De ‘oudjes’ doen het goed dit jaar. Saxon, Judas Priest en Deep Purple brachten uitstekende albums uit. Ook Bruce Dickinson, die we natuurlijk vooral kennen als frontman van Iron Maiden, bracht in het eerste kwartaal van dit jaar zijn zevende solo-album uit. Een review op Zware Metalen ontbrak echter nog.
Op The Mandrake Project werkt Bruce weer samen met gitarist en componist Roy Z, waarmee hij eerder al sterke albums als Accident Of Birth en The Chemical Wedding schreef en opnam. Voor het nieuwste album pende het duo tien nummers bij elkaar die samen een bijzonder gevarieerd album vormen.
Het album opent sterk met het zware Afterglow Of Ragnarok. De laaggestemde gitaren, ondersteund door een tapijt van toetsen, geven dit nummer een episch karakter dat enigszins doet denken aan het Candlemass van de jaren ’80. Daarna volgen met de luchtige rocker Many Doors To Hell en Rain On The Graves twee prima maar minder opzienbarende nummers.
Resurrection Man is misschien wel het hoogtepunt van dit album. Dit gevarieerde nummer combineert Americana met onvervalste Black Sabbath-riffs en klinkt als een soundtrack voor een spaghettiwestern, terwijl het gedragen Fingers In The Wound de luisteraar in oosterse sferen brengt.
Eternity Has Failed kennen we natuurlijk als If Eternity Should Fail op The Book Of Souls van Iron Maiden, maar was oorspronkelijk geschreven voor The Mandrake Project en met een herschreven tekst is het nummer alsnog dit album terecht gekomen. Het nummer is grotendeels gelijk gebleven maar vooral in de solo-sectie is voor een wat andere invulling gekozen.
Aan het einde zakt het album een beetje in. Face In The Mirror is een ietwat flauwe ballade en Shadow Of The Gods komt pas halverwege tot leven. Het afsluitende Sonata (Immortal Beloved) duurt veel te lang en laat dit album als een nachtkaars uitgaan.
Ondanks de kritiekpunten is The Mandrake Project een onderhoudende en interessante plaat geworden waarop Bruce Dickinson alle ruimte krijgt om te etaleren dat hij nog steeds een van de betere zangers in het genre is. De open en transparante productie die Roy Z dit album meegaf maakt dan het album ook nog eens bijzonder puik uit de speakers komt.
Score:
80/100
Label:
BMG, 2024
Tracklisting:
- Afterglow of Ragnarok
- Many Doors to Hell
- Rain on the Graves
- Resurrection Men
- Fingers in the Wounds
- Eternity Has Failed
- Mistress of Mercy
- Face in the Mirror
- Shadow of the Gods
- Sonata (Immortal Beloved)
Line-up:
- Bruce Dickinson – Zang
- Roy Z – Gitaar, basgitaar
- Dave Moreno – Drums
- Giuseppe Iampieri – Keyboards
Links: