Nadat het debuutalbum van Omicida, Defrauded Reign getiteld, mij compleet verraste, werd het tijd om de zanger van de Engels/Amerikaanse band eens wat vragen te stellen. Waarom hadden we nog nooit van de band gehoord? En wat zijn de invloeden geweest om tot een dergelijk meesterwerk te komen? Goedendag! Nadat ik het album Defrauded Reign beluisterde, had ik de vraag waarom ik nog nooit eerder van jullie gehoord had?…Lees verder ›
Yes, we mogen weer terug naar het genre waar het voor mij allemaal mee begon: heavy f*cking metal! Ditmaal heb ik voor de nieuwe plaat gekozen van het Britse Savage Messiah: een heavy metalband met thrashinvloeden.Lees verder ›
Don Jae is een underground band uit het leuke Utrecht in Nederland. Drie musicologiestudenten besloten om een band te beginnen, waarbij het uitgangspunt ouderwetse punkrock ‘n roll moest zijn. Later werden de drummer en zanger aan het trio toegevoegd. Spelen maar. Among the Wolves wordt in eigen beheer uitgebracht.…Lees verder ›
Alles goed met Nervenbeisser, lief dat je het vraagt. Alles lijkt altijd goed te gaan met iedereen en plots zie je dan een geliefde er helemaal onderdoor gaan. Alles gaat dus ook weleens slecht, maar daar reppen we niet over. De zenuwknabbelaars uit de Neue Deutsche Härte doen dat op hun derde ep wel.Lees verder ›
Voor het laatste wapenfeit van Trivium moeten we ondertussen al twee jaar terug in de tijd toen het album The Sin And The Sentence verscheen. Daarna verdween het viertal een beetje van de radar tot ze drie weken geleden uitpakten met een cover van Type O Negative: I Don’t Wanna Be Me. En evenveel tijd later brengt de Amerikaanse metalformatie nu een nieuw onuitgebracht nummer onder de aandacht, getiteld…Lees verder ›
Kijk, ik hou knalhard van occulte Australische neurose blackdeath op zijn Portal‘s en Temple Nightside, Grave Upheaval enzovoort, een lijn die gerust mag doorgetrokken worden richting Abyssal, Alterage en Ulcerate. Het mag ook echt weird zijn, dissonant en chaotisch. Zelfs dreunend. Maar ook ik heb grenzen. En die zijn…Lees verder ›
Bay Area thrash uit Ohio. Eradication is schijnbaar de tweede langspeler van de band War Curse. Invloeden van Testament, Exodus en Kreator zijn overduidelijk aanwezig op dit album en knallen zo’n drie kwartier lang je oren binnen. Ik zal beginnen met de minpunten van Eradication. Mijn grootste probleem is…Lees verder ›
Soms blijven de fysieke exemplaren wel eens op je bureau liggen en wordt het al snel een stapeltje. Soms op een druilerige zaterdagnamiddag bij het verschuiven van dat bewuste stapeltje, valt er wel eens een plaatje af en net vandaag toevallig één in een dun kartonnetje. Dit schijfje blijkt…Lees verder ›
De “doorstart” van de Belgische band Steak Number Eight heeft voor het eerst zijn gezicht en geluid laten zien op de gevoelige plaat. De video waarover we het hebben is Catatonic Dreams, een nummer dat te terug te vinden zal zijn op het komende album Everybody Knows via het label Hassle Records. Dit heeft frontman Brent Vanneste nog te zeggen over onderstaand nummer: Deze track is de ideale inleiding…Lees verder ›
De zaterdag van Netherlands Deathfest IV kende een bijzondere headliner: de Hongaarse cultblackmetalband Tormentor. Maar ook bij de twaalf bands ervoor en eentje erna, stond de Zware Metalen-equipe vooraan met notitieblok, telefoon, ijzersterk geheugen en een camera. Michel Peeters (MP), Ghostwriter (G) en Black Swan (BS) deden schrijvend verslag. Koen de Gussem fotografeerde, met Niels Vinck als back-up. Het Amerikaanse gezelschap Father Befouled opent dag 2 van Netherlands Deathfest…Lees verder ›
Net vijf minuten onderweg hebben we al drie van de elf nummers die Weeping Choir telt gehad. Dat Full Of Hell aan het begin van zijn vierde volledige album de gang er stevig in houdt, is dan ook een understatement. Gelukkig gaat het hier wel om een paar ijzersterke…Lees verder ›
Laat ik even met de deur in huis vallen: ik heb het altijd jammer gevonden dat de blackmetallegende Thorns slechts één volwaardig studioalbum heeft uitgebracht. En ik zal wel niet de enige zijn. Oké, de eerlijkheid gebiedt mij om toe te voegen dat de Grymyrk- en Trøndertun-demo’s, en ook…Lees verder ›
Ahaaa, Franse black metal maar dan van het meest obscure soort! Saint Marie Des Loups is een éénmansproject van een gozer die ook nog in het even obscure Chambre Froide zou spelen. Ik zeg zou, want heel veel vind je niet terug over deze twee bands. En is dat nodig?…Lees verder ›
Van ouderwetse black metal naar meer zwartgeblakerde industrial. Onconventioneel is het destructieve geluid van Samael in ieder geval wel, die na ruim drie decennia nog steeds zijn fanschare met prima albums weet te bedienen. Zware Metalen redacteur Frank Geerligs trok erop uit om te zien of de Zwitsers ook hem kunnen bekoren en vernam hoe de band in de kleine zaal van Metropool in Hengelo liet zien nog steeds garant te staan voor een sterk optreden.Lees verder ›
Uw redacteur en Rammstein kennen samen een lange geschiedenis. Het was de deur naar de metal die door Till en consorten werd opengetrapt, met name dankzij een oudere broer die Du Hast en Engel op een cassettebandje wist te op te nemen. Nadat in de zomer van 2001 het album Mutter voor de dertiende verjaardag werd verkregen, dankzij diezelfde held, was Rammstein de band die de tienerjaren hevig domineerde. Lees verder ›
