Soliloquium – Soulsearching

Nieuwe muziek van tongbreker Soliloquium! Probeer dat maar eens snel vier keer foutloos achter elkaar te zeggen. We danken de uitvinder van de kopieer- en plakfunctie en beginnen we met frisse moed aan het vierde album van dit Zweedse duo. Die frisse moed zouden we ook kunnen inwisselen voor zwaar gemoed, aangezien we hier te maken hebben met de betere melancholische klanken van Scandinavische makelaardij. Soliloquium brengt namelijk progressieve doom-death met zeer herkenbare elementen uit de bovenste regionen van het Europese vasteland. Hierbij kunnen we vergelijkingen vinden in bands als In Mourning, Insomnium, Katatonia en Ghost Brigade. Af en toe is ook een vleugje Edge of Sanity te horen, lekker hoor. We gaan op zoek naar diepere zingeving in ons leven met dit Soulsearching.

Soliloquium duikt met dit nieuwe werk in persoonlijke ontberingen, mentale gesteldheid, nostalgie en rusteloosheid, zich daarbij richtend op degenen die zoekende zijn in een wereld tussen hoop en hopeloosheid. Dat vertaalt zich mooi naar de muziek die je middels nostalgische klanken kan meevoeren naar een plek van weemoedigheid, maar tegelijkertijd de duisternis kan toelaten met donkere bruutheid. Alle bovengenoemde elementen horen we direct terug in opener Floodgates, wat dan ook een goede graadmeter is voor de rest van het album. We starten met typische Scandinavische melancholie, die abrupt overgaat in dromerige blackgaze. Progressieve passages, een warm refrein, scheurende riffs, lekkere grunts. Eigenlijk alles wat je zware hartje begeert. Een veelbelovend begin!

Zullen we nog een liedje doen? Het opvolgende Stillwater is namelijk zeer de moeite waard. Helemaal als je op zoek bent naar het zwaardere werk op dit album. Deze wateren zijn overigens zeker niet stil, maar kennen wel diepe grunts. Het is progressieve death die ruim acht minuten de dienst uitmaakt. Hier komen de invloeden van landgenoten als In Mourning en Opeth duidelijk naar voren, maar wel met een eigen smoel gebracht. En dat kan regelmatig op goedkeurende nekbewegingen rekenen, zeker als in de laatste sectie alle registers volledig open worden getrokken. Tegenover het donker staat echter ook het licht. Met Missing Pieces en Diaspora vinden we twee ingetogen nummers in het midden van het album, die klanken van hoop door de woonkamer verspreiden. Mooie nummers, maar met ruim twaalf minuten haalt deze rustige sectie wel het tempo en de flow uit het album. Op Finality is het dan vervolgens ook even zoeken naar de juiste mentale staat. Op het afsluitende titelnummer Soulsearching wordt die zoektocht verder voortgezet, maar lijkt de zielenrust niet helemaal te worden gevonden.

Al met al vinden we in dit Soulsearching een album met twee gezichten. Een aantal zeer sterke nummers, maar ook enkele mindere toevoegingen die vooral door de keuze in volgorde niet helemaal uit de verf lijken te komen. Desalniettemin een lekker album waar de muzikale kwaliteit vanaf spat. Ook zo’n zin gekregen om deze zoektocht naar de ziel in te ruilen voor een muzikale zoektocht? Duik dan zeker nog even in het digitale naslagwerk van zanger en gitarist Stefan Nordström, waar van alles te vinden is over doom, death en doom-death.

Score:

75/100

Label:

Naturmacht Productions, 2022

Tracklisting:

  1. Floodgates
  2. Stillwater
  3. The Silent Epidemic
  4. Missing Pieces
  5. Diaspora
  6. Finality
  7. Soulsearching

Line-up:

  • Stefan Nordström – Gitaar, vocalen
  • Jonas Bergkvist – Basgitaar

Links: