In 2015 debuteert Wage War met Blueprints, later volgde nog Deadweight. Met nummers als Alive, The River en The Stitch haalden ze miljoenen streams op Spotify. Nu komen deze Amerikanen uit Ocala, Florida met Pressure. Het Fearless label kent een bont allegaartje bands als daar zijn As It Is (die recent…Lees verder ›
Zeg maar eens ‘Ah’, want hier is Amanita Virosa. Zelfverklaarde stichters van de hospital metal. Een afzichtelijke hoes met als duidelijke afwijking dat de figuur maar een enkel oog heeft. Dat het een gemakkelijke operatie wordt staat al vast. Deze zes muzikanten brengen namelijk melodieuze dark metal uit de categorie:…Lees verder ›
Inferum was eerder dit jaar te zien op Complexity Fest en deed collega Pim denken aan mechanische deathcore, een light versie van The Tony Danza Tapdance Extravaganza. Reden genoeg voor mij om het me toe te eigenen en te voorzien van een review. Er mogen dan wel een pak…Lees verder ›
To Hell And Back was een EP die enkele jaren geleden een diepe indruk op me naliet. Op dit kortspelertje bleken vooral Our Legacy en het titelnummer To Hell And Back instant binnenkomers te zijn! Jammergenoeg kon ik omwille van verplichtingen hun optreden in home-town Genk op het Pain Remain Fest…Lees verder ›
‘Tarja Turunen naakt, kwetsbaar en agressiever dan ooit tevoren!’ Aldus wordt deze promo aangeprezen. Dat is misschien wat overdreven gesteld. Menig Nightwish-luisteraar, die in het verleden is blijven hangen, snikt nog dagelijks in een hoekje dat zij destijds uit de band werd gegooid vanwege ‘divagedrag’. De beste zangeressen hadden…Lees verder ›
Voor wie niet bekend is met de naam Thobbe Englund, hier een kleine introductie: hij debuteerde als gitarist bij Winterlong en werd daarna (in 2012) gevraagd als gitarist van Sabaton. Daar stapte hij uit om zich op zijn solocarrière te richten. Als eerbetoon aan één van zijn belangrijkste invloeden…Lees verder ›
Mijn eerste editie van de Lokerse Feesten zal ik niet snel vergeten. Fijne affiche, fijn publiek, fijn weer... Fijn was het kernwoord. En ook al speelt Lokeren qua voetbal niet meer in de eerste klasse, qua metal doet het dat wel! Lees verder ›
Blue Hummingbird On The Left is één van de overlevers van de Black Twilight Circle. Niet dat die gemeenschap plotseling helemaal van de aardbol verdwenen is, er is wel een heel aantal gestopt met zijn activiteiten voor onbepaalde duur. Blue Hummingbird On The Left dus niet en dat stemt ons positief. Wat kenmerkend is voor de Black Twilight Circle en zijn bands is het feit dat er heel wat Midden-Amerikaanse invloeden in verwerkt zitten. Lees verder ›
Pissgrave's nieuwe valt op. Door de hoes, niet in het minst. Ook het optreden tijdens Bloodshed Fest 2018 ging niet onopgemerkt voorbij. Dit tweede album van de band werd ingeblikt met behulp van Arthur Rizk, en moet volgens de band de bevestiging worden van het leiderschap binnen het Amerikaanse sadistische deathmetalbataljon. Of dat gaat lukken is de vraag, maar met de steun van Profound Lore kom je in ieder geval al een gans eind.Lees verder ›
Graves is Portugees en Portugal is in qua underground black, net zoals alle landen uit ex-Joegoslavië. De mannen die Graves bevolken hebben al wat kilometers op hun teller staan en het label Iron Bonehead zag dit nieuwe project wel zitten. Iron Bonehead, dat is een grote in de underground, mocht je het nog niet weten. Lees verder ›
Sinds het nieuwe album Adore van de post-blackband Numenorean een dikke 95/100 punten van Zware Metalen toebedeeld kreeg, heeft de redactie uitgekeken naar het moment dat de Canadese groep de Atlantische oceaan oversteekt voor optredens in Nederland of België. Dat moment is nu aangebroken, en wel met het Portugese Gaerea ter ondersteuning. In samenwerking met Season Of Mist is Zware Metalen ook nog eens mediapartner van de tour geworden, wat…Lees verder ›
De death metal grootheid van de laatste jaren genaamd Hideous Divinity uit Rome heeft een nieuwe plaat klaarstaan. Simulacrum is de naam van de schijf, die de Italianen op 8 november zullen laten verschijnen via Century Media Records. Deze vierde plaat zal naast toen eigen nummers ook twee covers tellen, Blood of the Zodiac (Machine Head) en Cursed in Eternity (Mayhem). Op de eerste tonen is het nog even…Lees verder ›
Naar jaarlijkse gewoonte zakken we weer af naar het West-Vlaamse Kortrijk voor Belgiës tweede grootste metalfestival Alcatraz. Daar was wel even wat over te doen dit jaar omdat er geen échte headliners waren. Volgens mensen die het kunnen weten zou dat een onvermijdelijke neerslag hebben op de bezoekersaantallen en onlosmakelijk daarmee verbonden, met het voortbestaan van het festival onder deze vorm. Wel, zij dwaalden. Maar daarover later veel meer.Lees verder ›
Maar liefst drieëntwintig jaar hebben de fans van Sacred Reich moeten wachten op nieuw werk van de band en nu is het dan eindelijk zo ver. Awakening is er! Dezelfde zanger als vroeger, dezelfde gitarist als vroeger, een drummer die in de periode ’91 – ’95 ook aanwezig was…Lees verder ›
Japanische Kampfhörspiele ist zurück mein freunden. En hoe! Verk Ferever (spreek het hardop uit en je snapt hem) is album nummer negen van deze relatief onbekende band. Dan rekenen we de gigantische batterij aan EP’s, compilaties en singles niet mee. Het eerste album van deze band dat ik ooit kocht, was Die…Lees verder ›
Asagraum. Oftewel de “Plaats van Asag”, een monsterlijke demon uit de Sumerische mythologie. Zo afschuwelijk dat hij “vissen levend doet koken in de rivieren”, althans volgens een oud-Sumerisch gedicht. Obscura, het enige vaste bandlid en verantwoordelijk voor stem, gitaar én basgitaar, licht de precieze betekenis achter deze bandnaam als…Lees verder ›
Tijdens Alcatraz in Kortrijk was een tent voltijds volgeboekt voor Belgische bands, op Graspop doet Red Bull uitsluitend leveringen met Belgische bands en ook elders in het Belgische land zijn er Belgische labels die zich uitsluitend richten op Belgische metal en rockbands. Eén van de toppers die de laatste tijd steeds meer bijval krijgt is Celestial Wolves, getuige ook de review van de plaat Call of the Void. Tijd voor een interview, dat is een feit. Met de ganse band meteen.Lees verder ›
Heeft u zin in een portie opgefokte, zompige hardcore met een fijne dosis metalinvloeden, zoek dan niet verder. Het Amerikaanse Hive – niet te verwarren met de band die collega Clemens vorig jaar van een recensie voorzag – creëert venijnige misantropische d-beat, waar het gaspedaal bijna non-stop ingedrukt wordt. Lees verder ›
De twee Finnen die deel uitmaken van Black Rock halen de mosterd bij de Zwitsers van Hellhammer. Niets meer en niets minder. Arcane Remorseless klinkt qua productie precies als het grote voorbeeld: stofzuigergitaargeluiden, rammelend drumwerk (anderhalve minuut na aanvang van opener War That Ends All vliegt de drummer al uit de bocht) met veel echo op de cimbalen en diep weggestopte en daarmee ondefinieerbare vocalen.Lees verder ›
Deze recensie van het meest recente album van Theatre Of Tragedy gaat vooral dienen als waarschuwing. De band koos ervoor om zijn nummers uit handen te geven en ze te laten bewerken door enkele dj’s. Lees verder ›
