Ruim duizend verschillende albums werden genomineerd voor de twintigste editie van de ZM Jaarlijst. Van Nederlandse of Belgische origine wisten maar liefst acht daarvan in de zwaarbevochten toplijst terecht te komen. Echter, een vluchtige blik naar de ‘best of the rest’ toont aan dat er nog een hoop andere kwaliteitsreleases zijn uitgebracht door lokale bands. Omdat het ondersteunen van onze eigen scene een hoofddoel is, zet Zware Metalen ze nog even in de schijnwerpers. Hier zijn de beste 25 albums van eigen bodem uit 2023, telkens vergezeld door onze recensie ervan!
1. Walg – III (1272 punten)
“Bijzonder indrukwekkend nieuw album van de heren van Walg. Dit III overtreft op muzikaal en songtechnisch vlak de twee eerdere al uitmuntende werken. Wat Walg ik toch van de mensheid en dat doe ik al een hele poos, drie werken om precies te zijn! Of misschien al veel langer, dat kan ook. Wie dit niet koopt mag zich toch een potje kapot schamen. Ik walg alvast van zij die dit niet doen.”
2. Helleruin – Devils, Death And Dark Arts (1246 punten)
“Met dit nieuwste album Devils, Death And Dark Arts heeft de heer Carchost weer een bron vol smerigheid aangeboord. Het spreekt voor zich dat het ook weer hoog in de jaarlijsten zal eindigen en dat de aanschaf verplicht is!”
3. Asagraum – Veil Of Death, Ruptured (883 punten)
“Veil Of Death, Ruptured is met zijn speelduur van net iets over het half uur eerder aan de korte kant, maar elke noot is hier wel essentieel en relevant. Album nummer drie toont veel meer samenhang in stijl en sfeer dan zijn voorgangers. Wie vooral op gevoel luistert, kan zich dan weer tegoed doen aan de troosteloze melancholie. Veil Of Death, Ruptured is het beste wat Asagraum al heeft uitgebracht en de overgave die Obscura op verschillende momenten tentoonspreidt is het mooiste bewijs van de eigen overtuiging over de kwaliteit van het geleverde werk.”
4. Wolvennest – The Dark Path To The Light (611 punten)
“The Dark Path to the Light is prachtig, onwaarschijnlijk schitterend en machtig. Maar pas op: luister het niet teveel. Dit is geen achtergrondmuziek voor bij het koken, dit is muzikale magie. Daar moet je met mate aan blootgesteld worden. Eventjes. Eventjes elke dag. Eén uurtje. Ja, één uurtje. Dat mag.”
5. Shylmagoghnar – Convergence (589 punten)
“Convergence is een ware reis doorheen multipele extreme metalstijlen. Je hoort echter vooral atmosferische, symfonische elementen die zo nu en dan worden opgesmukt met heavymetalthema’s en met maar een weinig black- of deathmetalinvloeden. Dat kan echter geen kwaad. Shylmagoghnar schrijft zijn eigen geschiedenis en doet dit door middel van zijn eigen handtekening.”
6. The Color of Rain – Oceans Above (587 punten)
“Een album dat klopt van begin tot eind volop variatie biedt voor wie het wil horen. Want u moet natuurlijk wél moeite doen voor Oceans Above. Het is geen gemakkelijke kost, deze even fraaie als deprimerende wandeling door het hoofd van Meulenbeld. De liefhebber weet hier evenwel wel raad mee en zal het beoordelen als een ongekend knappe plaat van Nederlandse bodem.”
7. Bodyfarm – Ultimate Abomination (580 punten)
“Bodyfarm laat in de slipstream van recente releases van – we noemen er maar een paar – Graceless en Necrotesque nog maar eens zien dat de Nederlandse deathmetalscene er ook na het vertrek van het meesterlijke Thanatos nog prima voor staat. Ultimate Abomination is een lekker afwisselende en aansprekende deathmetalplaat geworden, die diverse invalshoeken raakt en allemaal even overtuigend.”
8. Schavot – Kronieken Uit De Nevel (574 punten)
“Laat ik afsluiten met te stellen dat ook dit album van Schavot, Kronieken Uit De Nevel, niet mag ontbreken in je blackmetalcollectie. Toch wel? Dan sleep ik je in hoogst eigen persoon de brandstapel op. Een schouwspel dat naar alle waarschijnlijkheid met alle plezier zal bijgewoond worden door de heer Velthuis. Vermoedelijk sleurt hij de heer Bruyneel ook mee, dan kan deze brave man er nog een kunstwerkje van maken ook.”
9. Legion Of The Damned – The Poison Chalice (537 punten)
“Legion Of The Damned klinkt op The Poison Chalise alsof de band zichzelf opnieuw heeft uitgevonden en daarbij meteen maar even een upgrade heeft gedaan. Het album is daarmee een must voor iedere thrashliefhebber en vormt een (hopelijk!) voorlopig hoogtepunt in de carrière van Legion Of The Damned.”
10. Laster – Andermans Mijne (536 punten)
“Rollende baslijnen, blastpartijtjes, complexe gitaarlijnen en dito zangpartijen zijn in staat zelfs een stenen spiegel in gruzelementen te gooien. Dit Laster verdient alle eer en lof. De combinatie van verschillende stijlen resulteert in een erg hoekige en puntige plaat getiteld Andermans Mijne.”
11. Urfaust – Untergang (467 punten)
“Repetitief, bezwerend, intoxicerend. Urfaust blijft zichzelf heruitvinden, tot het stopt natuurlijk. Als de vergiftigde dronkaard die de wereld plots verlaat, verdwijnt Urfaust, met als nalatenschap een diepgaande discografie. Het lijkt alsof het duo nog een keer mooi de middenvinger toont, de fles aan de lippen zet en langzaamaan uitsterft. Het is hen gegund.”
12. Predatory Void – Seven Keys To The Discomfort Of Being (452 punten)
“Seven Keys To The Discomfort Of Being doet wat de titel belooft. Het debuut van Predatory Void verontrust en troost en toont zowel de schoonheid als het lelijke van de wereld. Vooral in de eerste drie nummers is de plaat ongenaakbaar als muzikaal schilderij van woede en wanhoop. Sterk!”
13. Heidevolk – Wederkeer (439 punten)
“Na ruim achttien jaar heerst Wodan nog steeds! Op hun zevende langspeler laten de Gelderse heidenen van Heidevolk nogmaals zien hoe het moet. Fans van de band en het genre zullen dit met heidense zekerheid kunnen waarderen!”
14. Carnation – Cursed Mortality (393 punten)
“Ook op dit album is het gitaarwerk weer doorslaggevend en toppen een uitstekende zanger en drummer het geheel mooi af. De melodische aanpak geeft het in combinatie met de van-dik-hout-zaagt-men-planken mentaliteit nét dat beetje eigen smoelwerk waardoor Carnation boven het maaiveld uitsteekt.”
15. Vandenberg – Sin (361 punten)
“De goede verstaander heeft inmiddels begrepen dat Vandenberg op dit album geen enorme vernieuwing laat horen. Wat we wel horen is dat de band anno 2023 nog steeds garant staat voor sterke, zeer goed gespeelde hard rock. Ten opzichte van 2020 hebben Adrian Vandenberg en consorten er een flinke schep bovenop gedaan en één van de betere hardrockplaten van 2023 gemaakt!”
16. Onheil – In Black Ashes (359 punten)
“Niet miepen, zeuren of mierenneuken over centen! Kopen deze plaat! In Black Ashes is gewoon een ongelooflijke melodische black/deathmetalplaat. Onheil weet opnieuw indruk te maken! Geloof je me niet? Sterf dan! Of loop naar de hel! Dan kan je die eens zelf bekijken!”
17. Sammath – Grebbeberg (351 punten)
“Natuurlijk vergt het de nodige passie en begrip voor deze stijl van metal en het kostte mij de nodige luisterbeurten, maar liefhebbers van het subgenre zullen zeker smullen van Grebbeberg.”
18. B R I Q U E V I L L E – IIII (314 punten)
“Is dit het beste werk van de gemaskerde mannen? Wellicht niet. Is dit wereldschokkend? Ook niet. Maar intrigerend is het wel. Het verontrust, het neemt je mee: het doet in ieder geval iets met je. Is dat niet de kracht van kunst?”
19. Distant – Heritage (302 punten)
“Met deze plaat op zak mag het vijftal zich terecht kronen tot de meest invloedrijke deathcoreband van de lage landen. Als je Distant nog niet kent én als je maar niet genoeg kunt krijgen van de nieuwe Lorna Shore, beveel ik je nu om Heritage aan te knallen. Veiligheid voorop: hijs jezelf even in een dwangbuis zodat niemand rondvliegende ledematen op zijn kanis krijgt. GO!”
20. Iskandr – Spiritus Sylvestris (283 punten)
“Op Spiritus Sylvestris wordt voor een nieuwe koers gekozen. Het zwartmetalen wapentuig verdwijnt terug in de kast, en er wordt een nieuw arsenaal opgetuigd met post-punk en folky psychedelica als hoofdpijlers. Iskandr presenteert hier een aangenaam en divers album dat hier zeker nog vaker op de speler zal belanden. Hoewel het twintig stappen verwijderd is van het zwartmetaal, denk ik dat Spiritus Sylvestris bij velen in de smaak zal vallen.”
21. Deathisfaction – Blackened Reign (268 punten)
“Deathisfaction mocht onlangs al het podium delen met Pestilence en Mouflon. Het bewijst dat deze band zich met deze grootmeesters kan meten. Op Blackened Reign is het in ieder geval al gelukt en 2024 belooft een mooi jaar te worden voor deze thrashers!”
22. Suol – Suol (251 punten)
“Waar sommige black metal klinkt als een allesverwoestende bosbrand is er bij Suol eerder sprake van een smeulend vuurtje waarbij de temperaturen desalniettemin hoog oplopen en dus verzengend werken. Alles moet en zal tot as worden gemaakt.”
23. Teitan – In Oculus Abyss (238 punten)
“De black metal van de heer Marquis wordt doorspekt met allerlei rare hersenspinsels en dito kronkels. Je kan dit In Oculus Abyss zeker een bijzondere plaat en Teitan een bijzondere band noemen. Bijzonder in de context van uitzonderlijk, beklijvend, beangstigend, nijpend…”
24. Phlebotomized – Clouds Of Confusion (231 punten)
“Bij beluistering van Clouds Of Confusion valt steeds weer op hoe doordacht alles in elkaar zit zonder dat het doordacht (of in ieder geval niet gekunsteld) klinkt. Phlebotomized vertelt voor alles een muzikaal verhaal dat vol zit met nuances, maar waarin de hoofdlijn gemakkelijk te volgen is. Waarlijk een prestatie.”
25. Kludde – De Horla (229 punten)
“Bijzonder sterk album, dit De Horla. Kludde overstijgt zichzelf en levert een album af dat in de annalen van de Belgische blackmetalboeken zal neergeschreven staan als een ijkpunt. Magistraal!”
Links: