Gaahl is weer terug in de metalwereld! De beroemde en beruchte zanger en kunstenaar levert met zijn nieuwe band Gaahls Wyrd kersvers werk aan. De 43-jarige Noor geeft ons met het debuutalbum GastiR – Ghosts Invited zogenoemde “expressieve, esoterische, extreme metal”, alhoewel Gaahl zelf helemaal niets om genres geeft. Ik kan aanraden om deze recensie en het nieuwe album geheel in stijl onder het genot van een glas goede rode wijn te lezen en te beluisteren. Niet voor niets wordt de plaat ook in een set met twee wijnglazen aangeboden door Season of Mist.
Gaahl heeft niet alleen als blackmetalzanger, maar ook als schilder bekendheid verworven. Daarom vind ik het leuk dat het artwork van dit album door hem zelf is ontworpen. Het schimmige schilderij past goed bij de albumtitel. ‘GastiR’ betekent namelijk ‘geest’ en/of ‘gast’. De plaat is vorig jaar opgenomen in Solslottet Studio in Bergen met niemand minder dan Iver Sandøy (ook wel bekend als de drummer van Enslaved tegenwoordig) als producer. Goed, door naar de muziek.
Verwacht geen explosieve black metal. De muziek is vernieuwend, maar wel een stuk softer. Meer Trelldom dan Gorgoroth. De zang van Gaahl is exceptioneel en is in combinatie met de riffs op dit album niet te vergelijken met andere acts. Instrumentaal gezien doet het me wel denken aan Kampfar, bijvoorbeeld tijdens From The Spear. Gaahl’s etherische zang op dit nummer maakt het tegelijkertijd ongrijpbaar. De muziek en de teksten zijn als een enigma. Het is moeilijk, maar niet onmogelijk om ze te ontcijferen. De betekenis ervan is immers afhankelijk van jouw eigen interpretatie als luisteraar. Verder wordt From The Spear gekenmerkt door fel drumwerk en felle uithalen van Gaahl, zoals we al van hem kennen. De kracht van herhaling blijkt wanneer naar het einde toe het tempo wordt teruggeschakeld en Gaahl “I stare down from here” steeds blijft opdreunen. Door zo’n mantra krijg je enkel waardevollere teksten en wordt je inzicht in de tekst wellicht verrijkt.
Het album vangt overigens aan met een onheilspellend synthintro in Ek Erilar. Deze titel kan vrij worden vertaald als ‘ik, de rune-meester’. Met een spookachtige stem gonst Gaahl “Remember me”, begeleid door een strakke ritmesectie. Zijn gegrom wordt afgewisseld door spuwende en ook cleane vocalen. Na een aparte breakdown met luchtig gitaarspel à la Slowdive, wordt langzaamaan naar een fade out toegewerkt.
Ghosts Invited is het eerste nummer van dit album dat werd vrijgegeven in aanloop naar de tour en de albumrelease. Met piramidaal gezag zingt Gaahl op deze ontzagwekkende plaat met fijne tempowisselingen. Het einde met gelaagde vocalen is prachtig. De blast beats zijn op dat punt meer een afleiding. Op dit nummer is duidelijk te horen dat Gaahl graag naar onder andere Nick Cave luistert.
Het hierop volgende Carving The Voices maakt veruit de meeste indruk. In dit rustgevende, indringende nummer zingt/spreekt Gaahl als een predikende sjamaan en weet wederom aan de hand van herhaling te overtuigen. “Carving The Voices” werkt als een (jengelende) mantra en blijft ontzettend in je hoofd hangen na afloop. Met zijn ruime soundscapes doet dit nummer me denken aan Gorgoroth’s Sign Of An Open Eye qua tempo en zangstijl. Met omineuze vocalen vertelt Gaahl over zijn behoefte aan stilte. Je wordt er rustig van en waant jezelf in foreverdark woods.
Mijn enthousiasme neemt even af tijdens het melodieuze Veiztu Hve (‘weet jij wie’). Het tempo wordt flink opgevoerd en er wordt wel erg schel geschreeuwd. Hier wordt de maximale entropie op dit album bereikt. Er lijkt ook een gastvocalist mee te doen, omdat er verschillende stemgeluiden en zangstijlen zijn te onderscheiden. De teksten zijn verder erg lastig te verstaan. Snel door naar de volgende!
Met lekkere blackmetaldrums wordt mijn aviditeit weer hersteld in The Speech And The Self. Deze melodieuze track zal live menige nekkrampen bezorgen. Het gaat mede over Gaahl’s geïsoleerde levensstijl en over stilte. Een krachtig, energiek nummer! Ook Through And Past And Past is een heerlijke headbanger. Tijdens deze uptempo track met meedogenloze drums en vocalen, is het moeilijk om stil te blijven zitten. Het thema lijkt te gaan over het begrip van je eigen bestaan: mooi!
Afsluiter van deze nouveauté is Within The Voice Of Existence. In het ongrijpbare intro met vaag gefluister lijkt het alsof je de klok hoort tikken en dat het de bedoeling is dat je je bewust wordt van je eigen eindigheid. Na pas drieënhalve minuut komen alle instrumenten voor nog één laatste keer samen om op magnetiserende wijze naar het einde toe weg te kwijnen. Ik word er een beetje zenuwachtig van, maar bijzonder is het wel.
Na een kleine drie kwartier gaat er van alles door je heen en drijft er misschien zelfs een kleine existentiële crisis naar boven. Wat is dit een intrigerend album! En imposant. En indringend. En intens. Niet alleen Gaahl, maar ook zijn muzikanten hebben uitstekend werk geleverd. Toch blijft Gaahl’s zang, die voortreffelijk in de mix zit verwerkt, het focale punt op dit album. Zijn nieuwe zangtechnieken werken uitermate verfrissend. De nummers hebben stuk voor een stuk een sterke individualiteit en het is duidelijk dat de muzikanten bij hun werk hebben gekozen voor een open, niet-typisch blackmetalgeluid. Daarmee is GastiR – Ghosts Invited een verrassend toegankelijk album geworden en ik ben dan ook erg benieuwd hoe de nummers het live gaan doen als Gaahls Wyrd in het najaar met Mayhem en synthwaveact GosT door Europa trekt!
Score:
80/100
Label:
Season of Mist, 2019
Tracklisting:
1. Ek Erilar
2. From The Spear
3. Ghosts Invited
4. Carving The Voices
5. Veiztu Hve
6. The Speech And The Self
7. Through And Past And Past
8. Within The Voice Of Existence
Line-up:
- Gaahl – Vocalen
- Lust Kilman – Gitaar
- Eld – Basgitaar
- Spektre – Drums
Links: