Imperishable – Revelation in Purity

Uit Amerika komt een trio herriemakers met de naam Imperishable. Niet te verwarren met de Zweedse band met dezelfde naam die dit jaar ook een nieuwe, zeer appetijtelijke LP uitbracht via Hammerheart Records. Beide bands spelen death metal, waarbij de Amerikaanse versie zich meer richt op agressiviteit en snelheid en het hebben van een zwart randje. De plaat wordt uitgebracht via Everlasting Spew Records en de bandleden zijn geen onbekenden in het metalwereldje. Wat te denken van Derek Roddy op drums (Hate Eternal, Malevolent Creation, Blotted Science en vele andere) en Brian Kingsland van Nile op gitaar en kauwend op de microfoon. De bas wordt door Alex Rush van Olkoth mishandeld.

Zoals de achtergrond van de heren muzikanten al een beetje laat doorschemeren zijn de mannen niet vies van een heerlijk potje keiharde death metal en dan met de nadruk op keihard. Uiteraard lopen ze op dit debuut, genaamd Revelation in Purity, prima in de pas met de bands waar ze in spelen, of gespeeld hebben. De plaat telt zeven nummers en duurt iets langer dan een half uur.

Om dat half uur goed te benutten trapt de band dan ook maar meteen af in de hoogste versnelling. Geen tijd te verspillen! Met een spetterende riff en een furiositeit als in de beste dagen van Hate Eternal gaan we van start! Maar ook al vrij snel verandert de setting en krijgen we cleane vocalen te horen die in een episch decor een klaagzang uitspugen die behoorlijk deprimerend overkomt. Verder bedient Brian Kingsland zich van een schurend strot, wat echt wel heerlijk past bij de muziek. Het is trouwens niet allemaal op zesde versnelling bij elkaar getrommeld en er zijn genoeg rustpunten ingeschoren. Zelfs is er ruimte voor een mooie solo hier en daar.

Waar het eerste nummer nog met de deur in huis valt, begint Exclusion Continuum juist heel theatraal, met lang uitgesponnen, jengelend gitaarwerk en een gruwelijke vocale uithaal die uit de tenen van Kingsland moet komen. Maar dan gaat het wel weer los en horen we een stugge riff die simpel is doch diep penetreert. Uiteraard ontkom je niet aan de nodige Nile-referenties, zoals tegen het einde van dit heftige nummer.

En zo blijft Imperishable spelen met verschillende tempo’s en weten de mannen handig om te springen met verschillen in de songopbouw. Ik bedoel daarmee dat er veel aandacht is besteed aan het niet alleen maar knalhard zijn en dat er ook momenten van bezinning te vinden zijn. Er wordt daarnaast ook aandacht besteed aan het neerzetten van een bepaalde sfeer en daardoor geeft de band inhoud aan elk nummer en zijn de nummers niet onderling inwisselbaar. Verder is Imperishable erg sterk wanneer het hard gaat en ik kan zeggen dat het er echt heftig aan toe gaat soms. Heerlijk! Alles komt vervolgens samen in de afsluiter van zeven minuten, getiteld The Enduring Light of Irreverence, en hier vind je alles terug wat de band te bieden heeft; wat een fantastische afsluiter.

Deze Amerikaanse versie van Imperishable zet hier even een dijk van een plaat neer. Uiteraard zijn de invloeden van de eerdergenoemde bands hoorbaar, maar heeft dit Revelation in Purity duidelijk een eigen identiteit en hebben we hier gewoon weer een kandidaatje voor de wat hardere eindejaarslijstjes!

Score:

86/100

Label:

Everlasting Spew Records, 2025

Tracklisting:

  1. Oath of Disgust
  2. Exclusion Continuum
  3. Revelation in Purity
  4. Spewing Retribution
  5. Iniquity
  6. Where Dead Omens Croon
  7. The Enduring Light of Irreverence

Line-up:

  • Derek Roddy – Drums
  • Alex Rush – Basgitaar
  • Brian Kingsland – Gitaar, vocalen

Links: