Headlines

Exhibition Of Prowess, oftewel: het tentoonstellen van kundig- en dapperheid. Alsof er iemand op deze verrekte aardkloot nog niet weet dat Kublai Khan TX momenteel bovenaan in de voedselketen staat als het gaat over lompe metalcore maken. Kennelijk heeft men nog steeds een bewijsdrang, dus komen we toe aan album nummer vijf van de Texaanse band. In 2022 werden fans nog getrakteerd op Lowest Form Of Animal en die muzikale krachtuitspatting krijgt een logisch vervolg. Uiteraard hebben we daar totaal geen moeite mee en schrokken we ook deze brok moshgeweld gulzig naar binnen alsof we een week niet hebben gevreten.Lees verder ›

De Indiase thrashers van Kryptos zijn toe aan album nummer zeven en dan ben je in het genre een "blijvertje". Tussen voorganger Force Of Danger en Decimator zit drie jaar. Het zal iets met een zeker virus te maken hebben. Hoe dan ook, er worden liefst vier singles van het album getrokken en dat impliceert maximale steun van het label en een ferm teken van leven.Lees verder ›

Zo, wat hebben we hier? Zomaar weer een release om te bespreken van Zware Metalen’s hofleverancier Transcending Obscurity Records, nog steeds uit India. Ditmaal het tweede volwaardige werkje van het Duitse deathmetalgezelschap, genaamd Typhonian. Deze plaat is getiteld The Gate of the Veiled Beyond en wordt het debuut op dit label. Ik ben altijd voorzichtig enthousiast als ik iets van het label van Kunal Choksi onder handen mag nemen. Net als een goede curry laat ik me de muzikale Indiase delicatessen regelmatig goed smaken. Gaat het nu dus weer een succes zijn? Laten we afwachten.Lees verder ›

Een Griekse blackmetalband op een Nederlands label, het kan zo maar eventjes verkeren. Isolert, de band rond Sørgelig-leden, komt met plaat nummer drie: Wounds Of Desolation. Niet Woods Of Desolation, nee, Wounds Of Desolation. De melodische black metal die deze vier Grieken brengen, ligt vermoedelijk niet in hetzelfde straatje als de eerder atmosferisch gelaagde black van die Australische éénmansformatie.Lees verder ›

Odious Spirit is een project van gitarist James Oskarbski, een muzikant uit Poughkeepsie (New York, Verenigde Staten). Je komt hem ook tegen in de bands 8 Hour Animal en Execrable. 8 Hour Animal is een zwartgeblakerde harde industriële eenmansband, waarmee hij de albums Resigner (2021) en Kill Your Boss (2023) uitbracht. Met Execrable, waarvan de identiteit van de bandleden angstvallig geheim wordt gehouden, bracht hij twee EP’s uit: From Cave to Slave in 2022 en dit jaar Songs About Slugging. Beide EP’s staan boordevol bloedstollende grindcore, met zeer korte nummers. Om het maar concreet te maken: het langste nummer duurt honderdéénentwintig seconden, de kortste acht.Lees verder ›

Als het fruit op is ben je Fruitless, zo vertaal ik het eerste nummer op de nieuwe plaat van het uit Denver, Verenigde Staten van Amerika afkomstige Nightwraith. Het staat op het geheel nieuwe album Divergence dat in eigen beheer werd uitgebracht en bol en vol staat van de melodische death metal aangevuld met heavy metal en behoorlijk wat andere klanken. Kijk en lees maar eens de songtitels erop na. Heel wat gastmuzikanten hebben hun bijdrage op deze plaat weten veilig stellen.Lees verder ›

Wat kan je met je vakantiehuisje doen? Juist! In de fik steken! Goh, ik ga er niet verder op in maar snuister maar eens rond op het wereld wijde web en je komt er vanzelf wel achter wat de man achter dit Welshe Iselder op zijn kerfstok heeft. Mij boeit hoegenaamd niks waar iemand zich in zijn vrije tijd mee bezighoudt, nog wat zijn overtuigingen zijn in één of gene richting, doch netjes, beleefd en respectvol zijn tegen elkaar is toch het minst wat je van je medemens mag verwachten. De band uit Wales die al sinds 2014 opereert onder de naam Iselder, komt nu met album nummer vier, Gogoniant, via het eveneens Welshe Marwolaeth Records.Lees verder ›

Waar sommige generatiegenoten het maken van een nieuw album vooral lijken te zien als een (hinderlijke?) onderbreking van het lucratievere touren, zette Flotsam and Jetsam sinds 2016 gewoon even een 'winning streak’ van drie sterke albums neer. En tel dit nieuwe I Am The Weapon daar gerust maar bij op. De spelletjesspelers kunnen dan ook met volle overtuiging “vier op een rij!” roepen.Lees verder ›

Feest in het kamp van het Duitse Agrypnie, want de band viert twee decennia aan bestaansrecht. In 2004 ontstond de band in de vorm van een project van Torsten, die we kennen van Nocte Obducta, en dat is lange tijd zo gebleven. De man heeft ook heel wat bandleden versleten doorheen de jaren, maar weet telkens weer kwalitatieve manschappen op te trommelen. De line-up op Erg is echter nagenoeg dezelfde als die op voorganger Metamorphosis.Lees verder ›

Vierde album voor Soulbound. ObsYdian is een diep persoonlijk introspectief werk voor de vijf Duitse musici die de dienst uitmaken bij de industrieel gemetaliseerde zielsverbinding. Zo leest het in de perstekst en nu ook hier. De uitvergrote i-grec zal iets ‘demures’ zijn. Zoiets wat wij 30-plussers niet meer begrijpen. Want de vulkanische obsidiaansteen schrijf je in het Engels toch echt met een i hoor. Hoewel fout gespeld leggen zowel die steen als het modewoord dan wel weer mooi de link met dat spirituele/diepzinnige. Lees verder ›

Pak hem beet een week geleden speelde ik nog de vinylversie van de vorige plaat, Kuoleman Kirjo, die uitkwam in 2020 en nu eerder plots, is daar plaat nummer twaalf als je de vele EP's, liveplaten en split's niet meetelt. Het Finse Horna geroemd, beroemd en berucht voor hun ultrasmerige mestputblackmetal is terug. De heren in de band en ik denk dan aan bijvoorbeeld drummer LRH maar ook de rest hebben niet stilgezeten. Zo kwam er de afgelopen jaren nieuw werk van bands waarin de heren ook hun zegje doen. Ik noem de nieuwste platen van Byhtos en Night Shall Drape Us maar als voorbeeld op.Lees verder ›

Het uit Oostenrijk afkomstige Glare Of The Sun bestaat uit vijf bandleden en werd anno 2013 opgericht. Eerder verschenen Soil (het debuut uit 2017) en Theia (2019) die echter onbesproken zijn gebleven op onze website. Het derde album Tal is ook voor mij een eerste kennismaking met het gezelschap. De woorden doom, progressief en post duiden de muzikale richting vrij accuraat aan. In een krap uur en met negen nummers laten de heren van Glare Of The Sun dan ook horen wat ze in huis hebben.Lees verder ›