Groza – Nadir

Geschreven door op 11-09-2024 om 23:40.

Groza, wat iets als storm of dergelijke zou moeten betekenen, is een Duitse melodische blackmetalband ontstaan rond bandbrein en alleskunner P.G. Ik ga niet uitweiden over of hervallen in een discussie waar deze band de mosterd vandaan heeft, daar is in het verleden al te veel over geschreven. Het zou een Uada– of Mgła-kloon zijn maar Groza is Groza en daarmee uit, het is een band met een eigen gekapt en dus verborgen gelaat. De band heeft de laatste jaren heel wat live optredens weten doen en zo zag ik hen eens aan het werk in Leiden. Het was een magistraal optreden. Als ik het goed heb was dat één van de laatste optredens met bassist M.S. In oktober 2023 kwam deze heer jammerlijk te overlijden, het was een klap.

Groza is altijd een band geweest, althans in mijn ogen dan toch, die agressie, boosheid en andere emoties als verdriet, angst, melancholie op een geheel eigen wijze wist te vermengen. Op deze nieuwe plaat Nadir, album nummer drie, is dat niet anders. De vorige releases Unified In Void (2018) maar zeker The Redemptive End (2021), zijn voor stuk voor stuk sterke platen. De vier heren lanceerden nog niet eens zo gek geleden de eerste single van het nieuwe album, Dysthymian Dreams. Een nummer dat bovenstaande gevoelens opnieuw perfect weet weer te geven. Tevens brachten ze enkele dagen voor dit schrijven Daffodils uit, de afsluiter van de nieuwe plaat, al waarop JJ van Karg en Harakiri For The Sky zijn opwachting maakt.

Op bijzonder gevoelige en mistroostig wijze start Soul: Inert en deze intro zet zo door zijn introvert karakter toch wel direct een stempel op de rest van de plaat. Op post-blackmetalachtige wijze meandert Asbest je vol tranen tegemoet. Het duurt echter niet lang alvorens de karakteristieke blastbeat en de dito screams voor je voeten worden geworpen. Eigen aan de melodielijnen die deze Duitsers gebruiken is dat ze nijpend, pitsend, koud en kil zijn doch tegelijk volladen zijn met heel wat emotie en zo kom ik tot een belangrijke vaststelling. Nog meer dan op eerder werk van de band is dit Nadir een erg verhalend album gebleken en dat is goed te noemen.

Het schitterende Dysthymian Dreams is daar een erg goed voorbeeld van. Vol agressie word je een pitsende melodie toegegooid, de drums zijn bijzonder strak, de vocalen oppermatig en toch wordt er tijd gevonden om een brugstuk te implementeren dat je even de tijd geeft alle opgewekte emoties te verwerken. Op bijna identieke wijze wordt Equal. Silent. Cold neergezet alleen is daar de middenbeuk net wat minder imposant te noemen. Daffodils is net door de toevoeging van de gastvocalen een erg impressionant nummer maar het is het voorlaatste, Deluge, dat toch een wat ander karakter lijkt te hebben en ondanks dit toch perfect weer op de plaat lijkt te passen. Dit negen minuten durende epos kent in zijn opbouw toppen en dalen om niet nog eens te moeten schrijven dat boosaardigheid onder de vorm van blastpartijen worden afgewisseld met rollende salvo’s van verdriet en melancholie.

Ook dit Nadir van het Duitse melodische blackmetalgezelschap Groza kan je gerust bestempelen als een must-have. Razernij en melancholie gaan op deze plaat hand in hand, de nummers steken vernuftig in elkaar en de productie is bijzonder goed te noemen. Waarom twijfelen dan?

Score:

90/100

Label:

AOP Records, 2024

Tracklisting:

  1. Soul : Inert
  2. Asbest
  3. Dysthymian Dreams
  4. Equal.Silent.Cold
  5. Deluge
  6. Daffodils

Line-up:

  • P.G. – Zang, bas
  • U.A. – Gitaar, zang
  • T.H.Z. – Drum
  • S.R. – Gitaar

Links: