Dark Tranquillity – Endtime Signals

Het bleek het gezegende jaar 1993 te zijn toen ik de eerste volwaardige plaat van dit Zweedse gezelschap dat tot op de dag van vandaag nog altijd muziek maakt, Dark Tranquillity, in mijn nog jonge handen gestopt kreeg. Na Skydancer, want dat bleek de titel van het album te zijn, kwamen er nog een hele hoop anderen. Niet allemaal even schitterend, dat moet ik ook durven toegeven, als bijvoorbeeld The Gallery (1995), The Mind’s I (1997) of ja Projector (1999). Ik ben de band rond brulboei en enige overgebleven bandlid van de oude dagen, Michael Stanne, blijven volgen.

Ondanks het feit dat de heer Stanne heel wat werk verricht in andere bands (denk bijvoorbeeld aan The Halo Effect), kan hij het niet laten zijn kindje te blijven voeden en met zijn bijna geheel nieuwe line-up, op Brändström na dan, een nieuwe plaat in elkaar te boksen. Endtime Signals is plaat nummer dertien en de opvolger van het in 2020 uitgekomen album Moment waarop toch ook een aantal pareltjes Zweedse melodische death metal verzameld staan.

Intussen werden we al vergast, zoals het hoort natuurlijk in kader van promotiedoeleinden, met een handvol singles. In mijn oren alle drie van een bijzonder hoog niveau, zeker op basis van speltechniek, melodie en uitvoering. We moeten de Zweden natuurlijk niks meer vertellen noch leren. Maar liefst negen nieuwe nummers te ontdekken op voorwaarde dat je de singles al beluisterd hebt natuurlijk!

Een vertellende, melancholische gitaarpartij opent Shivers And Voids en heeft meteen ook wat hoeken en kanten, wat ritmisch gewals en inderdaad die karakteristieke Stanne-geluiden. De achtergrond wordt voorzichtig elektronisch ingekleurd zoals we dat gewoon zijn. In zijn fundamenten is dit eerste nummer van de nieuwste plaat dan ook een typisch Dark Tranquillity-nummer. Het lijkt dus dat de line-up wisselingen die zich hebben voorgedaan, geen invloed hebben gehad op het geheel. Maar goed ook natuurlijk. Gelukkig komt Unforgivable met zijn doordringende blastbeat de boel wat opzwepen en doet dat niet alleen op ritmisch vlak. Ook de leadlijn en de zangpartijen in het refrein zijn om de vingers, duimen en ik weet niet wat nog af te likken. No Mercy For The Looooossstttt! Neuronal Fire vuurt krachtige dampende en stampende salvo’s af terwijl een nummer als Not Nothing voor het eerst op deze plaat laat horen dat de cleane keelklanken van Stanne nog altijd bijzonder goed te noemen zijn.

En dan tja… dan gebeurt er iets op de plaat wat ik niet direct had verwacht. Het start al met Drowned Out Voices, waarin de cleane zanglijnen alle haren op je lijf doen rijzen. De erg emotionele achtergrond van deze Zweden komt pas echt bovendrijven op het magistrale erg rustige bijna klassiek gedragen One Of Us Is Gone. De sleurende en slepende drumpartijen die samen met Brändström’s elektronika The Last Imagination inzetten omarmen dat gevoelige middenstuk op de plaat. This Is The Last Pageeeee!

De Zweden van Dark Tranquillity blijven op het voorfront van de melodische death metal. Deze nieuwste plaat Endtime Signals is het zoveelste bewijs dat een band zijn karakteristieke geluid kan bewaren en bewaken en toch fris maar niet te fruitig kan klinken. Ik herhaal het: No Mercy For The Looossttt!

Score:

91/100

Label:

Century Media Records, 2024

Tracklisting:

  1. Shivers And Voids
  2. Unforgivable
  3. Neuronal Fire
  4. Not Nothing
  5. Drowned Out Voices
  6. One Of Us Is Gone
  7. The Last Imagination
  8. Enforced Perspective
  9. Our Disconnect
  10. Wayward Eyes
  11. A Bleaker sun
  12. False Reflection

Line-up:

  • Michael Stanne – Zang
  • Martin Brändström – Keyboards, programmering, elektronica
  • Johan Reinholdz – Gitaar
  • Christian Jansson – Bas
  • Joakim Strandberg Nilson – Drums

Links: