Headlines

Nadat het Belgische Fat Bastard in 2013 het debuut Feel The Pain uitbracht, volgde in 2018 de EP Junk Yard Fest. In 2025 ziet het tweede album Barely Dressed het levenslicht. De band omschrijft zijn muziek zelf als een kruising tussen Motörhead en Peter Pan Speedrock. Daarmee schiet de band raak qua omschrijving maar legt de lat tegelijkertijd hoog. Zal het lukken om de verwachtingen waar te maken?Lees verder ›

Alvorens ik deze review typte en mijn eerste luisterbeurt startte van de nieuwe plaat God Of Angels Trust, luisterde ik alle acht de albums van het Deense Volbeat in chronologische volgorde. Van halve bak kunnen jullie mij alvast niet betichten! Enkele bevindingen op een rijtje: debuut The Strenght / The Sound / The Songs is en blijft écht wel een retevette schijf! Daarna schreef men zeker nog aardige albums, maar in bijna alle gevallen stonden daar ook vaak wel enkele lauwe zeiknummers op die de kracht wat neer sabelen. De kwaliteit die Volbeat levert is overigens standaard aanwezig en dat is de heren na te geven sinds de oprichting in 2001. Twee jaar geleden verliet gitarist Rob Caggiano de band en zijn plek is ingenomen door producer en muzikant Flemming C. Lund (The Arcane Order), die live ook meespeelde in Poulsen zijn andere band Asinhell.Lees verder ›

Zo, ga er maar eens goed voor zitten want hier ligt een release voor ons klaar die zo maar eventjes 65 minuten muziek omvat. Deze release, die uitkomt via het Mexicaanse Personaal Records, katapulteert je terug, decades wel te verstaan, naar de beginjaren '90. Een periode waarin melodische black/deathmetalbands als paddenstoelen uit de grond schoten. Zo ook dit nog steeds actieve August Moon en zijn voorloper het intussen opgedoekte As Serenity Fades.Lees verder ›

Echt productief kunnen we het in 2010 opgerichte, Amerikaanse Autumn Lies Buried niet noemen: slechts twee albums heeft men op zijn naam staan. Echt stabiel kunnen we de bezetting ook niet noemen: anno 2025 zit er geen één origineel lid meer in de band. Willen deze twee feitjes iets zeggen over de kwaliteit van de muziek? Zeker niet. Met de EP Mob Mentality laten de heren weer van zich horen en dat gebeurt bovendien op een overtuigende wijze met een kruisbestuiving van, slam, deathcore, hip-hop en beatdown. Op je kanis!Lees verder ›

Met één i-grec en twee i’en in de binnenzak komt het Italiaanse eenmansproject Vampyriia wederom uit zijn crypte geslopen. Op zijn nieuwste EP The Melancholic Charm of the Moon zet hij zijn zwartmetalen tanden in onze nek om in vier nummers flink wat bloed te vergieten.Lees verder ›

Serotonia is een nog vrij nieuwe band van eigen bodem, opgericht in 2021. Even goed wist men het al tot de finale van de Wacken Metal Battle te schoppen, en pas daarna werd het eerste materiaal ook daadwerkelijk uitgebracht op plaat: de EP Choices (2024). Een jaar later is het de beurt aan World At War, een vier nummer stellende EP die wederom in eigen beheer uitgebracht wordt.Lees verder ›

Pak je strijdbijl maar uit de kast, want de barbaren van Conan komen weer een potje knokken. Het nieuwste album van deze doomgoeroes draagt de veelbelovende titel Violence Dimension, en het is alles wat je er van verwacht.Lees verder ›

Hebben we zo maar eventjes de twee vorige delen van een drieluik gemist. Onirik, het Portugese blackmetalgezelschap onder leiding van Gonius Rex, komt nu zowaar met het derde deel: Curling Serpents Under Stone. Ik praat je even bij. De heer Gonius Rex, ook nog actief in Noite, komt uit Lissabon en richtte dit Onirik zo maar eventjes al in 2002 op. Hij bracht in 2020 The Fire Beyond Eternity uit: deel twee van een verhalenbundel over het einde der tijden. In dat deel ging de wereld naar de galemiezen, compleet met vuur, lava en ik weet niet wat nog voor teringzooi. Dit derde deel handelt over hoe de wereld, of dat wat er nog van overblijft, verandert in een waarlijke hel.Lees verder ›

De smeerpoezen van Pestnebel zijn terug met een nieuw gortig en vunzig plaatje getiteld Verfall. Ruim tien jaar na Nachtwelten komt het hebbeding via Folter Records. Het gaat hier om black metal in zijn meest pure en meest venijnige vorm. De muziek wordt doordrenkt van haat en misanthropie, zo hebben we het natuurlijk graag. Hoe zou het komen dat een band om en bij de tien jaar stilligt? Meestal ligt de verklaring in het feit dat de bandleden heel wat andere zaken hebben lopen denk dan aan andere projecten of bands. De vier duistere heerschappen hebben een verleden in of spelen nog altijd in heel wat ander ondergronds blackmetalgeweld. Zoek het maar even op.Lees verder ›

Sith'ari is een nieuwe Amerikaanse melodische blackmetalband en dit Before The Dawn is zijn eerste release. Nu nieuw mogen we deze band eigenlijk niet noemen want zowel Pathos als Lord Kafir hebben al wel wat ervaring in de lokale ondergrond zowel op muzikaal vlak als op het vlak van opnemen, zeg maar het knoppenwerk. Nochtans zijn de bands waarin de leden resideren met name Nedakh, Satan Destroyer of Symphony Of Heaven niet direct bands die bij mij klokken of laat staan een belletje doen rinkelen.Lees verder ›

Raak jij wel eens betoverd, door een elf bijvoorbeeld? Mij is het nog maar zelden overkomen. De Finnen van Veljessurma brengen met hun allereerste plaat Haltioissaan de mogelijkheid om betoverd te geraken misschien wel erg dichtbij. Alzo lijkt de band je te willen vastnemen, doen beseffen dat de natuur toch erg mooi en machtig is. Erg lang bestaat dit collectief nog niet, misschien pak'm beet een jaar of vijf. In 2020 kwam er een demo, Ritual Of Cain. De EP Noidansolmu volgde een goede twee jaar later en hup hier is dan de eerste langspeler.Lees verder ›

Ter voorbereiding op deze review luisterde ik eerst een paar keer naar het vorige album van Machine Head, Of Kingdom and Crown uit 2022. Dan pakte ik er mijn review even bij. In retroperspectief was ik misschien een tikkeltje te scheutig met mijn 80 punten van toen: anno 2025 valt het me op dat zanger/gitarist/bandleider Robb Flynn een tikkeltje te pathetisch zijn boosheid etaleert terwijl hij zijn microfoon onder spuugt. Omdat het nieuwe album in de lijn van het vorige ligt, zou het zomaar kunnen dat ik over drie jaar anders naar mijn schrijfsel kijk dan nu.Lees verder ›