Garden Of Souls – Anam Cara

Geschreven door op 20-04-2024 om 16:27.

Noud Smeets is de man achter het hier te bespreken Garden Of Souls, een progressieve band van Nederlandse bodem. De gitarist, afkomstig uit het Limburgse Heerlen, heeft volgens de metalen archieven een verleden in de bands Edge of Anger, Edge of Serenity, Lions Pride, Masquerade, Morgan le Fay, New Breed en Project Masquerade. Voor het debuutalbum van zijn eigen project, Anam Cara, kreeg hij onder andere bijval van gasten Atma Anur (Jason Becker, Tony Macalpine, Ritchie Kotzen), Alex Rudinger (Conquering Dystopia, The Haarp Machine,  The Faceless), Rich Grey (Annihilator) en Barend Courbois (MSG, Blind Guardian).

Anam Cara is een Keltische verwijzing naar een zielsverwant ofwel “soulmate”. Het album zelf mag je als een introspectieve reis beschouwen. Een persoonlijke en eerlijke reis van de bezieler welteverstaan. Zo gaat elk van de elf nummer wel over verraad, desillusie, verlies en moeilijkheden als het gaat om menselijke relaties. Dit album dient dan ook vooral als een catharsis. Persoonlijk vind ik dat één van de mooiste redenen om muziek te maken, zo’n innerlijke reiniging, waarna een persoon weer verder kan met het leven. De ene mens doet dat door muziek te schrijven, de andere vooral door muziek te luisteren en/of teksten te schrijven over van alles en nog wat.

Wanneer ik zo eens naar dit album luister dan hoor ik ook wel veel van het conceptuele gegeven terug. Een worsteling, drama en gevoel van onmacht, het passeert allemaal de revue. Zoals verwacht zit wat we te horen krijgen in een progressief omhulsel en is de muziek ook rondom de gitaarriffs, melodieën en solo’s opgebouwd. Dat is geen verrassing lijkt mij zo. Het overgrote deel van de nummers is instrumentaal, waarbij ik Masterplan zeker één van de sterkste composities vind. Al doet het lange The Silence Is Talking er niet veel voor onder hoor! Instrumentale krachtpatserij op de gitaar, waarbij melodie, maar ook voldoende hooks en variaties steeds meer van u bezit nemen, naarmate de plaat vordert. Daarnaast ben ik erg te spreken over het bliksemsnelle drumwerk tijdens Synchronic Mindless dat de plaat met een rotvaart op gang brengt.

Daarentegen is het niet zo dat ik dit plaatwerk dagdagelijks zal gaan beluisteren, maar dat hoeft natuurlijk ook helemaal niet. Het is een slimme keuze om tijdens het hier toegevoegde nummer In Disguise wel wat zang te laten horen, al was het maar ter afwisseling. Ik mis de vocalen overigens niet op de rest van het album, maar dat zal niet voor iedereen gelden, zo is mijn vermoeden. Toch is de muzikale reis op Anam Cara boeiend genoeg voor herhaaldelijke luisterbeurten. En wanneer u echt een uitgesproken liefhebber bent van al dit soort progressieve gitaaruitspattingen, dan kunt u bij de door mij gegeven score gerust nog vijf of tien punten optellen.

Score:

80/100

Label:

No Dust Records, 2024

Tracklisting:

  1. Anam Cara
  2. Synchronic Mindless
  3. The Victim Control Dynamic
  4. pt1.; In the Garden Of Souls
  5. pt2: In Disguise
  6. Carnegie’s Strategie
  7. Metaphors in Abstract thought 1
  8. Masterplan
  9. Geography Of Your Destiny
  10. The Silence Is Talking
  11. Perfume Of The Soul

Line-up:

  • Noud Smeets – alles

Links: