Headlines

Een band die zowel doom, death, post als pagan/folk probeert te combineren? Welkom in de wondere wereld van Tersival! De band wordt beschouwd als een ware vaandeldrager van de Argentijnse folkmetalbands - ja, Ar-gen-tinië u las het goed - maar ontgroeide dit genre inmiddels volledig. Zoals gezegd verwerkt de band tal van genres in zijn muziek en het resultaat is iets fris en fruitig dat me soms hard kan bekoren. Ik leerde deze band pas recent kennen, maar bespreek hier met veel plezier diens laatste album. To The Orphic Void verscheen ergens begin februari en is de opvolger van Worship Of The Gods uit 2017.Lees verder ›

In tegenstelling tot wat gevreesd kon worden, pakte de scheiding tussen Immortal en Abbath in 2015 voor beide partijen goed uit. Demonaz en Horgh bewezen met Northern Chaos Gods (2018) dat Immortal nog steeds springlevend is, waarbij absoluut niet aan kwaliteit of herkenbaarheid ingeboet werd. En Abbath? Wel, die leek helemaal bevrijd en kon naar hartenlust zijn eigen ding doen. Het “debuut” album (voor een oudgediende als Abbath klinkt dat woord wel een beetje out-of-place) Abbath (heel snel na de split uitgebracht, in 2016) was een absolute voltreffer: een kolossaal album met impact van begin tot eind, een clusterbom vol catchy riffs, superstrakke drumroffels, jankende solo’s, vlijmscherpe hoeken en kanten, en Abbaths legendarische, quasi-meezingbare, krakende keelratel. Dat typische Immortal-geluid was zeker nog aanwezig (een gevoel dat ook nog eens versterkt werd door de afsluitende cover van Nebular Ravens Winter), maar Abbath had er zijn eigen dreigende, viriele versie van gemaakt. De toon was gezet en de decennia-oude erfenis werd op twee sporen verdergezet, al bleek Abbath geen Immortal te zijn, maar eerder diens theatrale, duistere tegenhanger.Lees verder ›

Het is weer eventjes geleden dat ik nog eens een Finse blackmetalplaat rondjes liet draaien. Daar komt alvast nu verandering in. Deze EP, Aarnihauta, is de debuutplaat van het Finse blackmetalcollectief Kouta. Deze drie track EP wordt in eigen beheer uitgebracht wat toch vreemd te noemen is. Platenboeren van over de gehele wereld zijn vaak toch verlekkerd op dit type van muziek afkomstig uit het land van de 1000 meren. Zou er dan iets mis mee zijn denk ik dan? Ik kan je al volmondig zeggen: nee. Wat wel is, het is niet die typische rechttoe rechtaan blackmetalvariant die aan hoge snelheid en erg melodieus wordt gebracht. Dit vijftal maakt eerder een mix van bovenstaande met wat ik bestempel als Moonsorrow-invloeden. Je hoort dus met andere woorden ook geregeld cleane zanglijnen voorbij komen. Ook voel je bij momenten een eerder folky-paganeske ondertoon.Lees verder ›

Arnhem present. MJWW heeft er een nieuw project bij, genaamd Erscheinung. MJWW, de ex-Wederganger, keert in verschillende gedaantes terug en verschijnt nu ook als Erscheinung. Dit keer vertelt hij mythische verhalen, niet enkel uit de regio waar hij woont, maar ook van daarbuiten. Getapete black metal, met een verhaal. Midtempo, lofi, high intensity!Lees verder ›

Jullie weten ondertussen al dat ik te vinden ben voor de Bathory-erfenis genaamd Ereb Altor uit Zweden. Dat liet ik merken tijdens de vorige langspeler Järtecken. Collega Michiel nam ondertussen ook de in 2021 verschenen EP Eldens Boning op zich en nu is er al een nieuwe langspeler. Opnieuw via het Nederlandse Hammerheart Records, opnieuw in het Zweeds en het Engels. Opnieuw moest het zijn. Opnieuw is het geworden. Het uur van de wolf, Ereb Altor is terug.Lees verder ›

Met Amaltheia zitten we in het Verenigd Koninkrijk, meer nog in Londen. Dit viertal heeft hun debuutalbum laten mixen en masteren in de BST studio in Parijs en liet de drumtracks opnemen in Griekenland. Je kan het bijzonder noemen, maar het heeft wel gewerkt. Zo zijn de heren erin geslaagd hun gelijknamige debuutplaat toch een groezelig en vettig geluid mee te geven. De heren houden het graag vuil en vettig maar ook snel en brutaal en bij wijlen soms wat eigenaardig. Het geeft me allemaal een Frans/Poolse schoolgevoel mee. Misschien net daarom dat de heren onderdak gevonden hebben bij het Poolse Godz Ov War label.Lees verder ›

Gutter Creek is de nieuwe band van Søren Adamsen, de Deense ex-frontman van Artillery. De man ging een samenwerking aan met de Canadezen Hanchuck en Kroll en deze Gutter Creek is de bands debuutplaat. Je zou verwachten om Deens dynamiet te horen. Snoeiharde Deense thrash zoals Artillery deze brengt, maar niets is minder waar. Gutter Creek trekt resoluut de kaart van de traditionele heavy metal, gekruid met southern rock-invloeden. Absoluut niet Deens of Canadees dus. Moet kunnen, toch?Lees verder ›

Vexier van E-L-R: dromerig zoals Alcest en hypnotiserend gelijkelijk Wolvennest. E-L-R is een trio uit Zwitserland dat zogenaamde doomgaze maakt, of gewoon post-metal met een zwart randje. Het gebruik van doommetalelementen is namelijk maar spaarzaam op Vexier. Getekend bij Prophecy Productions brengen en S.M., I.R. en M.K. de opvolger op hun alom geprezen debuutalbum Mænad.Lees verder ›

Het Slovaakse viertal Besna maakte al eerder een bijzonder goede indruk middels zijn bijdrage aan de split met het Duitse Abyss. Een split die ik, moest je die nog niet beluisterd hebben, zeker ten stelligste aanraad net als al het eerdere werk van deze band trouwens. Het eerste volwaardige album van de heren, Zverstvá, ligt nu voor me en het verbaast me dat deze plaat in eigen beheer uitgebracht wordt. Zeg nu zelf: de heren bulken van het talent, schrijven erg sterke muziek en leveren met dit debuut ook weer een post-blackmetalknaller af.Lees verder ›

Ze komen uit Brisbane, Australië. De jongens van Gutterfire! met uitroepteken. De band speelt een soort energetische fusie van hard rock, grunge, stoner en punk. Als deze omschrijving je aanspreekt moet je zeker verder lezen. De band spiegelt zich een beetje aan Kyuss en Red Fang, maar geeft zijn eigen toets aan rockmuziek. Net het soort band dat ik maar al te graag ontdek en beluister. De nieuwe plaat van Gutterfire! heet Chill en dat ga ik dus ook doen terwijl ik deze de muziekinstallatie in knal.Lees verder ›

Degene die graag geluiden hoort van zwartgallige gozers, die zal in Tugt gegarandeerd genoegdoening vinden. Tugt is van origine een Deens eenmansproject. Voor het opnemen van dit album heeft het brein achter deze operatie, Skovgænger, twee andere muzikanten in de arm genomen. Dit zijn niemand minder dan Saxtorph en Ahnstrøm. Lieden die we onder andere zouden kunnen kennen van de vrolijk getitelde band Cause of Death: Suicide. Een band waar overigens vrij weinig van te vinden is, maar de bandnaam spreekt boekdelen.Lees verder ›

Deze vierkoppige Deense draak die zich Heidra laat noemen, heeft een nieuw album uit met als titel To Hell Or Kingdom Come. Het is de opvolger van The Blackening Tide. Het nieuwe album komt uit via Mighty Music. Deze Denen staan garant voor melodische death metal die wordt geïnfuseerd met power-, folk- en paganinvloeden. Eigen aan deze band is de erg sterke cleane zang van de heer Morten Bryld. Wie goed de onderstaande line-up al bekeken heeft, ontdekt dat er geen vaste drummer in deze band zit. Voor de opnames van deze plaat, opnames die deels in hun thuisland maar ook deels in Italië werden gedaan, lieten de heren de drumkruk bemannen door niemand minder dan Francesco Paoli van, inderdaad, Fleshgod Apocalypse.Lees verder ›

Bipolar Disorder is het quasi-soloproject van een zekere Mark Mc Antony uit Bergamo, Italië. Niet zijn echte naam nee, maar we zullen hem Antony noemen vanaf nu. De man groeide naar eigen zeggen op door naar Iron Maiden te luisteren en kwam daarna in contact met bands als Slayer, Anthrax, Testament en Metallica. We weten allemaal wat voor een impact dat kan hebben, nietwaar? Antony leerde zowel ritme- als sologitaar spelen en deelde het podium met tal van lokale, Italiaanse thrash-muzikanten. Hierdoor kreeg hij de smaak nog meer te pakken en studeerde hij voor geluidstechnicus. Nu is de man klaar voor een volgende stap, namelijk een eerste album!Lees verder ›