Soms weet je niet eens dat je – in dit geval al lang – naar iets op zoek bent tot je er tegenaan loopt. Die ervaring had ik toen ik nietsvermoedend op ‘play’ drukte voor de eerste luisterbeurt van het tweede album van kosmische deathmetalband Blood Incantation. De eerste dertig seconden al deden me verbijsterd naar de geluidsapparatuur kijken: Morbid Angel ten tijde van Altars Of Madness in een moderner geluid! Meesterlijk Sandovaliaans drumwerk, snel wisselende ingewikkelde patronen en gierend geniale duikbomriffs. Het zijn dertig ongebreideld agressieve/primitieve seconden die de haren overeind doen staan en zelfs wat kriebel in de borstkas geven. Briljant!
Maar, zoals ze bij Tell Sell zouden zeggen: ‘er is nog veel meer Jim!’. Want na deze (al dan niet bedoelde) korte maar heftige ode aan een van de beste deathmetalplaten uit de geschiedenis, ontvouwt Slave Species Of The Gods zich verder als een afwisselende én pakkende song. Ja, we horen een onverwachte combinatie van smaakvolle spaceleads, knisperfrisse thrashriffs en loodzware basdrops, maar nergens hebben we het gevoel dat de band dit doet om te ‘showboaten’. Het klinkt allemaal heel natuurlijk en logisch en dat lijkt vooral op het conto van drummer Isaac Faulk te kunnen worden geschreven. In al zijn avontuurlijkheid verliest hij nergens uit het oog waar het werkelijk om gaat: de flow van het nummer. Dat de grunt van Paul Riedl sappig en zelfs ietwat melodieus is helpt natuurlijk ook.
De derde track is op één door Antti Boman (Demilich) soepeltjes gebrachte grunt na instrumentaal en dat is natuurlijk hartstikke saai. Nou dat valt door knap fretloos baswerk, het spelen met diverse tempi, een woeste uitbarsting en een aantal fraaie riffs, reuze mee. Sterker nog, de band slaagt er hier in met alleen muziek een heus verhaal te vertellen.
Een echt verhaal wordt verteld in het vierde en laatste nummer van de plaat. Awakening From The Dream Of Existence To The Multidimensional Nature Of Our Reality (Mirror Of The Soul) is een deathmetalepos van maar liefst achttien minuten. Maar van rustig opbouwen is geen sprake op deze hedendaagse Crimson. Men valt meteen in huis met heftige drums en bijna atonale riffs die aan je hersenschors kriebelen. Daarna val je van de ene verbazing in de andere. Heerlijke old school solo’s, scherp genoeg om je aan te snijden, borrelen op uit een zwart gat van riffs die steeds verder onder je huid kruipen. En voor je helemaal dreigt weg te zweven in de eindeloze kosmos trekt de zanger je met een maniakale krijs weer bij de les. Na bijna zes minuten volgt er rust en kalmte zodat, naar je verwacht, naar goede gewoonte weer rustig naar een climax toegewerkt kan worden. Vergeet het. Na een heel korte rustiger lead komen de drums er weer keihard in en indiceert de zanger met een woeste brul dat het tijd is om door te gaan. En doorgaan doet het! Huilende duikbommen vliegen je om de oren over snel en nog steeds complex drumwerk. Naar het einde toe keert de rust weder en zoekt de band zelfs de postmetalregionen op om ons met hemels melodieuze leads ver het universum in te schieten. Missie geslaagd.
Gebruikelijk zou ik op dit punt in de recensie met wat objectieve en kritische kanttekeningen komen, maar na beluistering van de plaat heb ik daar helemaal geen zin in. Laten we meteen maar naar de eindconclusie gaan. Hidden History Of The Human Race is een fantastisch lekkere deathmetalplaat waarop oud en nieuw elkaar vinden in pakkende songs. Bij het toezenden van het album gaf één onzer hoofdredacteuren als vriendelijke vingerwijzing mee: jaarlijstjesmateriaal. Nou, met plezier!
Score:
90/100
Label:
Century Media, 2019
Tracklisting:
- Slave Species Of The Gods
- The Giza Power Plant
- Inner Paths (to Outer Space)
- Awakening From The Dream Of Existence To The Multidimensional Nature Of Our Reality (Mirror Of The Soul)
Line-up:
- Paul Riedl – Gitaar, vocalen
- Morris Kolontyrsky – Gitaar
- Jeff Barrett – Basgitaar
- Isaac Faulk – Drums
Links: