Borknagar, dat is een monument, een houvast voor menig blackmetalliefhebber. Borknagar brengt ons al sinds 1996 in vervoering met hun black metal met eigen kleur en vorm. Je herkent een nummer van hen uit de duizend. Nu drie jaar na Winter Thrice komt True North uit. En ik stel me de vraag: kunnen ze ons nog altijd boeien, beroeren? Jammerlijk is Vintersorg alias Andreas Hedlund niet meer van de partij en worden de cleane zanglijnen dan ook uitgevoerd door onder andere ICS Vortex (en daar moet je voor zijn) en Lars A. Nedland (één van de twee masterminds achter het machtige Solefald).
Recentelijk werd de eerste single van dit nieuwe album nog gelanceerd, The Fire That Burns. Een typischer dan typisch Borknagar-nummer bestaat niet. Je hoort de interactie tussen klassieke blackmetalscreams, de wat diepere, warmere cleane zanglijnen van Nedland die vermengd worden met de hoge uithalen met heavy-metal-insteek van ICS Vortex. De muziek is episch, melodisch met gitaarlijnen die bij elke luisterbeurt nèt weer meer blootgeven. Dan weer wordt er strak recht vooruit gemusiceerd, dan weer wordt er tijd gemaakt beboste en besneeuwde muzikale landschappen te schilderen en dit door de verfborstel te voorzien van akoestische gitaarpartijen. Perfect uitgevoerde ritmesectie ook. Bjørn Dugstad Rønnow is toch een erg sterke en technisch hoogbegaafde drummer en waardige vervanger voor Baard Kolstad en David Kinkade die in het verleden de drumkruk in bezit namen.
En hoe machtig opent deze plaat! Met Thunderous wordt direct duidelijk gemaakt waarom Borknagar nog altijd op het voorplan van de black metal dient te staan en dit na bijna 25 jaar. Direct cleane zang, direct de melodie, direct de agressie en kracht, bijna direct de blastbeat. Up North trekt je mee door een walsend drumthema te introduceren de zangpartijen van ICS Vortex zijn hierop wel machtig te noemen! Eveneens is de uitvoering van de drum hier bijzonder interessant te noemen met verschillende tierlantijntjes op ride en cymbalen. We springen naar Lights, een nummer dat vooral door Nedland wordt gestuurd. In het verleden heeft Borknagar dat nog gedaan, doch toen waren die nummers sterker, denk bijvoorbeeld aan Fleshflower op Universal. Ook Wild Father’s Heart, wat bijna een ballade te noemen valt, is een nummer dat gedragen wordt door cleane zanglijnen, verhalende en rustige gitaarthema’s, alsof je naast een bergriviertje rustig je leven zit te overpeinzen. Hierna blijft het allemaal wat kalmer en stroomt het water vrij rustig verder. Mount Rapture kent zo wel zijn versnellingen, maar de agressie die in het begin met name bij Thunderous te horen viel, hoor je hier spijtig genoeg niet opnieuw. Into The White is een nummer waarbinnen vooral een geweldige solo de aandacht trekt. Tidal kent een rustig, uitgebalanceerd begin waarna ICS Vortex de boel op sleeptouw neemt en het nummer vrij snel voorzichtig ontploft door krachtige dubbele baslijnen en een blastbeat. Het einde van het nummer is weer rustiger, verhalend, eerder dromerig. Met Voices wordt True North op een kalme wijze en misschien te rustig afgesloten?
Kunnen ze ons nog altijd boeien en beroeren, deze gozers uit het koude noorden van Europa? Awel, volmondig ja. Waar de plaat erg krachtig en veelbelovend startte, met zeker de eerste twee nummers die van bijzonder hoog niveau zijn, merk je doorheen het verloop van het album wel dat het niveau dat daar gehaald wordt, niet meer benaderd wordt.
Score:
85/100
Label:
Century Media Records, 2019
Tracklisting:
- Thunderous
- Up North
- The Fire That Burns
- Lights
- Wild Father’s Heart
- Mount Rapture
- Into The White
- Tidal
- Voices
Line-up:
- Øystein G. Brun – gitaar, zang
- Lars A. Nedland – keyboard, zang
- I.C.S. Vortex – bas, zang
- Jostein Thomassen – gitaar
- Bjørn Dugstad Rønnow – drum
Links: