Headlines

Het leven kan hard en rauw zijn. Hoe vaak nemen we een dak boven ons hoofd, eten, drinken, zorg, familie of vrienden niet als vanzelfsprekend? Voor velen is dat geen realiteit. Zij missen deze basisbehoeften en leven in omstandigheden waarin rust, stabiliteit en toekomstperspectief ontbreken. Financiële problemen, conflicten, echtscheidingen, huiselijk geweld, verslaving of psychische problemen liggen daar vaak aan ten grondslag ... soms eindigt dat op straat.Lees verder ›

Je mag niet altijd verwachten dat alles hard en snel gaat. In ons geliefde subgenre zijn er ook vaak bands of individuen die alles toch net wat ander aanpakken. Neem nu de Duitse Elisa Giulia Teschner, alias Ellereve. Op dit tweede album, Umbra, laat ze de schaduwen uit haar leven los en creëert net zo heel wat wolken van emotie. Het resulteert zo ook in een eerder breekbaar en broos klankenpalet.Lees verder ›

Het Gentse Modder is geen vreemde bij Zware Metalen. Zowel Modders gelijknamige debuut als opvolger The Great Liberation Through Hearing vonden hun weg naar de redactie. En nu ligt daar ook album drie, met de diepzinnige titel Destroying Ourselves For A Place In The Sun. Overtuigd door meerdere zeer overweldigende optredens van de band wilde ik me wel eens wagen aan het schrijven van een recensie over het nieuwste studiowerkstuk van deze Belgen. Dat bleek wat moeilijker dan gedacht.Lees verder ›

Embraced By Darkness' Ex Inferis is het eerste volwaardige album van de uit Groningen afkomstige blackmetalband die al sinds 2013 actief is. Ergens in 2022 kwam er een EP, MMXXII en nu hebben de heren hij opnieuw voor het vervolg getekend bij Non Serviam Records. De band bestaat uit leden die actief waren of dat nog steeds zijn in bands als Winter Of Sin en Gheestenland. Collega Remco bleek eerder al wild te worden en een natte broek te krijgen van het werk van deze band. Het zou er nu nog aan ontbreken dat bij mij niet hetzelfde gebeurt, zonder natte broek welteverstaan.Lees verder ›

Dit geboefte dat zich Outlaw noemt, kennen we al een hele poos. De band zag het levenslicht in 2015 in Sao Paolo, Brazilië en bracht vervolgens Path To Darknes uit en geraakte op de schrijftafel van collega Bok ergens in 2023 met hun vorige plaat Reaching Beyond Assiah. Het gooide degelijke ogen maar geen al te grote. Dit Opus Mortis is de opvolger en komt via het gerenommeerde AOP-label dat we kennen van een hele sloot zeer goede bands zoals daar zijn Harakiri For The Sky, Karg, Groza en ga zo maar nog een poosje door.Lees verder ›

Order Of The Ebon Hand, een blackmetalband uit Griekenland, Athene leerde ik kennen ergens in 2005 middels de plaat XV: The Devil. Toen was het nog een drietal met een zekere Lethe op drum; die gozer klopte er in ieder geval niet naast. Intussen hebben Merkaal en Phlaigon zich weten versterken met ander volk, met name de heer Deimos (drum) en dame Obsidian (keyboard). Samen klusten ze XI: Justice in elkaar. Deze plaat komt net als voorganger VII: The Chariot (2019) uit via Satanath records. Het album waar ik de Griekse vrienden door leerde kennen kwam nog via Season Of Mist.Lees verder ›

Een donkere, intense, bij momenten verpletterende, blackmetalsymfonie. Dat vat zeer kort samen waar Phoenix Mortis, derde album voor het Vlaamse Nyrak, voor staat. Hoewel dit op vijf jaar tijd album nummer drie is voor deze heren, is dit mijn eerste kennismaking met deze band. Zoals ik altijd doe, zette ik dit album op zonder vooraf info opgezocht te hebben of singles te beluisteren, en beste lezer, wat werd ik van mijn sokken geblazen. Met het einde van het jaar stilaan in zicht zorg ik er maar best voor dat ik nog een plekje op mijn eindejaarslijstje voorzie voor dit pareltje. Lees verder ›

1914 is een blackened death/doommetalband uit Lviv in Oekraïne. Hun albums bestaan uit gedetailleerde historische vertellingen over gebeurtenissen uit de Eerste Wereldoorlog, met een minutieuze precisie en levendige vertelkunst uitgewerkt. Gebruikmakend van een arsenaal aan samples - waaronder authentieke opnames, toespraken en muziek uit die tijd - wordt er een sfeer gecreëerd die de luisteraar diep onderdompelt in de aangrijpende werkelijkheid van de Grote Oorlog. Maar het zijn niet alleen de details en historische nauwkeurigheid waarmee de band indruk maakt: de brute combinatie van black, death en doom metal vormt een duister, beklemmend en melancholisch klanklandschap.Lees verder ›

Tsjongejonge wat een gedrocht van een hoes werd er gemaakt voor de tweede plaat van dit uit Leipzig afkomstige extreme black/death metalgezelschap Flesia. Reeds eerder werd Trost uitgebracht maar ook Essenz, een EP. Deze plaat die een tandenknarsende titel heeft meegekregen, Achterbahnekstase, werd opgenomen bij Alex Helm in de Heartware Studios maar de mixing en mastering lag in handen van Tim De Gieter in zijn Much Luv Studios. En die kennen we van zijn werk in Amenra maar vooral Doodseskader.Lees verder ›

Max Cavalera lijkt onvermoeibaar te zijn. Diep in de vijftig, maar de Braziliaan weet elk jaar wel wat te presenteren aan zijn publiek. De voorbije twee jaar waren dat covers van Sepultura-nummers met Cavalera Conspiracy en in 2022 lag voorganger Totem van Soufly bij de platenboer. We zijn dertien platen ver met Chama en de vlam blijft duidelijk brandende bij Max en zoon Zyon. 'Chama' zou vanuit het Portugees vertaald ook 'vlam' betekenen. Het valt wel op dat deze nieuwkomer maar een dik half uur telt, dat is toch wat anders dan in de beginjaren.Lees verder ›

Face Yourself is een zeskoppige band uit Amerika die actief is sinds 2022. Op het moment van schrijven toeren ze als voorprogramma door eigen land met bands zoals Mental Cruelty en Signs Of The Swarm. Weinig verrassend misschien speelt dit gezelschap dan ook deathcore en tot dusver weinig opvallende zaken waarmee de band zich kan onderscheiden. Maar als ik vertel dat deze deathcoreband een zangeres heeft, kan het wellicht wat interessanter worden. Na een hiatus (dat kan kennelijk al zo snel na oprichting) wordt nu de EP Fury uitgebracht via Sumerian Records.Lees verder ›