Headlines

Nefarious Dusk is al een poos actief vanop de mossige, drassige en vochtige grond van het Verenigd Koninkrijk en dit al sinds 2011. Intussen zijn er al heel wat EP's maar ook al twee album's verschenen waarvan Nefarious Dusk uit 2021 de laatste bleek te zijn. De heren Dominus en Nosdrahcir maken deel uit van deze band, bijzonder want ze kennen elkaar van Úlfarr en nog heel wat ander lekkers. Snuister de archieven van je geliefde webstek er maar eens op na. De beide heren hebben met hun verschillende bands vaak het Duitse Purity Through Fire Records als uitvalsbasis. Zo ook nu voor deze nieuwste langspeler. Een album dat al in november uitkwam op cd en zijn vinylversie nog moet krijgen. Deze zou moeten landen onder de kerstboom.Lees verder ›

Beneath Moonlight bestaat uit leden die deel uitmaken van de zogenaamde Ordo Vampyr Orientis cirkel. Uit deze kleine gemeenschap van gelijkgestemden zijn reeds bands als Bat Magic, Bad Manor maar ook Beastial Majesty ontstaan. Beneath Moonlight behoort ook toe aan dit selecte clubje. De Fransen van Debemur Morti Productions die vaak een neus hebben voor kwaliteit voegen de band toe aan hun rooster.Lees verder ›

Daar hebben we de wolven van Ulver weer, toch wel mogelijk de band die het hardst van gezicht veranderd is in haar dertigjarig bestaan. Volgend jaar is het immers zo lang geleden dat het debuut Bergtatt - Et eeventyr i 5 capitler het daglicht zag. Deze Noren tapten in die periode uit het blackmetalvaatje, zoals je dat verwacht van een Noorse band. Daarnaast stond woudmystiek en akoestische folklore mee op het programma. Het zijn dagen die erg lang geleden zijn en de band die je vandaag te horen krijgt, heeft eigenlijk niets meer te maken met die band van weleer. Kristoffer Ryg sloeg met zijn kornuiten alvorens de millenniumwissel al een pad in waarin ambient, avantgarde en electronica centraal stonden om gaandeweg uit te monden in een synthpop/new wave stijl die eigenlijk nergens nog te rijmen valt met de band uit de jaren 90.Lees verder ›

Ergens in 2016 kwam dit Noord-Duitse blackmetalbeest van onder het ijs omhoog. Let wel, Blutaxt en Mightyraven hadden de band in 2004 al opgericht, maar toen nog als een soort akoestisch zijprojectje naast hun andere bands. Intussen is Jarl, want over deze band hebben we het hier, geen onbekende meer in blackmetalland en is dit Trümmerfestung de opvolger van het in 2019 verschenen Wiedergänger dat nog in eigen beheer uitkwam. Intussen heeft het label Trollzorn de heren gevonden.Lees verder ›

Wie dacht dat uit Schotland alleen zijdezachte single malt whisky’s komen of dat er enkel regelmatig melancholisch gemijmerd wordt over het al dan niet bestaan van Nessie hebben het mis. Het is ook de basis van de brutaldeathmetalband Iniquitous Savagery die er helemaal op uit is om gehakt van je te maken. Of zoals de Schotten zullen zeggen: haggis van je te maken. De band produceert via Willowtip Records de opvolger van het in 2015 verschenen Subversions of the Psyche en is getiteld Edifice of Vicissitudes. Naast het feit dat de mannen al een beste poos rondlopen speelt het gros ook bij de eveneens brute deathmetalband Party Cannon. Ervaring genoeg.Lees verder ›

Polen en Italië liggen eigenlijk als landen niet zo erg ver uit elkaar als je louter de kilometers telt. Op muzikaal vlak is er in mijn ogen en oren, zeker op het vlak van black metal, een wezenlijk en dus duidelijk groter verschil. Nochtans kunnen beide landen perfect samenwerken. Neem nu de debuut EP van het Poolse duo Todestrieb, Corona Tenebra, dat uitkomt via het Italiaanse Avantgarde Music. Het wordt zoals verwacht geheel in het Pools gebracht en zoekt ergens het midden tussen Watain, Odraza, Drastus, Kriegsmaschine, Tortorum en Funeral Mist. Het handelt verder over filosofische en theologische thema's maar ook over spiritualiteit, satanisme en blasfemie, wat had je gedacht.Lees verder ›

Wolvencrown werd bij Zware Metalen niet eerder besproken en de door het label geleverde biografie verschaft weinig meer info dan dat het om een Engelse band gaat die atmosferische black metal maakt. Celestial Lands is de opvolger van het in 2019 uitgebrachte debuut Of Bark And Ash. Celestial Lands bevat acht nummers en duurt net geen uur. De ervaring leert dat albums met een dergelijke speelduur óf een lange zit blijken te zijn waarbij de band gerust flink het mes in de composities had kunnen zetten óf dat de tijd voorbij vliegt. Niet gehinderd door enige voorkennis slinger ik dit werk eens aan.Lees verder ›

Thanatomania, een trio uit de regio van Berlijn, heeft ondanks zijn bestaan sinds het gezegende jaar 2009 nog niet al te veel op zijn kerfstok. Ik noem een debuutalbum uit 2018 (Resignation) en in 2022 kwam dan via Sol Records de meer dan smakelijke EP Kalamität. En nu is er dan eindelijk plaat nummer twee Punire.Lees verder ›

Paardenrookvlees. Ik ben er gek op. Maar dan moet er wel iemand zijn die dat beestje omlegt en uitbeent. Gelukkig zijn er deze Amerikanen die zich hebben vernoemd naar een paardenslachter om ons te voorzien van een portie muzikale gruwelijkheden.Lees verder ›

The NeverEnding Story is een fantasie film uit 1984 en is geïnspireerd op het boek Die unendliche Geschichte van Michael Ende. In de film vindt de hoofdpersoon in een winkel een boek: je raadt het al ... The NeverEnding Story. Het verhaal in dit boek speelt zich af Fantasia, een fantasiewereld die wordt bedreigd door een mysterieuze kracht die bekendstaat als ‘het Niets’. “Aber das ist eine andere Geschichte und soll ein andermal erzählt werden”Lees verder ›

Argwaan komt uit Nederland, niet echt verrassend natuurlijk, en brengt ons een geutje vreugdevolle black metal of ik bedoel een hele fles, nee, zeg maar gerust een hele krat aan depressieve black metal. Na het beluisteren van deze derde langspeler, In A Surge Of Anguish (2021) en Lief Kind, Wrede Wereld (2023) waren de voorlopers, ben je niet meer in staat enige vreugdekreet uit te brengen. Met songtitels als Dartel De Duitsternis In en GemEinSaam kan dat natuurlijk ook niet anders.Lees verder ›

Het dungeonsynthgenre is, na een flinke periode in zijn crypte gerot (of gerijpt) te hebben, bezig met een heropleving. Waar Mortiis ooit met zijn Song of A Long Forgotten Ghost de gietijzeren toorts van het genre ontstak, zijn er anno 2024 vele nieuwe vaandeldragers bijgekomen. Een van de hofleveranciers is het Zweedse Örnatorpet. Een solo artiest die met zijn bedwelmende synthesizerklanken menig luisteraar in vervoering heeft weten te brengen. Hij heeft al flink wat albums onder zijn naam. Hier kan hij nu met hoofdletters Fordomdags aan toevoegen.Lees verder ›

Vrazorth komt uit Zweden en heeft één plaat uit. Dat is deze die nu voor me ligt, Emergence. De plaat komt uit via het gerenommeerde Avantgarde Music, wat zou willen insinueren dat de band toch wel wat in zijn kosmische blackmetalmars zou moeten hebben. Het is me onbekend wie het enige bandlid is. Hij of zij laat zich blijkbaar niet vergelijken met één of geen ander en noemt zich ook wel Vra.Lees verder ›

Er is een goede reden waarom ik mij behoorlijk druk kan maken om veelbelovende hardcorebands. Te vaak heb ik gezien dat zo'n band na een toffe demo of kneiterharde EP ermee kapt. Soms zorgt dat voor cultbands en soms vergeet je die bands ook gewoon. De realiteit is echter dat we zonder al die nieuwe bands blijven hangen in de zoveelste show van Agnostic Front of weer een reünie van Bane. Stilstand is achteruitgang dus blijvende nieuwe aanwas is van belang.Lees verder ›