Knocked Loose – You Won’t Go Before You’re Supposed To

Geschreven door op 13-05-2024 om 17:56.

Halverwege februari van dit jaar verbouwde de Amerikaanse hardcoreband Knocked Loose op een vrijdagavond vakkundig de Patronaat,  samen met een uitverkocht huis aan vrijwillige kluskampioenen. Na de release van het vorige album A Different Shade Of Blue ging het vuurtje al lekker lopen, maar in aanloop naar You Won’t Go Before You’re Supposed To overtreffen de heren dat nog eens dunnetjes. In eigen land razend populair en inmiddels is het viertal ook een graag geziene gast in alle contreien van de wereld. De alsmaar toenemende hebzucht naar brutale breakdowns van luisteraars in het core-genre draagt daar zeker aan bij en laat Knocked Loose daar nou met speels gemak en kundigheid op inspelen.

De band heeft slechts 27 minuten nodig om je compleet murw te beuken met zijn chaotische hardcore. Concessies worden er niet gedaan en er is slechts één doel voor ogen: overweldigen. Dat begint al met het venijnige Thirst dat na de korte intro gelijk alle synapsen roodgloeiend zet met een heftige scream als binnenkomer en vervolgens gelijk doorpakt met heavy, hectische songstructuren en een breakdown. Precies deze tactiek horen we gedurende heel de plaat, waarbij dat in sommige songs wat succesvoller wordt ingezet dan tijdens andere. Piece By Piece, Don’t Reach For Me en The Calm That Keeps You Awake zijn voldoende afwisselend en hierin schuift Knocked Loose uitgekiend op en neer met zijn sterkste troeven. Daar vallen de loodzware gitaarpartijen en schelle schreeuwzang van Bryan Garris onder waarmee hij soms haaks op de muziek inhakt. Zijn inbreng zorgt voor herkenbaarheid, maar is op den duur ook wel erg intens.

Een speciale vermelding voor sommige nummers; de samenwerking met Poppy tijdens Suffocate is bijvoorbeeld erg geslaagd. De vocaliste zorgt met haar schreeuw- en fluisterzang voor een mooi accent ten opzichte van de heavy hardcore, maar imponeert pas écht met haar ijskille scream nadat de plotselinge reggaeton-ritmiek een knoeperharde breakdown inleidt. Wat bundelt Knocked Loose hier een paar gave ideeën tot één geheel zeg. Motionless In White frontman Chris draagt een steentje bij in Slaughterhouse 2, maar die toevoeging in het swingende nummer is iets minder bepalend. Het nummer zelf blijft wel goed beklijven door de goede refreinen. Deel twee van Slaughterhouse, omdat de eerste samenwerking in omgekeerde volgorde plaatsvond in 2022 toen Garris een vocale bijdrage leverde bij Motionless In White. Take Me Home is van een heel ander kaliber, aangezien het een meer slepende, industriële tint bevat en zodoende een vreemde eend in de bijt is op de plaat. Naast Suffocate is de andere single Blinding Faith ook van een bovengemiddeld niveau. De strakke drumpartijen (lekker snaregeluid ook!) en het veelvuldig geschreeuw en gegrunt in combinatie met de veelzijdigheid van het nummer én de akelig vette breakdown maken het een regelrechte topper in zijn genre.

Samengevat is You Won’t Go Before You’re Supposed To een lekker opgefokt plaatje dat qua speelduur de juiste lengte heeft. Niet te lang, zodat de compactheid de maniakale intensiteit borgt en men nergens zijn eigen formule uitmelkt. De kwaliteit van de hardcore is erg constant en het album bevat bovendien wat extra opvallende nummers zoals hierboven beschreven. Baanbrekende elementen zet Knocked Loose niet in, maar men laat wel op een overtuigende wijze horen dat we hier niet (meer) met kleine jongens te maken hebben. Liefhebbers van lompe hardcore: sla je slag!

Score:

82/100

Label:

Pure Noise Records, 2024

Tracklisting:

  1. Thirst
  2. Piece By Piece
  3. Suffocate
  4. Dont Reach For Me
  5. Moss Covers All
  6. Take Me Home
  7. Slaughterhouse 2
  8. The Calm That Keeps You Awake
  9. Blinding Faith
  10. Sit & Mourn

Line-up:

  • Bryan Garris – Vocalen
  • Isaac Hale – Gitaar
  • Kevin Otten – Basgitaar
  • Kevin Kaine – Drums

Links: