Terzij De Horde laat met de opvolger van Self opnieuw van zich horen en dit keer via Consouling Sounds. In One Of These, I Am Your Enemy laat ons opnieuw kennismaken met de black metal en progressieve doom, maar ook met de screamo en hardcorekantjes van deze Nederlandse band die de laatste jaren indruk gemaakt heeft. Dit vijftal levert maar drie nummers af, nochtans is dit meer dan genoeg om opnieuw overtuigd te geraken van hun kennis en kunde.Lees verder ›
Wie een beetje goed opgelet heeft, weet dat Mors Principium Est één van mijn favoriete melodeathbands ooit is. Samen met Omnium Gatherum, Skyfire, Children of Bodom, Scar Symmetry en een paar andere wakkerde de Finse groep zo rond 2003 mijn melodische hartje weer aan, een vuur dat nog steeds brandt, zij het op een lager pitje. Inhumanity (2003) - de debuutplaat van Mors Principium Est - is nog steeds één van mijn 25 favoriete albums aller tijden.Lees verder ›
Nieuwsgierigheid is echt een slechte eigenschap. Voor je het weet, zit je weer opgescheept met een nieuwe EP van Sataray. Een vrouwschap uit de Verenigde Staten die zich heeft gespecialiseerd in ASMR, ambient en drone. Omdat Sataray het tot dusver zo erg verpestte dat de onvoldoendes uit de kast moesten komen, was het des te spannender wat Blood Trine Moon zou gaan brengen. Wordt het dan eindelijk een ommekeer, een gooi in de goede richting? Een opmars naar een voldoende?Lees verder ›
Rammstein heeft met Zick Zack vanavond zijn tweede single uitgebracht. Eerder verscheen het nummer Zeit van het album dat eveneens Zeit gaat heten en op 29 april zal verschijnen via Universal. De humorvolle videoclip en de muziek laten een Rammstein horen zoals we gewend zijn van het gezelschap. Als leuk extraatje bij deze kersverse single verschijnt ook een heuse Rammstein-glossy, een 7″vinyl en een karrevracht aan t-shirts, uiteraard te…Lees verder ›
Het Griekse Ambrotos bracht in 2018 en 2019 een EP uit. Volgens de bijgeleverde biografie werd dit eerste volledige album in 2020 opgenomen maar pas twee jaar later uitgebracht. Naar de reden daarvan is het gissen, maar wat vaststaat is dat Ambrotos destijds blijkbaar in een productieve fase zat. Dat is des te opvallender, want de muziek van dit drietal is allesbehalve simpel te noemen.Lees verder ›
Voor mij één van de meest geanticipeerde albums van het nog jonge jaar 2022. Somali Yacht Club komt na zo’n vier jaar namelijk met een nieuw album aanzeulen. De voorgaande platen heb ik nèt niet kapot beluisterd. Je kunt dus gerust stellen dat ik een fan ben. Loom, Up In The Sky of Blood Leaves A Trail? Ah! Heerlijke nummers! Ik hoop dus eigenlijk hardop en zonder schaamte dat dit nieuwe album gelijkaardige nummers bevat.Lees verder ›
Hét voordeel van het coronatijdperk: niemand kijkt meer op van een digitale bijeenkomst. En dus schakelde het Europese metaljournaille eind januari massaal in om met een duskundig oor naar Diabolical te luisteren: het vijftiende album van het Duitse thrashmonster Destruction dat over enkele dagen op de wereld losgelaten. Remco Faasen leende zijn geluidsorgaan namens Zware Metalen uit en maakte dit verslag.Lees verder ›
Opnieuw de volle lading videoclips op jullie gezicht. Hier zijn de nieuwe Destruction, Escape The Void, Alestorm, Syberia, Misery Index, The Spirit, Helsott en Ripper Owens, Druids, Drudensang, Celestial Season, Cave In, Deathbringer, If I Die Today, Serenity, Kontinuum, King Satan, Changing Tides, Harvest Their Bodies, Black Stone Cherry en Heygrimy.Lees verder ›
Witte wieven - die uit de overlevering - zijn een schakel tussen de tastbare wereld en het ongrijpbare. Kwaadaardig, als je ze niet met rust laat, maar vaak ook bondgenoot van mensen in nood. Opgeroepen door natuurkundig verklaarbare wetmatigheden, wellicht, of toch door zinsbegoocheling? Witte Wieven - die uit Tilburg- zijn het geesteskind van zanger-gitarist Carmen Raats en drummer Sarban Grimminck. Zij zien zichzelf vooral als studioproject. Kunnen we inkomen: Witte Wieven werken met subtiliteit en verkiezen de introspectie boven allesverzengende heftigheid. IJle, nevelige Black Metal, dus. Atmosferisch... Maar gelukkig niet vluchtig! Vanavond op 3 april 2022 in het Haarlemse Patronaat, versterkt met gitarist W. Damiaen (Laster, Verval) en bassist Desmond Kuijk (Autarkh), bewijst Witte Wieven als (iets te bescheiden?) opener dat het wel degelijk echt bestaat als liveband. Het publiek (voor zover niet elders kampend met logistiek onheil; het treinverkeer ligt stil) laat zich gewillig benevelen en omsluieren. Deze sjamanen mogen vaker een dienst verzorgen; de toon voor DOOL is gezet.Lees verder ›
Ik had de term techblack al eens laten vallen in een review vorig jaar, bijna wou ik die opnieuw gaan gebruiken voor de debuutlangspeler van deze Amerikaanse "band" genaamd Electromancy. Electromancy bestaat sinds 2019 en bestaat uit Satyra en zijn twee sexy robots. In 2018 werd bij Satyra de ziekte van Lyme vastgesteld en was het niet langer mogelijk om instrumenten te bespelen. Een lage score geven is dus nu al ferm kut beste Bart. Satyra zette echter door (wat moet je anders doen) en bouwde de volgende twee jaar langzaam robots om instrumenten te bespelen. Het resultaat is Electromancy, de robotmetalband. Gitaren en drums worden bespeeld door Satyra's eigen DIY-robotontwerpen, de bandleden zijn oefenpoppen, opgedeeld in LED-lichtshows. Check de video! Er verscheen al een EP vorig jaar - Robot Black Metal - met een Darkthrone cover erop. Nu is er Technopagan.Lees verder ›
Het Zwitserse trio Wacht brengt sinds 2007, op gepaste tijden, splits, EP's en volledige albums uit volgepropt met black metal. Nu drie jaar na La Mort, de laatste volledige plaat, komt men met La Rumur Dal Destin via BergStolz Production. De plaat wordt aangekondigd als een EP maar met acht nummers en een speelduur van meer dan dertig minuten kan je dit ook gerust een nieuw volwaardig album noemen. Het laatste nummer op de plaat is een cover van het eveneens Zwitserse Zangentod, een blackmetalband die afkomstig is uit dezelfde regio als Wacht met name Grisons. De heren (?) van Wacht hebben dit nieuwe album in het lokaal dialect geschreven. Als ik het goed begrijp is het Romansh nu de officiële vierde Zwitserse taal. Ik hou daar wel van dat bands hun eigen grond en afkomst niet verloochenen en gaan graven in hun spreekwoordelijke achtertuin om inspiratie op te doen. En de band graaft blijkbaar terug naar 2016 en 2018, de tijd waarin deze nummers werden geschreven.Lees verder ›
Nieuwe muziek van tongbreker Soliloquium! Probeer dat maar eens snel vier keer foutloos achter elkaar te zeggen. We danken de uitvinder van de kopieer- en plakfunctie en beginnen we met frisse moed aan het vierde album van dit Zweedse duo. Die frisse moed zouden we ook kunnen inwisselen voor zwaar gemoed, aangezien we hier te maken hebben met de betere melancholische klanken van Scandinavische makelaardij.Lees verder ›
In deel twee van The Interview To End All Interviews praat Zware Metalen verder met Sabaton over het nieuwe album The War To End All Wars. Deze keer hebben we het met gitarist Chris Rörland over het schrijven van het nieuwe album dat op 4 maart uit kwam. Ook blikken we even terug op zijn persoonlijke carrière binnen de metalscene.Lees verder ›
Northcore! Echt waar, het is een genre. Atlas uit Finland speelt deze muziek. Ze staan niet op The Metal Archives, al begrijp ik niet waarom. Het betreft een vorm van metalcore, met blackmetalelementen en zelfs wat folk. Het album kwam eind 2021 uit, maar we nemen hem alsnog mee. In België wordt ook gedoogd dat je je verlof van het afgelopen jaar nog mag opnemen tot het einde van het eerste kwartaal van het daaropvolgende jaar.Lees verder ›
Normaal gesproken vind ik het vermelden van een staat in Amerika waar de band vandaan komt overbodig. In dit geval niet. Mamorlis komt uit Oregon, een staat in het noordwesten van de Verenigde Staten. Maar Sturdy As An Oak, de uitdrukking, waarom zou dat de albumtitel zijn?Lees verder ›
Met het heengaan van Negru en het einde van Negură Bunget in 2017 is er een lacune ontstaan in de Roemeense blackmetalscene. De vraag is nu: wie vult deze leegte en wie treedt dus in de voetsporen van deze illustere atmosferische folkloreblackmetalband? Wel, Ordinul Negru zou misschien nét die band kunnen zijn.Lees verder ›
In 2019 verzamelde ik een aantal woorden om de compilatie genaamd Demo I MMXVIII van de band Heinous kracht bij te zetten. Een oldschool klinkende blackmetalband uit België met demomateriaal, waar weinig verkeerds over te melden viel. Er volgden nog compilaties en nu dus ook een langspeler. Heinous blijkt een echte band te zijn met enkele bekende en minder bekende namen. Het blijkt een voornamelijk Waalse band te zijn. Van het demogeluid is nog weinig te merken, Heinous heeft namelijk zonet een bijzonder sterk klinkend uitgebracht.Lees verder ›
Eerste langspeler voor Darkest Mind, dat in 2015 een EP uitbracht met de naam Break The Circle. Met een stabiele line-up brachten de West-Vlamingen eind vorig Oracle of Death uit en ook al betreft het 2021, we nemen hem graag mee. Darkest Mind steekt zijn adoratie voor Dissection niet onder stoelen of banken, op de debuut EP stond niet voor niets The Somberlain als cover te horen. Nu krijgen we zeven nummers, goed voor drie kwart uur demonische metal.Lees verder ›
Twee underground bands uit Italië bundelen de krachten op deze split die uitkomt op het eveneens in de underground opererende Dying Victims Productions. Beide bands leveren slechts een nummer aan. Een exclusieve, dat dan weer wel.Lees verder ›
Carpenter Brut is een vreemde eend in de bijt. Vreemde eenden zijn echter de specialiteit van uw favoriete e-zine Zware Metalen. Deze Franse synthwave artiest maakt al sinds 2012 furore met zijn door metal geïnspireerde muziek die vol zit met verwijzingen naar horror. Zijn publiek is maar moeilijk vast te pinnen, maar de ervaring leert dat de luisteraars een breed pluimage aan types zijn. Frank Hueso, zoals de beste man in het echt heet, vertelt ons via de e-mail alles over zijn nieuwste baby genaamd Leather Terror.Lees verder ›
