Later dit jaar volgt wellicht nog een review van de split van Vessel of Iniquity en Thecodontion, genaamd The Permian-Triassic Extinction Event, die via I, Voidhanger verschijnt. Ik neem alvast deze langspeler van die eerste “band” nog op. Ik heb veel goed te maken dit jaar qua interessante releases en hun bijbehorende reviews, maar met anderhalve maand in het verschiet zal dat wel lukken. Deze The Doorway kwam in de zomer al uit via het Amerikaanse Sentient Ruin label. Gelukkig moeten we niet extreem kort op de bal spelen en zijn er nog exemplaren verkrijgbaar. Bestellen bij een Amerikaans label is geen kattenpis, gelukkig kan je bij Babylon Doom Cult wel terecht als je geholpen wil worden. Hoe dan ook, hij verscheen via Sentient Ruin en dan weet je wel wat je in huis haalt. In dit geval is dat avantgarde/experimentele noise blackdeath die je schaduwkant zal beroeren als geen ander. Heerlijk.
Bij Sentient Ruin proberen ze reviewers uit te roeien, denk ik soms. Nu bijvoorbeeld, nadat ik hun analyse gelezen heb, flitst die gedachte door mijn hoofd. Of dat een kwalijke zaak is weet ik niet, of dat zal lukken weet ik ook niet, maar wat ik wel weet is dat ik moet toegeven dat ze een behoorlijk sterke stap in die richting zetten. Wat moet je namelijk toevoegen aan de volgende stellingen? Lees even mee:
De rest van de beschrijving ga ik jullie onthouden. Deels om jullie niet al te bang te laten worden, deels omdat ik toch graag ook nog iets zou willen vertellen over dit album. De adjectieven in de vorige alinea zou ik graag lenen en gebruiken in andere zinsconstructies, maar dat kan niet meer. Niet omdat mijn eergevoel te groot is, wel omdat ik net naar The Doorway van Vessel of Iniquity heb zitten luisteren. Murw en verweesd blijf ik achter, zelfs na luisterbeurt zeven (een ruwe schatting). Ik ben zelf abstract geworden na het beluisteren van deze bizarre blackdeath, in die mate dat zelfstandige naamwoorden vinden voor de leenwoorden een te grote opgave is geworden. Ik verwijs jullie dan maar naar de vorige alinea en wijs aanvullend naar de vreemde titels op dit album, zoals Three Drops of Milk Before Retiring. Het enige wat mijn zintuigen me nog doorgeven van relevante info. Geen idee wat daar de bedoeling van is trouwens, van die titels. Betekenis zoeken is eveneens een te grote opgave geworden. Ik weet amper nog wat de bedoeling is van eender wat, na de stresserende ervaring genaamd The Doorway, een album dat alle deuren naar de toekomst gek genoeg gesloten heeft en je als luisteraar zelfs de keuze om helder in het hier en nu te staan afneemt. Of het nu komt door de industriële en verscheurende abstracte black metal (ik spiek even) of verstikkende ambient klaagzangen, het slaat je als luisteraar in de complete vergetelheid. Voor ik opnieuw nuchter werd, vond ik het prachtig, herinner ik me. Dat is goed.
Score:
88/100
Label:
Sentient Ruin Laboratories, 2021
Tracklisting:
- A Glimpse of the Pattern
- By Allusion Called
- Three Drops of Milk Before Retiring
- Dying
- The Doorway
- Self Not Self
- Death State Boundary
- Ascension
- Revelation
Line-up:
- S.P. White – Alles
Links: