Daar is hij dan! De lezers van Zware Metalen hebben opnieuw massaal gestemd en nu – na stevig optellen – is de winnaar van de ZM Jaarlijst 2024 bekend. Laat die buitenaardse champagne maar knallen, Blood Incantation! Dat de Amerikaanse sciencefictionaanbidders dit jaar met de eer zouden gaan lopen leek al vrij snel duidelijk, want met nog ongeveer een week te gaan, hadden zij het staande puntenrecord van Amenra al verpletterd. Desondanks bleven “de grunt is terug!-Opeth” en “100 uit 100-Gaerea” nog aardig in het spoor. Een alles verpletterende eindsprint van een van die beide is echter uitgebleven en daarmee hebben de lezers van Zware Metalen besloten dat Absolute Elsewhere de plaat van het jaar 2024 is.
Na de oerdegelijke, maar heerlijk wegluisterende keuze van Obituary’s Dying Of Everything vorig jaar, kiezen jullie nu voor het experiment: pummelende death metal, (elektronische) soundscapes en Pink Floyd dansen om elkaar heen in een verbazingwekkende muzikale reis door de kosmos. Bruut lanceringsgeweld, ijl zweven door het luchtledige, heftige turbulentie… Je zou gemakkelijk de weg kwijt kunnen raken, daar ergens anders. Dat gebeurt niet omdat men binnen de gespeelde genres de boot – of het ruimteschip – nergens te ver de thuishaven uitduwt in atonaliteit en dergelijke. Voor sommigen misschien een bezwaar, maar het lijkt de band zeker geen windeieren te leggen. Blood Incantation heeft de wind dan ook stevig in de zeilen en lijkt een band voor de toekomst… Alleen de eigen afkeer van verveling zou daaraan in de weg kunnen staan.
Toch is de ZM Jaarlijst vooral weer een viering van de diversiteit die het door ons allen geliefde muziekgenre rijk is. Oude rotten als Judas Priest en Kerry King staan schouder aan schouder met gevestigde namen als Ulcerate en Alcest, terwijl lokaal talent als Dool en Walg ruimschoots vertegenwoordigd is. Loopgraafmetal, blackmetaltirannie, afgeronde tetralogieën, hedendaagse old-school death, tranendalmuziek, hondengeblafhardcore, sneeuwbergblack, vijftig jaar oude heavy metal, betoverende post-black; waanzinnig uiteenlopende muziek met kwaliteit als belangrijkste gemene deler. Dit alles heeft een plek op Zware Metalen, want onze redactie en lezers zijn van alle markten thuis en pikken zorgvuldig de krenten uit die pluriforme pap.
Om de honderden inzendingen terug te voeren tot één compacte lijst hebben we een puntensysteem bedacht. Iemands favoriete album van 2024 krijgt dertig punten, iemands nummer twee krijgt 29 punten, enzovoorts. Dit betekent dat een nummer één notering drie keer zwaarder weegt dan een twintigste plaats. Deze enorme optelsom levert de volgende, prachtige overzichtslijst op. Doe je voordeel met de ontdekkingsdrift van onze lezers en duik nog eens in de onderstaande lijst om te zien hoe jouw favoriete albums scoorden en wat je allemaal gemist hebt in 2024. Klik nog eens onze recensies aan (we hebben alle albums uit de top 50 beschreven) en zwier ondertussen de bovenstaande afspeellijst van de top 100 aan. Scrollen maar!
1. Blood Incantation – Absolute Elsewhere (3907 punten)
“Met het veelal meesterlijke Blood Incantation weet je tevoren eigenlijk nooit goed waar je aan toe bent. Na de scifideathknaller Hidden History Of The Human Race kwam men doodleuk met de synthwave-EP Timewave Zero aanzetten. Op de nieuwe vinden we opnieuw technische death, ambiance en kosmos terug, maar nog zoveel meer dat de titel Absolute Elsewhere zomaar eens (ook) op de muziek kan slaan. Het gekende Blood Incantation-universum wordt uitgebreid met pure prog en Pink Floyd-achtige sfeerzettingen. Er gebeurt dan ook verdomd veel, daar ergens anders. Riemen vast en simpelweg genieten van een tocht vol toeristische hoogtepunten naar diverse uithoeken van het hemelruim.”
2. Opeth – The Last Will And Testament (2790 punten)
“Dit is simpelweg een modern progressief meesterwerk, dat zich door het grote vakmanschap en de muzikale veelzijdigheid met gemak kan meten met het beste werk dat Opeth in zijn ruim dertigjarige bestaan heeft uitgebracht.”
3. Gaerea – Coma (2495 punten)
“Coma is de ultieme melodische omhulling van pijnlijke pracht en Gaerea is de beste drager van intense emoties. Gaerea geeft kracht. Gaerea brengt berusting. Gaerea is de toekomst van extreme metal.”
4. Ulcerate – Cutting The Throat Of God (1925 punten)
“Cutting The Throat Of God toont een Ulcerate dat zijn kronkelende, dissonante, extravagante en sfeervolle death metal nog verder verfijnd, uitgediept en geoptimaliseerd heeft. Het drietal presenteert en vertolkt zijn dreigende uitmonstering van extreme metal op een dusdanig fenomenaal niveau dat het woord perfectie misschien wel door sommigen in de mond genomen gaat worden. Nu zeg ik altijd dat muzikale volmaaktheid niet bestaat… maar dichter dan dit zal ze waarschijnlijk niet benaderd worden.”
5. Kanonenfieber – Die Urkatastrophe (1703 punten)
“Die Urkatastrophe gaat dit Kanonenfieber geen windeieren leggen. De Duitse black/deathmachine gaat nog meer op het voorfront komen te staan. Het voorfront van waarop hij een goed overzicht heeft over de vijand die onder de voet dient gelopen te worden.”
6. Dool – The Shape Of Fluidity (1593 punten)
“Dool omschrijft zichzelf als een band voor iedereen die dwaalt of misschien op zoek is naar zichzelf. Gelukkig biedt Dool een plek om jezelf andermaal te verliezen in een plek die buiten de realiteit staat en je voor een klein uur transporteert naar een andere wereld. Een wereld waar vorm en hokjes niet bestaan. The Shape Of Fluidity.”
7. Akhlys – House Of The Black Geminus (1536 punten)
“Dit album is voor mensen die een veel te rustig leven hebben, die altijd dromen van regenboogeenhoorns en suikerspin, en ongelukkig zijn in hun job omdat ze getreiterd worden door hun superieuren. Fuck het allemaal, ontketen de duisternis in jezelf en vergeet 53 minuten lang je miezerige bestaan. Word een god in het diepst van je gedachten: een dominante, duistere tiran die grootser is dan het leven zelf.”
8. Iotunn – Kinship (1435 punten)
“Iotunn brengt na het fantastische Access All Worlds wederom een dijk van een plaat uit. Dit is voer voor liefhebbers van sterk melodisch gitaarwerk, waarbij het allemaal wel wat steviger mag. De muziek mag dan wel de noemer progressief hebben, maar nergens wordt dit Kinship te moeilijk om te verteren. Het is echter wel een muzikale reis langs atmosferische landschappen, die de aandacht verdient om je er eens goed in te verdiepen.”
9. Walg – IV (1364 punten)
“IV van het Nederlandse Walg is zo waar (en niet geheel verrassend) een magistraal melodisch, symfonisch blackmetalwerkstuk. Ik denk dat er in de wijde omtrek geen enkele band in dit subgenre dit Walg van de troon kan stoten! Meesterlijk! Ongezien! Walgelijk lekker weer! Er is geen eind in zicht!”
10. Judas Priest – Invincible Shield (1338 punten)
“De teller van de band mag sinds de oprichting dan op 55 jaar staan, op plaat zijn ze niet alleen nog steeds relevant maar met dit Invincible Shield draaien ze probleemloos mee in de top van de heavy metal. Invincible Shield is probleemloos één van de betere, veelzijdigere albums van het vijftal.”
11. Panzerfaust – The Suns Of Perdition – Chapter IV: To Shadow Zion (1327 punten)
“Wat een ambitie om een vierluik te creëren met The Suns of Perdition. De uitwerking had niet beter gekund, dit vierde en laatste hoofdstuk is niets minder dan een meesterwerk. Elk hoofdstuk had zijn eigen kracht en stem, maar To Shadow Zion is de perfecte climax, de perfecte afsluiting van een monumentale tetralogie door zich te richten op de onvermijdelijke ontbinding van een wereld in verval. Waar Chapter III introspectief was, is To Shadow Zion extern gericht: het kijkt naar de collectieve gevolgen van menselijke dwaasheid en destructie. The Suns of Perdition IV biedt een spiegel waarin we de schaduw van onze eigen realiteit herkennen. Dit is muziek die niet alleen raakt, maar ook confronteert.”
12. Dödsrit – Nocturnal Will (1286 punten)
“Majesteus meesterwerk dit Nocturnal Will van Dödsrit. Het is een melodische blackmetalwervelwind van de zuiverste soort, zo een die na één passage alles al heeft meegenomen en je verweesd achterlaat. Niks meer aan doen, niks meer aan veranderen, helemaal prima zo!”
13. Spectral Wound – Songs Of Blood And Mire (1267 punten)
“Spectral Wound heeft ons op Songs Of Blood And Mire nog maar eens laten kennismaken met hun ultrasmerige, venijnige blackmetalvariant. Je doet er goed aan dit onfrisse ding op geijkte tijdstippen je speler in te pleuren want het klinkt toch echt wel lekker gortig.”
14. Borknagar – Fall (1207 punten)
“Al dertig jaar staat Borknagar aan de top van de extreme progressieve metal. Fall is daar het twaalfde bewijsstuk van in de lange carrière. Ook nu ligt er een album dat vol staat met interessante wendingen en een perfecte balans tussen verbetenheid en vervoering, dat richting een uur aan speelduur gaat. Geen simpele kost om met een enkele luisterbeurt te beoordelen. Met iedere luisterbeurt opent zich een nieuwe melodie, een harmonieuze samenzang of baslijn die nog niet eerder werd ontdekt. En zo gaat er veel moois schuil onder de ijzige oppervlakte.”
15. Dvne – Voidkind (1138 punten)
“Dvne serveert hoogtepunten aan de lopende band op Voidkind en bevindt zich in het hoogste echelon van kwalitatieve metal. Grensoverschrijdend, avontuurlijk, rauw. Het zal niet lang duren voor Dvne ook aan de top van de affiches in het post- en progressieve landschap zal prijken.”
16. Alcest – Les Chants de l’Aurore (1094 punten)
“Les Chants de l’Aurore van Alcest is een album dat je gemoed ten goede doet keren. En is muziek niet op zijn allermooist als het diep onder je huid kruipt, bij je binnen weet te dringen en je zo weet te raken, dat een gelukzalig gevoel en/of misschien wel licht waterige ogen een onvermijdelijk gevolg zijn? Dit Les Chants de l’Aurore is betoverend mooi; troost en bemoediging voor de ziel!”
17. Rotting Christ – Pro Xristou (957 punten)
“Een klein stapje naar beneden sinds The Heretics. Maar eerlijkheid gebiedt wel te zeggen dat je dan nog steeds een goed album hebt waar je met veel plezier naar kan luisteren.”
18. Dark Tranquillity – Endtime Signals (884 punten)
“De Zweden van Dark Tranquillity blijven op het voorfront van de melodische death metal. Deze nieuwste plaat Endtime Signals is het zoveelste bewijs dat een band zijn karakteristieke geluid kan bewaren en bewaken en toch fris maar niet te fruitig kan klinken.”
19. Kerry King – From Hell I Rise (851 punten)
“From Hell I Rise is gewoon een sterke thrashplaat die misschien wat gewenning vraagt en ook her en der een klein dipje kent. Maken we de rekening op, dan staan er echter genoeg overtuigende songs op de plaat en zelfs op de wat minder memorabele momenten overstijgt het niveau mede door de kwaliteit van zang en spel de middenmoot.”
20. Groza – Nadir (766 punten)
“Ook dit Nadir van het Duitse melodische blackmetalgezelschap Groza kan je gerust bestempelen als een must-have. Razernij en melancholie gaan op deze plaat hand in hand, de nummers steken vernuftig in elkaar en de productie is bijzonder goed te noemen. Waarom twijfelen dan?”
21. Gatecreeper – Dark Superstition (757 punten)
“Dark Superstition is een zeer fraai album geworden waarin Gatecreeper zijn eigen grenzen verlegt en tegelijkertijd laat horen dat een relatief nieuwe band niets onder hoeft te doen voor grootmeesters van vroeger. Dit vijftal slaat een succesvolle brug tussen het heden en verleden en kan de jonge en oudere liefhebbers van death metal hoofdschuddend zij aan zij laten staan.”
22. Ihsahn – Ihsahn (750 punten)
“Dit album overstijgt zowat alle conventies, zonder dat het expliciet de bedoeling is. Dit Ihsahn komt als een pakket nieuwe ervaringen, dat je enkel kan beleven als je er klaar voor bent, als je het verlangen hebt, om (je ervaringen) voor een stuk los te laten en opnieuw te omarmen. “
23. Asgrauw – Oorsprong (746 punten)
“Oorsprong van het Nederlandse Asgrauw is een dijk van een melodische blackmetalplaat die in geen enkele collectie mag ontbreken. Dit is toch wel het beste werk van Asgrauw tot op heden, en dat wil wat zeggen want de heren hebben al wat werk afgeleverd in het verleden…”
24. My Dying Bride – A Mortal Binding (730 punten)
“Wat een tranendal is me toch weer die nieuwste plaat A Mortal Binding van de doommetalsensatie bij uitstek, My Dying Bride. Juist geen uur huilen, wenen en snotteren het doet me nog eens deugd. Ook met dit album laten de Britten horen dat het eenzaam is aan de top.”
25. Oranssi Pazuzu – Muuntautuja (722 punten)
“Liefhebbers van innovatieve, extreme muziek kunnen hun hart ophalen aan dit Muuntautuja. Het mag weliswaar misschien minder dreigend en stuitend klinken dan Mestarin Kynsi en andere albums, het neemt niet weg dat het vijftal ook nu weer uitermate verfrissend en futuristisch voor de dag komt. Muuntautuja is buitenissig, curieus, mysterieus, wonderlijk en zonderling.”
26. Winterfylleth – The Imperious Horizon (720 punten)
“The Imperious Horizon is een typische Winterfylleth-plaat. Vol razernij, vol boosaardigheid verpakt in een zogenaamd Brits heritage jasje. Lekker!”
27. Knocked Loose – You Won’t Go Before You’re Supposed To (682 punten)
“Samengevat is You Won’t Go Before You’re Supposed To een lekker opgefokt plaatje dat qua speelduur de juiste lengte heeft. Niet te lang, zodat de compactheid de maniakale intensiteit borgt en men nergens zijn eigen formule uitmelkt. Liefhebbers van lompe hardcore: sla je slag!”
28. Verwoed – The Mother (667 punten)
“Het Utrechtse Verwoed maakt opnieuw indruk. The Mother is een uitstekende blackmetalplaat geworden die alle pijn, miserie en angst laat voelen die wij als mensen gevangen in ons eigen vlees en bloed zouden moeten begrijpen.”
29. Anciients – Beyond the Reach of the Sun (661 punten)
“De ideeën spatten uit je speakers zonder dat de compositie uit het oog verloren wordt en elke song heeft ook zijn eigen identiteit. Het mag dan acht jaar stil geweest zijn rond de band, deze waanzinnige comeback smaakt naar veel meer! Hopelijk hebben ze de komende jaren de wind weer in de zeilen en zien we ze snel op een of ander podium.”
30. Evergrey – Theories Of Emptiness (654 punten)
“Wat een wereldplaat. Wereldplatiger dan The Atlantic Of A Heartless Portrait? Die knoop raakt misschien wel doorgehakt tegen dat Evergrey met zijn volgende album op de proppen komt. De lat houden de Zweden in elk geval bijzonder hoog.”
31. Whoredom Rife – Den Vrede Makt (642 punten)
“Whoredom Rife, het uit Noorwegen komende blackmetalgeweld, komt met Den Vrede Makt. Het is een dijk van een plaat vol smeerpijperij, smeerlapperij verpakt in een karakteristiek vuil en vettig muzikaal jasje compleet met dito artwork.”
32. Hippotraktor – Stasis (634 punten)
“Met iedere luisterbeurt vielen de muzikale puzzelstukjes op hun plek en zorgden daarmee ook telkens voor een extra puntje in de eindnotering. Vooral die overheersende beklemming zorgde ervoor dat dit Stasis aanvankelijk niet helemaal wilde pakken, maar daarna juist alleen maar meer wist te beklijven. De menselijke natuur is niet makkelijk, daar probeert Hippotraktor op geen enkele wijze verlichting in te bieden. Dit weet de band echter wel ontzettend goed vast te leggen.”
33. Bruce Dickinson – The Mandrake Project (612 punten)
“The Mandrake Project is een onderhoudende en interessante plaat geworden waarop Bruce Dickinson alle ruimte krijgt om te etaleren dat hij nog steeds een van de betere zangers in het genre is.”
34. Nile – The Underworld Awaits Us All (602 punten)
“Wie houdt van het pompeus orkestrale en klassiek-ethnische element in Nile, zal mogelijks Vile Nilotic Rites prefereren boven The Underworld Awaits Us All, maar zelfs de meest kieskeurige criticus zal het technische meesterschap in het nieuwe album moeten erkennen en de gemaakte keuzes, hoe atavistisch ook, moeten respecteren. Nile keert op The Underworld Awaits Us All in zekere zin terug naar de roots, maar dan eerder van het genre dan van de eigen discografie.”
35. Fleshgod Apocalypse – Opera (594 punten)
““Art is pain, and so is life” schreef Robyn Schneider ooit. Francesco Paoli lijkt daarbij aan te haken wanneer hij zegt: “Opera is een nachtmerrie terwijl je wakker bent, maar zo is het leven soms”. Zo ver wil ik niet gaan. Het album heeft eerder de potentie de luisteraar wat kracht en inspiratie mee te geven in moeilijke tijden. Imponerend en bij momenten ook ontroerend!”
36. Cobra The Impaler – Karma Collision (573 punten)
“Lichten laag, ogen dicht en laat je meeslepen naar een wereld waarin strakke ritmes, brutaliteit, wonderschone melodieën en complexe emoties onophoudelijk over elkaar heen buitelen maar elkaar nooit in de weg zitten. Zeer sterk werk!”
37. Vemod – The Deepening (571 punten)
“Vemod heeft met The Deepening een eigenzinnig werkstuk gecreëerd dat in zijn geheel wel minder toegankelijk is dan het debuut waarmee de band twaalf jaar geleden zo’n impact maakte. Ook al zijn er verschillende genrevreemde uitstappen en combinaties, de sfeer en (al dan niet berustende) melancholie blijven wel degelijk tot de kernelementen van Vemod behoren en zorgen voor een betoverende, onwereldse luisterervaring.”
38. Aara – Eiger (559 punten)
“Voor wie het nog niet doorhad, Eiger is een must voor de liefhebber van meeslepende, melodieuze atmosblack met diepgang. Wat mij betreft houden ze het één-album-per jaar-tempo aan, maar nóg liever zou ik dit drietal eens live aan het werk zien. Hopelijk zijn we daar ooit nog eens getuige van.”
39. Hauntologist – Hollow (547 punten)
“Je mag dit Hollow van het Poolse duo Hauntologist gerust een dijk van een plaat noemen. De muziek op dit eerste album van de twee heren opent het grijze wolkendek wel niet boven dat kleine balkonnetje waarop je de laatste drupjes ochtendkoffie tot je neemt. Je bent echter ook geen vragende partij om het weer te veranderen. In deze mistroostige stad hoort nu eenmaal dit type van winterse ochtendglorie.”
40. Paysage d’Hiver – Die Berge (528 punten)
“Lange nummers vol ijzige trance, het zal niet bij iedereen resoneren. Het totaalgeluid, als je het hard genoeg zet althans, kan leiden tot het ervaren van haast fysieke pijn. Een plezierig ritje met de kabelbaan hoef je dus niet te verwachten. Wel een tergend trage opbouw die van Die Berge een jaarlijstklant maakt die zijn naam niet gestolen heeft. Verlies jezelf in de winterse natuur, laat de chaos in je tot rust komen middels vriestemperaturen, vergeet de tijd en de eenzaamheid.”
41. Djevel – Natt Til Ende (524 punten)
“Op een druilerige ochtend deze plaat aanzwengelen, wat is er mooier in het leven?”
42. Necrophobic – In The Twilight Grey (504 punten)
“In Twilight Grey is een sterk album. Eentje die je met plezier en gemak voorbij laat razen. De band speelt toleranter voor zijn eigen stijl en is meer ontspannen te werk gegaan. Dat de band nog altijd zijn eigen creatieve spectrum uitbreidt en verfijnt is bewonderenswaardig. Het mooiste is het niveau van zowel songwriting als creativiteit dat Necrophobic gedurende de hele zit weet vol te houden. Het album is verrassend divers en heeft genoeg diepgang om meerdere keren te luisteren. “
43. Chat Pile – Cool World (488 punten)
“Je wordt meegezogen in de wereld van Chat Pile, waar je wordt rondgeslingerd, dolgedraaid en op zijn best kom je daar uitgewrongen weer uit. Het is als een kater; je denkt nooit meer te drinken, maar een hersteldrank is vaak de beste remedie. Zo ook met Cool World. En dat is een kwaliteit van deze unieke band.”
44. In Vain – Solemn (486 punten)
“In Vain zal iedere schijn van “de zoveelste progband die een kunstje doet” na het uitbrengen van deze zeer aanbevelingswaardige plaat van zich afwerpen en zijn bestaansrecht in de hoogste metalen regionen opeisen.”
45. Flotsam And Jetsam – I Am The Weapon (484 punten)
“Nee, het wereldbeeld van Flotsam And Jetsam lijkt er in de drie jaar sinds Blood On The Water niet beter op te zijn geworden. Maar gelukkig is ook de hoge kwaliteit gewoon gebleven. De trouwe fan kan gewoon weer toeslaan en de fan van goed gezongen heavy metal met een thrashy randje ook. On yer bike! “
46. Wheel – Charismatic Leader (470 punten)
“Charismatic Leader is geen conceptalbum, maar daar heeft het wel sterk de schijn van. De nummers zijn individueel sterk, maar vormen met een elkaar een kloppend geheel. Je zou de nummers bijna (maar dan ook echt bijna) achter elkaar kunnen plakken tot één lang nummer. Hiermee weet Wheel wederom een zeer intrigerend album neer te zetten en zichzelf andermaal te ontwikkelen in het eigen gecreëerde universum.”
47. Inter Arma – New Heaven (466 punten)
“Ik vraag mij wel af of Inter Arma inmiddels niet zelf een invloed zal zijn voor een heel aantal bands uit de scene. Akkoord, deze band begeeft zich wellicht in een niche van een niche, maar ik zou eenieder toch eens willen aanmoedigen of zelfs verleiden om New Heaven eens te beluisteren. Een fascinerende plaat, met zoveel aparte invloeden, die ik niet zo snel kan vergelijken met werk van andere bands.”
48. Horna – Nyx – Hymnejä Yölle (463 punten)
“Horna is en blijft een Finse blackmachiene eerste klas! Ook dit nieuwste epos Nyx Hymnejä Yölle ramt dus zo de boze boodschap recht door je strot of je het nu wil of niet. Kopen die hap!”
49. Caligula’s Horse – Charcoal Grace (459 punten)
“De liefhebber kent Caligula’s Horse natuurlijk al lang, maar het wordt inmiddels toch wel tijd dat de band het grotere publiek écht gaat bereiken. Dat zou namelijk niet minder dan totaal verdiend zijn. Op Charcoal Grace valt wederom te horen dat deze gasten uit ‘down under’ zich juist in de bovenste regionen van de progressieve rock en metal begeven.”
50. Saxon – Hell, Fire And Damnation (452 punten)
“Saxon slaagt erin om consistent te blijven ondanks dat de heren al redelijk op leeftijd geraken. Een volwassen album met pakkende melodieën en nostalgische momenten dat ook in 2024 nog relevant klinkt.”
Klik hier voor de 51 tot en met 238!
Bekijk hier de jaarlijsten van alle voorgaande jaren:
Bekijk hier de jaarlijsten van ons redactieteam: