escort eskişehir escort izmit escort kıbrıs escort maraş eskişehir eskort izmit escort edirne escort

Headlines

Raaagh! Eindelijk nog eens een plaatje dat volledig in mijn straat ligt. Vuile, vieze, smerige gezwarte doomdeath met veel drones en occulte dofheid. De naam van de band is Pestilength en die is afkomstig uit Baskenland. Het is een duo dat sinds 2018 samen is en sindsdien al een…Lees verder ›

Niets fijn aan een paar weken met een verlamde arm thuis zitten. De pijnstillers en het feit dat een mens twee armen heeft maakt het gelukkig wel dragelijk, net als het feit dat er wat tijd vrijkomt voor reviews. Acid Enema kan ik bijvoorbeeld eindelijk eens bespreken. Ik leerde…Lees verder ›

Zwartgallige gruizigheid uit Florida. Waar het eerste album Larvae Offal Swine nog een solo-project was, heeft Pete Helmkamp (onder andere bekend van Angelcorpse) voor deze tweede langspeler Cass Grant ingevlogen. Grant, oftewel The Black Lourde of Crucifixion, zouden we kunnen kennen van bands als Crucifier en Masada. Op deze…Lees verder ›

Black metal uit Zweden voor fans van Dissection en Necrophobic. Zo en nu ben ik klaar… Ja, dat kan je denken. Maar dan begint het pas. Kvaen is een éénmansband ontsproten uit het brein van de here Jakob Björnfot. Gelukkig is deze man verstandig genoeg om hier en daar…Lees verder ›

Op zondag 16 februari kwam Equilibrium samen met Nailed To Obscurity zijn Renegades-album voorstellen in de Biebob te Vosselaar. Normaal gezien zou ook het Duitse Lord Of The Lost present moeten zijn, maar de band moesn helaas verstek geven daar hun zanger Chris "The Lord" Harms ziek kwam te vallen een paar dagen voor de show. Ondanks dat Zware Metalen-fotografe Tessa Verstraete speciaal voor deze band wou afzakken, besloot ze toch een kijkje te nemen (in tegenstelling tot redelijk wat diehard-fans van Lord Of The Lost die liever thuisbleven na vernemen van het onfortuinlijke nieuws) met enkele vrienden en hiervoor trotseerden ze zelfs storm Dennis. Lees verder ›

Eerder berichtten we dat de line-up van Prognosis 2020 helemaal af was. Vandaag maakte het festival toch nog een nieuwe act bekend. Met het afzeggen van Don Airey vorige week, kwam er immers een plek vrij. Deze wordt ingevuld door het Duitse The Ocean. Voorwaar een zware toevoeging aan het toch al gevarieerde programma, want de band wisselt momenten van bezinning af met allesvernietigende uitbarstingen.Lees verder ›

Een week nadat Ciara de drie Bay Area-bands bijna naar de bodem van de zee had geholpen doen Death Angel, Exodus en Testament onder de noemer The Bay Strikes Back dan toch Utrecht aan. En hoewel buiten de wind alweer stevig huis houdt, ditmaal onder de noemer Dennis, gaat het er vanavond in het fraaie TivoliVredenburg nog veel onstuimiger aan toe. Redacteuren Michiel Hoogkamer en Marco Paasman trekken hun zuidwester aan om voor Zware Metalen verslag te doen van deze wel zeer plaatselijke thrashwervelwind.Lees verder ›

Frayle is niet je typische muziekgroep. Sean Bilovecky en Gwyn Strang leerden elkaar kennen in 2015 wanneer ze beiden, houd je vast want deze zag ik niet komen, aan het werk waren als kledingontwerpers. Ze werden twee jaar later een koppel en pas een jaar daarna begonnen ze samen muziek te maken. Bilovecky had zijn vriendin voor kerstmis immers opnamesoftware cadeau gedaan. Want waarom ook niet? Ik krijg doorgaans kousen...Lees verder ›

Raspberry Bulbs uit New York heeft na zes jaar eindelijk een nieuwe plaat klaar. Het laatste album genaamd Privacy kwam hier voorbij. Na zes jaar verwacht je veranderingen. Niets is minder waar, want Before the Age of Mirrors klinkt als de andere kant van de LP. Deze band maakt een soort repetitieve lo-fi black metal, maar dan gespeeld als simpele garage punk. Deze heren zijn geen muzikale Einsteins en dat is ook geen verplichting voor deze muziek.Lees verder ›

Van de depressieve dieptes van Tilburg komt Treurwilg. Een zware twee-gitaren aanval van verdriet met spookachtige soundscapes en rommelende zang, voorbestemd om zelfs de gelukkigste ziel mee naar de Hel te slepen. Treurwilg is hier om je eraan te herinneren dat de wereld geen gelukzalige plek is. Deze tekst werd niet door mij geschreven, maar staat als bio op de band zijn Spotify pagina te blinken. Fantastisch wanneer een band zichzelf gelijk weet te verkopen want deze omschrijving dekt inderdaad de hele zwartgallige lading.Lees verder ›

Toen Babymetal in 2010 vanuit het niets in metalland verscheen, waren de meningen hopeloos verdeeld. Drie meisjes van dertien jaar die zich als popsterretjes bewegen samen met een metalband. Het was een leuke gimmick. Tien jaar later bestaat de groep nog steeds zijn ze waanzinnig populair en op wereldtournee. Ik heb de groep nog niet eerder live gezien en wil dat allemaal wel eens meemaken. Ik sta hier dan ook met een open geest, zonder oordeel. Dat zal echter niet zo heel lang duren. Lees verder ›

Les Acteurs de l'Ombre is een label dat verrast met avant-gardistische kwaliteit. Heel wat subtoppers in het genre brengen via dat label een interessant album uit. Pensées Nocturnes is bijvoorbeeld zo'n plaat. Het label specialiseert zich in de wat eigenzinnige blackmetalvarianten. Asphodèle past in het rijtje.Lees verder ›

Post-black metal, sludge metal en aanverwanten zitten duidelijk in de lift in de Lage Landen. In zowel Nederland als België duiken meer en meer bands op die de lekkerste elementen van de traditionele black metal combineren met het dromerige van atmosferische post-metal en de ruwheid van sludge metal. Je hoeft maar een blik te werpen op de albumrecensies die de laatste maand op uw favoriete metalwebzine werden gepost.Lees verder ›

Op 14 februari bracht de progressieve rockband Psychotic Waltz, vierentwintig jaar na het album Bleeding, eindelijk een nieuw album uit met de titel The God-Shaped Void. De bezetting van de eerste drie albums is al sinds 2010 weer bij elkaar. Toch hebben de fans nog tien jaar moeten wachten op nieuw materiaal van de band. Zware Metalen belde met zanger Devon Graves om meer te weten te komen over het album.Lees verder ›

Mijn adoratie voor de muzikant Matron Thorn heb ik nooit onder stoelen of banken gestoken. Reuben Christopher Jordan is een zieke mens. Een kapotte mens, eentje die ik al lang de deur zou gewezen hebben, God zijnde. Matron Thorn is een vluchtend persoon die zijn eigen bestaan terecht wil ontkrachten. De geruchten over zijn gedrag zijn ook allesbehalve fraai, zowel naar zichzelf als naar anderen toe. Zijn muziek staat echter niet ter discussie. Meesterlijke dissonantie, Blut Aus Nord-allures (de split met Blut Aus Nord is monumentaal op zich), de psychotische pracht in al zijn projecten...Lees verder ›

Inferna Profundus Records heeft me al vaker in contact gebracht met creaties die maar zelden het licht zien. Ook nu weer. Revenant Marquis, een Brits anoniem opererende eenmansband, brengt er zijn vierde album uit. Youth in Ribbons, een obscuur en vrij beangstigend werkstuk. Lelijke muziek.Lees verder ›