Heb jij als kind ook wel eens een cijfertekening te maken gekregen? Je kent ze vast wel; zo’n tekening die bestaat uit allemaal genummerde puntjes en waarbij het de bedoeling is dat je die punten zorgvuldig en netjes in volgorde met elkaar verbindt. Dot-to-dot tekeningen worden ze ook wel genoemd. Je begint met het tekenen van een lijn van het punt met nummer één naar het punt met het getal twee, vervolgens naar het punt met cijfer drie, en zo steeds maar weer verder. Creativiteit en vernuft komen er niet bij kijken: klakkeloos de nummers volgen en dan komt er uiteindelijk een tekening uit. Iedereen blij!
Nou, iedereen blij? Ik, en een enkele klasgenoot met mij, vond het in mijn kinderjaren helemaal niets. Mijn weerstand tegen het maken ervan kon op weinig begrip bij mijn leerkracht en klasgenoten rekenen; zij vonden het maar wat vermakelijk. Hoewel ik de bandleden van Ulcerate niet persoonlijk ken en ik ook niets over hun jeugd ken, kan het toch niets anders dan dat zij als kind een dusdanige tekening stampvoetend en foeterend tot prop maakten en deze veroordeelden tot een enkele reis prullenbak? Het Nieuw-Zeelandse trio is immers al vanaf het begin van zijn bestaan (2002) wars van voorspelbaarheid, het volgen van de geijkte paden en het keurig binnen de gebruikelijke lijntjes kleuren.
Het vorige album Stare Into Death And Be Still (2020) staat vol met composities waarop de avant-gardistische, technische death metal in een zwartgeblakerde ambiance vervlochten werd tot een blakende bloemlezing van vooruitstrevende ritmes en tegendraadse melodieën. Het zal waarschijnlijk geen verrassing heten dat dit op Cutting The Throat Of God ook weer het geval is. Maar naast dat op het nieuwe album het muzikale verleden bekrachtigd wordt, is er ook volop ruimte voor nog verdere ontplooiing. Ja, ik weet het … op Stare Into Death And Be Still acteerde de band al op een onwaarschijnlijk hoog niveau en dan laat ik hier doodleuk de woorden verdere ontplooiing vallen?
Hoe tegenstrijdig het misschien ook mag klinken, naast de typerende, bezwerende en soms onbehaaglijk aanvoelende dissonantie is er, in vergelijking met het vorige album, iets meer aandacht voor de melodieuze kant en verdere intensivering van het gevoel dat de muziek oproept. Het resulteert in een album vol onconventionele, grootse nummers als bijvoorbeeld het fascinerende The Dawn is Hollow, het ronduit overrompelende To See Death Just Once en het betoverende Undying As An Apparition. Ze zijn stuk voor stuk diepgeworteld in dynamiek, techniek en zwaarte en voelen, ondanks hun onberispelijke donkerte, relatief (!) toegankelijk aan.
En daarmee hebben we meteen de grootste krachten van Cutting The Throat Of God te pakken. Die liggen in de compositorische kronkelingen en het onbevangen accent op sfeer. De opvallende, onconventionele wendingen of lichter aangezette intermezzo’s (The Dawn Is Hollow, Transfiguration In And Out Of Worlds, Undying As An Apparition) geven de nummers niet alleen een eigen karakter, maar ze creëren ook een natuurlijke, warme ambiance. En laat die sfeervolle, licht onbehaaglijke stemming er nu juist weer voor zorgen dat het album daarmee een bewogen, aangrijpende impressie achterlaat.
Zich verlatend op intense grimmigheid, tegenstrijdige melodieën en meer ontspannen tempo’s, wordt er door het drietal voortdurend gezocht naar onconventionele integratie. Claustrofobische dissonantie, noemt de band het zelf. Golvende, stuwende, ongetemde riffs monden uit in haast filmische melodieën. Indrukwekkende, intrigerende, onherbergzame drumpatronen zorgen voor een donker, abstract en onheilspellend contrast. En ondanks de logge, asgrauwe overvloed aan massief geluid weet de band het benaderbaar te houden. Alle transities zijn onbevangen en natuurlijk uitgevoerd. Nergens klinkt het ook maar enigszins gekunsteld of fragmentarisch. De natuurlijke, vloeiende beweging van zowel de nummers als het album zorgt ervoor dat de band nergens te betrappen is op lichtzinnige, ondoordachte inconsistentie.
Cutting The Throat Of God toont een Ulcerate dat zijn kronkelende, dissonante, extravagante en sfeervolle death metal nog verder verfijnd, uitgediept en geoptimaliseerd heeft. Het drietal presenteert en vertolkt zijn dreigende uitmonstering van extreme metal op een dusdanig fenomenaal niveau dat het woord perfectie misschien wel door sommigen in de mond genomen gaat worden. Nu zeg ik altijd dat muzikale volmaaktheid niet bestaat… maar dichter dan dit zal ze waarschijnlijk niet benaderd worden.
Score:
96/100
Label:
Debemur Morti Productions, 2024
Tracklisting:
- To Flow Through Ashen Hearts
- The Dawn is Hollow
- Further Opening the Wounds
- Transfiguration In and Out of Worlds
- To See Death Just Once
- Undying as an Apparition
- Cutting the Throat of God
Line-up:
- Michael Hoggard – Gitaar
- Paul Kelland – Basgitaar, zang
- Jamie Saint Merat – Drums
Links: