Inter Arma – Sulphur English

Geschreven door op 29-04-2019 om 22:03.

Alweer drie jaar geleden verscheen van Inter Arma het album Paradise Gallows, een album dat collega Bart destijds bekeerde tot Inter Armani. Nu is daar dan alweer album nummer vier en de interesse is eigenlijk direct gewekt. Wat heeft het kwintet nu weer voor ons in petto? Waar we al sludge- en postmetalinvloeden voorbij hebben horen komen, soms zelfs gemengd met een southern groove in de voorgangers, is het niet vanzelfsprekend dat we hier hetzelfde kunnen verwachten.

Het begin verbaast mij dan eigenlijk ook wel, vanaf de opener gaat de band de zware hoek in van death/doom, een beetje in het straatje van een band als Spectral Voice. Dit is niet direct wat ik had verwacht maar het is wel een aangename verrassing. Donderende drums vergezellen de logge en soms dissonante riffs die het equivalent vormen van een duisternis die je langzaam opslokt. Vocaal is er voldoende variatie te vinden, van diepe growls tot screams en zelfs hier en daar wat cleane zang. En dan is daar Stillness, het nummer dat dit album verdeelt – niet enkel numeriek maar zeker en vooral stilistisch. Hiermee en hierna worden de postmetalinvloeden weer uit de kast getrokken en komt er meer experiment in de nummers. De opbouw is nu dramatischer en de dynamiek is vergroot, de cleane vocalen zijn nu meer leading en de riffs meer subtiel.

Toch is het niet zo dat het vrolijker wordt op de tweede helft van het album, maar er zijn nu meer parallellen te trekken met het voorgaande album. De trend van de eerste helft vindt nu zijn weg via uitbarstingen naar een climax van de langzaam opgebouwde nummers. Dit is een stijl die de band nog niet eerder op die manier heeft verkend maar die het gezelschap absoluut ligt. Ik durf wel te zeggen dat dit het meest duistere album is van Inter Arma en misschien zelfs wel het meest uitdagende in de catalogus. Voor een indruk van de stijl die je hier kan verwachten is de titelsong misschien wel het beste voorbeeld, de perfecte mix van het brute geweld van de eerste helft gemengd met het experiment waar de band om bekend staat.

Score: 

86/100

Label:

Relapse records, 2019

Tracklisting:

  1. Bumgardner
  2. A Waxen Sea
  3. Citadel
  4. Howling Lands
  5. Stillness
  6. Observances of the Path
  7. The Atavist’s Meridian
  8. Blood on the Lupines
  9. Sulphur English

Line-up:

  • T.J. Childers – Drum, gitaar, bas, percussie, vocalen
  • Steven Russell – Gitaar
  • Trey Dalton – Gitaar, percussie, vocalen
  • Mike Paparo – Vocalen, percussie
  • Joe Kerkes – Bas

Links: