Onlangs plaatsten we een oproep via Facebook en Instagram met de vraag wie er nog een hoop oude concert- en festivaltickets in de fysieke variant had liggen. U weet wel: die toegangsbewijzen in alle soorten, kleuren en maten die je na verloop van tijd uit duizenden kon herkennen. Veel festivals en concertzalen hanteerden immers hun eigen kleuren, stijl van vormgeving, enzovoorts. Omdat we het tegenwoordig veelal moeten doen met inspiratieloze, digitale varianten duiken we graag met onze lezers in ‘den ouden doosch’ en halen we herinneringen op aan de hand van die oude tickets. In deze derde aflevering spreken we met Moniek over haar verzameling met kaartjes (en meer).
Laten we eens gek doen en meteen beginnen met jouw favoriete top vijf aan concert- en festivalkaartjes!
– Dynamo Open Air 1999. Mijn eerste, echt volledige meerdaags metalfestival. Iedere dag ben ik van band naar band gelopen: van Cryptopsy tot The Gathering, van Dimmu Borgir tot Fear Factory. Verder totaal overdonderd door Nile, nog gecrowdsurft bij The Haunted (ook meteen de laatste keer) en hoewel we bij Metallica vooraan stonden, door omstandigheden in de EHBO-tent beland en vervolgens maar op een rustigere plek het concert afgekeken. Zonde dat het destijds zo uit de hand is gelopen met onder andere dixies in de fik, hoewel wij daar weinig van meegekregen hebben. Ik koester vooral mooie herinneringen.
– Nieuwjaarsconcert van Death Angel in 2002/2003 in The Pound in San Francisco. Heb de flyer alleen nog, want aan voorverkoop van concertkaartjes deden ze niet, het was gewoon alleen aan de deur. Dit concert was tijdens mijn studie in het buitenland. Een kleine honderd man in een afgedankte zaal met Death Angel die tussen het publiek in stond te spelen en om 0:00 uur even pauze hield om iedereen gelukkig nieuwjaar te wensen. Bizarre avond.
– Bolt Thrower: No Grolsch No Glory april 2010 Atak Enschede. Wat een spelplezier en mooie puinzooi, en dat voor een paar euro! Echt prachtig. Het T-shirt van dat concert zit nog op mijn T-shirt bank genaaid (foto is verder hieronder te vinden).
– Een kaartje van Nevermore uit 2001 in de Plato (Helmond). Ik was toen een groot Nevermore-fan en mijn toenmalige vriend al helemaal, dus daar moesten we bij zijn uiteraard.
– Dissection in de ‘oude Metropool’ te Hengelo (2004). Moet ik hier nog toelichting op geven? Haha!
– Stiekem nog een zesde: Progpower 2000 met onder andere Opeth en Evergrey. Opeth had Blackwater Park nog niets een uit. Een mooie kleine setting en van voor tot achter werd er geheadbangd.
Kun je eens wat vertellen over je verzameling aan tickets?
Ik heb (denk ik) honderden concert- en festivalkaartjes maar ook bijvoorbeeld bandjes en ook flyers vanaf ongeveer 1997 tot nu. Ik heb ze nooit geteld, maar aangezien een groot gedeelte van mijn sociale leven uit concerten en festivals bestaat, zijn het er genoeg in ieder geval. Ongeveer vijf jaar geleden heb ik van een aantal van deze kaartjes/bandjes en flyers een collage gemaakt in vier lijsten. Deze hangen boven mijn eettafel. Als mensen op bezoek komen is dit altijd een leuk gespreksonderwerp. De rest heb ik nog in twee blikken zitten met daarin vooral kaartjes, bandjes en flyers. Daarnaast heb ik nog een koffer m vooral programmaboekjes van festivals.
Op mijn logeerkamer hangen ook nog enkele (kleine) posters en over de slaapbank (zie foto hieronder) hangt een ‘tafellaken’ met daarop uitgeknipte logo’s van oude shirts genaaid. Ik heb vanaf het begin altijd alle toegangsbewijzen netjes alles bewaard. Als er geen concertkaartje meer was dan nam ik dus de flyer mee naar huis. Ik heb zelfs nog de treinkaartjes van de reis naar Dynamo 1999:
De slaapbank
En dat opsparen is vanzelf en zomaar begonnen, of waren er mensen in je nabije omgeving die dat stimuleerden?
Ik had halverwege de middelbare school een vriend -ik was vijf jaar jonger- die in een vriendengroep zat die eigenlijk bijna nooit naar concerten gingen. Ik was de aanjager in die groep om ze toch mee naar concerten te trekken. Ik vond de kaartjes gewoon een mooi aandenken. Ik zette vanaf 1996 -en nu nog steeds trouwens- ook alle concerten in een papieren schoolagenda. Deze agenda’s zijn een mooi document door de tijd.
Als je een zaal terug zou kunnen wensen, welke zou dat dan zijn?
De Goudvishal in Arnhem. De Willemeen doet nu ook goed zijn best om een mooie underground zaal te zijn, maar de steunpilaar midden in de zaal van de Goudvishal en het aantal ‘kleine bands die later een stuk groter werden’ dat ik daar heb gezien zijn toch wel onvergetelijk. Ook het festival Kings of Metal dat plaatsvond op de parkeerplaats buiten met Koninginnedag -inclusief de friet-patat spandoeken aan de hekken, aangezwengeld vanuit forum De Muur- dat vergeet ik nooit meer.
In het midden -wat vervaagd- het kaartje van Kings Of Metal
Een duidelijke favoriet dus. Daarover gesproken: heb je een favoriet concertkaartje en een favoriete band?
Kaartje: nou, in de eerste aflevering van de rubriek werd de tour van In Flames en Dark Tranquillity genoemd. In de oude Effenaar ben ik ook bij dat concert geweest. Ik heb dagen daarna nog nekpijn gehad. Ik moest toen nog goed leren headbangen. Die herinnering daaraan kwam door deze rubriek naar boven! Een échte ‘all-time favorite’ heb ik niet eigenlijk.
En serieus: ik heb geen favoriete band. Ik ben nogal divers in de metalsmaak en het wisselt nogal bij mij welke bands ik veel luister. Lange tijd -toen ze nog bestonden en meneer Dane nog leefde- was ik fan van Nevermore. Al ben ik nooit echt fanatiek erin geweest, bij geen enkele band dus. Maar de eerste keer dat ik hen zag was in Plato Helmond samen met Annihilator en dat concert maakte toch wel indruk. Dat kwam waarschijnlijk vooral om dat Dane recht voor me op het podium ging zitten en de longen uit zijn lijf zong. Hahaha.
Mooie herinneringen! Tot slot ben ik benieuwd of je nog wat tips hebt voor onze lezers wat betreft fijne festivals en/of concertzalen waar je tegenwoordig nog graag komt.
Voor het nostalgisch gevoel bezoek ik graag Eindhoven Metal Meeting. Voor de bands ga ik al jaren niet meer, maar het is gewoon een gezellige en stiekem ook kostbare kerstborrel! Dat is eigenlijk het enige festival dat ik elk jaar bezoek. Verder bezoek ik eerder een nieuw festival dan elk jaar hetzelfde.
Dit jaar ga ik weer eens naar Inferno in Oslo dat elk jaar met Pasen is, 2019 was het laatste jaar dat ik er was. Vorig jaar zat ik rond die tijd in München op het Dark Easter Festival. Meestal ga ik alleen, zie ik genoeg bekenden en leer ik genoeg nieuwe mensen kennen.
Vooruit, nog enkele tips:
Cosmic Void in London is een erg leuk en goed georganiseerd festival! Plus Londen zelf is ook geen straf natuurlijk. Steelfest in Finland (bij Helsinki) is een aanrader! Het heeft een aantal jaren een wat dubieuze reputatie gehad, maar daar is nu niets meer van te merken. Ik verbleef in Helsinki en zat elke dag in de trein met een heleboel metalheads. Vooral de terugweg was een prachtige beestenboel, maar de trein bleef wel redelijk netjes achter!
Baroeg Open Air wil ik toch ook even noemen: weinig geld voor een brede line up. Knap hoe ze het elk jaar voor elkaar krijgen! En tenslotte Samhain in Maastricht. De Muziekgieterij is een prachtige locatie en het festival is goed georganiseerd met een mooie line-up.
Kijk, dat zijn nog eens mooie tips! Leuk dat je wilde deelnemen aan deze rubriek en veel plezier het komend festivalseizoen.
Lees hieronder ook de eerder verschenen afleveringen: