Headlines

Hirax uit de Verenigde Staten vermaakt ons dit jaar alweer 40 jaar met zijn eigendraadse thrash metal waarbij de bezeten Katon W. de Pena het uiterst kenmerkende vocale geluid verzorgt. Hirax heeft al sinds zijn oprichting mijn aandacht en ik was direct verkocht tijdens het geweldige album Raging Violence. Ik weet nu nog de eerste keer dat ik de stem van Katon hoorde en een moment had van WTF? De hoge zang was toen zeker gemeengoed met Joey Belladonna van Anthrax en John Cyriis van Agent Steel en vele anderen. En toch heeft de zang van Katon weer een geheel eigen geluid. Ook de opgefokte thrash die de mannen speelden was weer net even anders en daardoor had de band een heerlijk herkenbaar geluid.Lees verder ›

Beyond The Forest kwam in 2014 uit in eigen beheer. Het bleek een band met de naam Valdrin te zijn uit het Amerikaanse Ohio, die hier achter zat. Nu, velen jaren later, maakt dit viertal nog altijd black metal met een melodische soms dissonante rand. In 2023 was hun laatste wapenfeit een volledig album getiteld Throne Of The Lunar Soul dat werd uitgebracht door Blood Harvest.Lees verder ›

Om de één of andere duistere reden hebben we bij Zware Metalen het debuut van Silver Knife, Unyielding / Unseeing, nooit gerecenseerd. Voor een webzine dat black metal en lokaal talent hoog in het vaandel draagt is dit wel een gemiste kans. Maar niet getreurd, want na een gemiste kans komt meestal nog wel een tweede kans. En daarvoor is de tijd rijp, want vijf jaar na het debuutalbum komt Silver Knife nu met zijn opvolger, die gewoon de bandnaam meekreeg als titel.Lees verder ›

Whitechapel brengt met Hymns in Dissonance zijn meest brute en duistere album tot nu toe uit. Volgens gitarist Alex Wade is het doel simpel: “Geen grenzen; er is niets liefs aan dit album, van de riffs tot de teksten en de algehele sfeer.” Dit is een behoorlijke stap weg van de introspectieve richting die werd ingezet vanaf Mark of the Blade en verder werd uitgediept in The Valley en Kin. Een progressieve ontwikkeling waarbij je je afvraagt of op de nieuwe plaat de zoektocht naar je innerlijke zelf nog verder wordt onderzocht en de muzikale stijl verweven wordt met de aangewakkerde emoties die je bij zo’n intrinsieke exploratie tegenkomt.Lees verder ›

Empalamento is een Portugees duo dat op Haloran Records zijn eerste teken van leven laat zien en natuurlijk ook horen, Ordem Da Estaca. Het is vunzige, rauwe ondergrondblackmetal die ons zou moeten doen terugdenken aan releases van bands als Vlad Tepes, Graveland en Veles. Hij draagt zijn werk ook op, dit Empalamento dan welteverstaan, aan niemand minder dan Vlad III The Impaler heerser in Wallachia. Zeven nummers brengen je dan ook op het landgoed van deze vorser.Lees verder ›

We weten van vorige schrijfsels dat dit internationale gezelschap Aran Angmar al indruk maakte met hun eerder werk op schijf maar ook live. Grasduin maar eens door onze archieven. Ordo Diabolicum komt nu via het Nederlandse cultlabel Soulseller Records. Het vorige album Atavism & Dying Stars uit 2023 deed dit via Hellstain Productions. Ik schreef al internationaal zo is het ook. Je kan in de line-up heren herkennen vanuit verschillende bands uit Nederland, Griekenland en Italië. Het kan toch gek lopen.Lees verder ›

Raap maar eens wat smerige troep op van de straat, het fiets -of voetpad, pleur het in de mixer en even op standje maximum. Dan moet je eens kijken wat voor een drapje gorigheid met een putlucht van jewelste tot stand gekomen is. Dit Poolse Despizer dat black, thrash en punk combineert in de stijl van Skitsystem en Martyrdöd, komt in samenwerking met het eveneens Poolse Via Nocturna productions met het album Krew en tracht in de buurt te komen van je creatie.Lees verder ›

We kunnen allemaal wel eens gek doen en buiten de lijntjes kleuren. Het moet toch niet altijd stijf en strak zijn. Je mag toch echt wel eens buiten de grenzen stappen, niet? Manos Six And The Muddy Devil denken er het hunne van. Met deze EP When Skies Are Grey dat tot ons komt via het Griekse Fuck Your Creation Records, duiken we in een mix van americana, country, neofolk en black metal overgoten met een sausje "het zuiden van de USA", als je begrijpt wat ik bedoel.Lees verder ›

Sardonic Allegiance is een Nederlandse (Rotterdamse) melodische blackmetalband bestaande uit twee heren als ik het goed heb. Coast I is een EP en er komt natuurlijk ook nog een Coast II. Wanneer? Dat zullen we wel zien. Drie nummers omvat deze release waarvan het artwork werd voorzien door niemand minder dan digitale artiest Gustavo Sazes. De black metal met melodische rand zou ons moeten doen terugblikken naar de gekende helden van de jaren '90.Lees verder ›

Ik ben een uitgesproken hater van koriander. Het smaakt naar zeepsop en ik verwijder liever zonder verdoving mijn eigen milt dan dat ik een kilo van dat spul naar binnen werk. Zijn er dingen erger dan koriander? Misschien wel. Gezamenlijk Douchen, zo heet deze band, omschrijft in hun bio hun muziek als dreamo. Dreamo, jongens toch. Daarnaast heb ik een teringhekel aan schijtlolligheid in muziek. Ik wil geen humor in mijn muziek. En een bandnaam als Gezamenlijk Douchen met de  plaatnaam korfball neigt wel naar grappig willen doen.  Lees verder ›

Avulsed is een oeroude Spaanse deathmetalband en ik vermoed dat menig genreliefhebber bekend zal zijn met zijn muziek. De band is in 1991 opgericht rondom zanger Dave Rotten en ik denk dat je mag stellen dat de band en zanger inmiddels toch wel zijn uitgegroeid tot het niveau metalinstituut. Avulsed timmert nog steeds aan de weg, zoals te lezen in deze recensie alwaar we album nummer acht bespreken en Dave Rotten zelf heeft al zoveel betekend voor de scene.Lees verder ›

De vijf Belgen die samen Solifugia vormen brachten in het ruim vijfentwintigjarige bestaan slechts een demo, twee EP's en een volwaardig album uit. Als het broodmuzikanten waren dan waren ze allang omgekomen van de honger. Gelukkig is dat niet het geval en kunnen we nu genieten van het eind 2024 uitgebrachte tweed EP-tje: Ageless Sadism.Lees verder ›

Primordial Black komt uit Tunesië en haalt voor zijn eerste volwaardige plaat Dark Matter Manifesto, die weliswaar in eigen beheer uitkomt, zowat alles uit de kast. Hij wist niemand minder dan Sakis Tolis maar ook Maxime Taccardi te overtuigen een vocale duit in het zakje te doen. Je moet het maar doen. Het duo dat in 2022 het levenslicht zag en tot nu enkel nog maar een single en een EP (Monas Hieroglyphica) aan de man bracht komt dus nu met de grote trom vanuit de ondergrond naar boven marcheren. Voor de volledigheid: een zekere Camilia Bayazi, gastvocaliste, dien ik ook niet te vergeten te vermelden.Lees verder ›