Slipknot – We Are Not Your Kind

Geschreven door op 08-08-2019 om 22:26.

Alleen de naam Slipknot is genoeg om het hoofd van menig jonge metalliefhebber te laten schudden. Niet zoals sommige volwassen metalheads op afkeurende wijze doen, maar van boven naar onder, zwiepend met het haar, op traditionele wijze. Naar aanleiding van de krioelende massa’s, die naar de livevoorstellingen van de mannen met maskers kwamen, werden de fans gedoopt tot ‘maggots’: maden. Een titel die veel fans met trots dragen.

Met het sterke debuutalbum Slipknot uit 1999 behaalde Slipknot gelijk mainstream succes. Het album bevatte onverbiddelijke nu-metal, bol van de wilde percussie en boos geschreeuw. Opvolger Iowa kon er nog aan tippen. Daarna volgden albums die de kracht van het debuut levend hielden, maar niet erg opvallend waren. Met All Hope is Gone wist de band ongekend succes te behalen. Weinig metalbands die dergelijke harde muziek maken kunnen zeggen dat ze meer dan 300 miljoen views op YouTube hebben vergaard. Slipknot kan dat wel. Als een van de populairste metalbands wisten zij vele zielen over te halen naar de goede kant, van de grens tussen de gewone wereld en het rijk der Zware Metalen.

Album .5 The Gray Chapter, was om meerdere redenen een mijlpaal voor de band. Bassist en mede-bandoprichter Paul Gray, had de pijp aan Maarten gegeven, en drummer Joey Jordison was in 2013 ontslag aangezegd. De buitengewoon getalenteerde Jay Weinberg bespeelt inmiddels de drums. Alessandro Venturella kreeg de basgitaar in de handen gedrukt. Corey Taylor, de excentrieke zanger van het gezelschap, liet doorschemeren dat hij zich afvraagt hoe lang hij nog in Slipknot zou blijven. In een interview gaf hij toe dat hij het idee heeft dat hij mogelijk in de toekomst klaar zal zijn met de stijl van de band.  Naar eigen zeggen omdat over zijn frustraties ‘alles wat erover gezegd kan worden al gezegd is’. Later ontkende hij overigens de band te zullen verlaten, en stelde dat het verhaal uit de context was gehaald. Op We Are Not Your Kind laat hij horen nog steeds prima zijn woede te kunnen omzetten in vocale prestaties. Los van het feit dat het vocale gedeelte, de laatste keer dat ik de mannen live zag, nergens op sloeg. De productie is gedaan door Greg Fidelman. De kwaliteit daarvan draagt absoluut bij aan de professionaliteit van dit album. Het heeft een sterk open geluid, waarbij de dynamiek vrijwel perfect naar voren komt, zodat duidelijk wordt dat we hier te maken hebben met topmuzikanten. Petje af!

Dat de band niet van plan is gemakkelijk te scoren blijkt wel uit de speelduur van maar liefst 63:27 minuten. Het is een album geworden dat het beste van Slipknot bij elkaar brengt. Denk aan de sterke zang, uitstekende percussie en lay-outs die zeer goed in elkaar zitten. Het is een album waarop de nummers minutieus zijn uitgedacht en die karaktervol zijn. Natuurlijk, een nummer als Unsainted is toegankelijk als een hitsingle, maar dit is geen kitsch. Dit is echte emotie. Nero Forte weet de oude agressie op te ratelen met zinsnedes als ‘I haven’t felt like this in years’. Het beschrijft uitstekend de ervaring van de luisteraar. A Liar’s Funeral is een balladachtig requiem, met een erg sterk eigen geluid. Spiders biedt achtervolgingsmuziek op de piano, die traagjes je oren binnenkruipt. Orphan overtuigt met sterke vocalen die afwisselend zingen, rappen en kraaien en de typische gitaarlead. Lekker! Afsluiter Solway Firth, een baai tussen Schotland en Engeland, was al te beluisteren als single en met een reden, want het is het sterkste nummer op de plaat. De titel is niet zomaar gekozen, het nummer laat de Keltische invloeden niet achterwege.

Slipknot boet niet in aan overtuigingskracht, en komt gelukkig niet met teveel soft gekeutel. De haat die wordt uitgedragen blijft realistisch overkomen. Het wordt gecombineerd met sterke electro-ambient en kalmere passages die een dynamisch, maar toch consistent beeld geven. De band blijft experimenteren en daardoor kan ik, tot mijn spijt, niet anders concluderen dan dat de band uitstekend presteert. Want laten we eerlijk zijn, het liefst bashen we een populaire band als Slipknot natuurlijk gewoon, omdat we het ontgroeid zijn. Of we prijzen het aan omdat we er jeugdige herinneringen aan hebben. Dit is echter een album dat op zichzelf staat en dat ook zonder dergelijke emoties, een goed album genoemd moet worden.

Score:

87/100

Label:

Warner Music, 2019

Tracklisting:

1. Insert Coin
2. Unsainted
3. Birth Of The Cruel
4. Death Because Of Death
5. Nero Forte
6. Critical Darling
7. Liar’s Funeral
8. Red Flag
9. What’s Next
10. Spiders
11. Orphan
12. My Pain
13. Not Long For This World
14. Solway Firth

Line-Up:

  • #6) Shawn Crahan – Percussie, achtergrondvocalen
  • (#5) Craig Jones – Samples, media, keyboards
  • (#7) Mick Thomson – Gitaar
  • (#8) Corey Taylor – Vocalen
  • (#0) Sid Wilson – Draaitafels, keyboards
  • (#4) Jim Root – Gitaar
  • Alessandro Venturella – Basgitaar
  • Jay Weinberg – Drums

Links: