek. Blackmetalliefhebbers ook.”
12. Rotting Christ – The Heretics (676 punten)
“Ik ben oprecht onder de indruk van het nieuwe werk, vooral omdat The Heretics ‘ademt van eerbied’ voor de voorvaderen van het vrije denken, aan wie de ketters en iconoclasten van nu veel dank zijn verschuldigd. Daarnaast is het ook altijd weer die sfeer die Rotting Christ weet te creëren en zich daarmee als de sterkste pilaar van de Griekse metal heden ten dage weet te vestigen. Ieder nummer staat muzikaal en tekstueel gezien solide op zichzelf. Kwaliteit met een hoofdletter!”
13. Swallow The Sun – When A Shadow Is Forced Into The Light (673 punten)
“When A Shadow Is Forced Into The Light klinkt als een natuurlijke overgang van Emerald Forest And The Blackbird (2012) en Songs From The North (2015), waarbij met de kennis over de geschiedenis achter dit album de band een nieuwe parel van Finse melodische metal heeft achtergelaten. En wie zijn beter in het creëren van melodische metal dan deze Finnen?”
14. Darkthrone – Old Star (661 punten)
“Old Star is echt onmiskenbaar Darkthrone. De sfeer, het geluid, de riffs en de solo’s, alles ademt toch die smerigheid ondanks de echt fenomenale productie.”
15. Sacred Reich – Awakening (641 punten)
“De nieuwe songs gaan goed samen met het oudere werk. Dat zegt misschien genoeg!”
16. Devin Townsend – Empath (614 punten)
“Het is bijna onmogelijk om in woorden recht te doen aan de krachttoer die Empath is. Misschien: een groots en eerlijk album waarop de maker zich minder verschuilt achter gimmicks of techniek dan voorheen? Een album dat je van de ene verbazing in de andere doet vallen? Of een beter gelukte Deconstruction? Nee, dat is het ook niet. Vooruit, nog een laatste poging dan: plaat van het jaar?”
17. Possessed – Revelations Of Oblivion (609 punten)
“Zo vernieuwend als Seven Churches was, is Revelations Of Oblivion natuurlijk niet. Maar stelt u zich eens de vraag welke band dan wel tweemaal een heel nieuw genre uit de grond heeft gestampt? De old school deathmetalfan kan in ieder geval niet om Revelations Of Oblivion heen. Het is een geïnspireerde schop onder je hol waar geen energiedrank, bezoek aan mentale goeroe of week terugtrekken in een klooster tegenop kan.”
18. Soen – Lotus (591 punten)
“Lotus is het product van een meer ervaren Soen, dat nu echt hele grote stappen maakt in het ontwikkelen van een geheel eigen geluid. Daar waar de band in het verleden nogal eens werd vergeleken met andere grootheden uit dit subgenre, lijken de heren op album nummer vier het geheime ingrediënt gevonden te hebben wat hen zo uniek maakt. Nu nog een klein beetje meer verfijnen en we hebben een nieuwe prog-legende te pakken.”
19. Rammstein – Rammstein (582 punten)
“Is het de sterke zwanenzang die de band verdient? Nee, ik vind van niet. Ik mis persoonlijk nog wat krakers die zich kunnen meten met nummers als Mein Herz Brennt, Klavier, Waidmann’s Heil, Rosenrot, Alter Mann, Reise, Reise en tal van andere. Maar Rammstein is weer terug en dat telt. Sie sind wieder da!”
20. Waste Of Space Orchestra – Syntheosis (554 punten)
“Een klein meesterwerk van twee Finse toppers uit de underground die laten horen dat een samenwerking meer kan zijn dan de som der delen zonder aan beluisterbaarheid in te boeten.”
21. Slipknot – We Are Not Your Kind (541 punten)
“Het liefst bashen we een populaire band als Slipknot natuurlijk gewoon, omdat we het ontgroeid zijn. Of we prijzen het aan omdat we er jeugdige herinneringen aan hebben. Dit is echter een album dat op zichzelf staat en dat ook zonder dergelijke emoties, een goed album genoemd moet worden.”
21. White Ward – Love Exchange Failure (541 punten)
“Ik geef meestal punten uitgedrukt in veelvouden van vijf. Dat heeft een beetje met mijn georganiseerde alter ego te maken. Iets in mij zegt me dat het tijd wordt om dat nu te veranderen en misschien, wie weet éénmalig en enkel voor deze plaat, aan te passen. Geen 100, dan zit ik weer op een veelvoud van vijf en dan is er geen ruimte meer voor progressie, maar bijna perfectie bestaat ook.”
23. Amon Amarth – Berserker (534 punten)
“Al met al is Berserker een bijzonder degelijk en toegankelijk album met heerlijke hoogtepunten. Ik zeg: halen die plaat!”
24. Gaahls WYRD – GastiR – Ghosts Invited (533 punten)
“Na een kleine drie kwartier gaat er van alles door je heen en drijft er misschien zelfs een kleine existentiële crisis naar boven. Wat is dit een intrigerend album! En imposant. En indringend. En intens.”
25. Leprous – Pitfalls (510 punten)
“Pitfalls is een mooie, fantastisch geproduceerde en soms ietwat moeilijke plaat die een investering van de luisteraar vraagt. Ben je bereid die te doen, dan zou je er wel eens heel wat moois voor kunnen terugkrijgen.”
26. Sinmara – Hvísl Stjarnanna (471 punten)
“Het lijkt wel alsof hier alles samenkomt, alsof je op je eindbestemming bent aangekomen en bevangen door kou, wind, regen, ellende en verdriet je beseft dat diegene waarvoor je gekomen bent, er niet is. Ván Records is een label dat altijd kwaliteit aflevert en doet dat ook nu weer. Waar blijft dat label die bands toch vandaan halen?”
27. Insomnium – Heart Like A Grave (470 punten)
“Overtuigende nieuwe release van de melodieuze deathmetalgrootheden uit het land van de duizend meren!”
28. Borknagar – True North (467 punten)
“Kunnen ze ons nog altijd boeien en beroeren, deze gozers uit het koude noorden van Europa? Awel, volmondig ja.”
29. Inter Arma – Sulphur English (466 punten)
“Ik durf wel te zeggen dat dit het meest duistere album is van Inter Arma en misschien zelfs wel het meest uitdagende in de catalogus.”
30. Deathspell Omega – The Furnaces Of Palingenesia (464 punten)
“De opbouw van de nummers is goed, het opdelen in elf stukken is goed, de muziek zelf is uitstekend, de teksten zijn dit keer ook voor een leek op het gebied van theologie, filosofie en het zeer lastige metafysische satanisme wel redelijk te volgen. Niet te missen voor eenieder die zichzelf blackmetalfan noemt.”
31. Brutus – Nest (451 punten)
“Dit is een album zonder toeters en bellen, dat slechts één sound kent en daar vrijwel niet vanaf wijkt. Hiermee zou het makkelijk zijn om Brutus af te schilderen als eentonig. Ik verkies echter de niet-cynische uitleg en stel dat dit een band is met visie en die buldert van het zelfvertrouwen. Nest bevat geen synth geneuzel of elektronische liflafjes, want het heeft het niet nodig. Nee, dit zijn een paar gitaren, versterkers, een drumkit en een set belachelijk goede songs. En natuurlijk is er die onweerstaanbare stem: de kers op een toch al belachelijke lekkere taart. Dit album is eigenzinnig, excentriek, barst van de creativiteit en meer dan de som der delen. Jaarlijst materiaal? Waarschijnlijk. Verplichte kost? Absoluut.”
32. Numenorean – Adore (436 punten)
“Een beklijvende ritmesectie, doorleefde en emotionele ontladingen middels gevoelige zangpartijen, melancholische gitaarlijnen… de plaat heeft het allemaal.”
33. Downfall Of Gaia – Ethic Of Radical Finitude (432 punten)
“Misschien is het de (zwartgeblakerde) euforie van het moment die spreekt, maar deze plaat is sterk genoeg om je werkelijk een paar dagen van je à propos te brengen. Een bescheiden meesterwerk.”
34. Death Angel – Humanicide (431 punten)
“‘Loyal to the core!’ is de boodschap. Dat is toch wel het minste wat je kunt zeggen van een band die – vijfendertig jaar nadat de bekendste leden als (pre)pubers hun eerste demo’s opnamen – met zo’n knaller van een thrashalbum komt. Dit is hoe mainstream thrash in deze tijd hoort te klinken.”
35. Aoratos – Gods Without Name (422 punten)
“Hetgeen een parel van Naas Alcameth typeert is het feit dat alles naadloos in elkaar overvloeit en dit weer drie kwartier naar adem happen is. Toegegeven, het is momenteel nog geen Akhlys, maar dit komt hoe dan ook gevaarlijk dicht in de buurt. Neen, deze mag je niet overslaan. Verplichte aanschaf.”
36. Flotsam And Jetsam – The End Of Chaos (420 punten)
“Ik vrees in ieder geval dat ik bij dezen nog maar negentien plekken over heb in mijn top twintig voor 2019. Ja, zo goed is The End Of Chaos.”
37. Dream Theater – Distance Over Time (395 punten)
“Het album als geheel laat een Dream Theater in volle glorie horen: gefocust, bij vlagen heavy, technisch en met veel aandacht voor de schoonheid van melodie.”
38. Nile – Vile Nilotic Rites (385 punten)
“Vile Nilotic Rites is niet het beste album uit de catalogus van Nile, maar zeker ook niet de minste.”
39. Esoteric – A Pyrrhic Existence (365 punten)
“A Pyrrhic Existence is het beste album van Esoteric. Zo, dat is dan ook weer gezegd.”
40. Sabaton – The Great War (359 punten)
“Een belegen Sabaton-album met meer precisie en iets meer nuance dan we gewend zijn. Het ademt weer ouderwets ‘metal’.”
41. Officium Triste – The Death Of Gaia (351 punten)
“Verplichte kost voor liefhebbers van het genre, bijzonder zwaar aanbevolen voor hen daarbuiten. The Death of Gaia is muzikaal goud. Het is een plaat die helemaal af is en alleen niet de maximale score krijgt omdat ze in Rotterdam niet zo streberig zijn en dat dus niet bij de stad zou passen.”
42. Soilwork – Verkligheten (337 punten)
“Verkligheten is grootse, meeslepende en soms opzwepende metal in een eigentijdse cleane productie.”
43. Tomb Mold – Planetary Clairvoyance (333 punten)
“Planetary Clairvoyance is avontuurlijk zonder progressief te zijn en een plaat waarvan de liefhebber van death metal met een ruw randje zeker zal genieten. Het wordt nog dringen voor het jaarlijstje!”
44. 1349 – The Infernal Pathway (321 punten)
“In zijn totaliteit is deze plaat een strakke, agressieve release die niet mag ontbreken in de collectie van elke blackmetalfan.”
45. Candlemass – The Door To Doom (320 punten)
“The Door to Doom laat horen dat deze doomveteranen bij lange na nog niet afgeschreven kunnen worden. Menig doomband zou willen dat ze deze deur kunnen openen.”
46. Schammasch – Hearts Of No Light (319 punten)
“De sfeer die de plaat uitstraalt is duister en diepgaand. De muziek is black metal in zijn puurste vorm. Je hart, als je er al één hebt, zal niet voorzien zijn van enig licht als je dit werk hebt beluisterd.”
47. Saor – Forgotten Paths (315 punten)
“Conclusie: dit is groots en gaat recht naar vanbinnen. Zelfs als daar niets zit, vult het je met een natuurlijke gloed. Dik 38 minuten lang.”
48. Sunn O))) – Life Metal (310 punten)
“Met deze plaat weet het tweetal zich te revancheren en bewijst het dat het met meer simpele middelen veel verder komt.”
49. Wilderun – Veil Of Imagination (307 punten)
“Geen haar op mijn hoofd die er aan denkt – ondanks mijn persoonlijke issues – dit kitscherig, sentimenteel, aanstellerig of pathetisch te vinden. Veil Of Imagination is episch. Veil Of Imagination is groots. Veil Of Imagination is woooooooow! Stop met lezen en ga luisteren.”
50. Laster – Het Wassen Oog (306 punten)
“Laster en Het Wassen Oog doen me ergens denken aan het werk van H.P. Lovecraft. De tastbare realiteit van de black metal als basis, maar véél verder kijken dan dat. Op zoek naar het onbekende en het grenzen van het onverklaarbare.”
Klik hier voor de 51 tot en met 441!
Bekijk hier de jaarlijsten van alle voorgaande jaren:
Bekijk hier de jaarlijsten van ons redactieteam: