Gitarist en componist Jasun Tipton geniet onder prog-minnende muziekliefhebbers enige bekendheid dankzij zijn werk met Zero Hour, de band waarin hij samen met zijn broer en bassist Troy de drijvende kracht was. Ook bij A Dying Planet trokken de broers gezamenlijk op, waarbij Troy zijn basgitaar, gedwongen door een slepende armblessure, verruilde voor zijn stembanden en het debuut Facing The Incurable inzong.
Op het tweede album When The Skies Are Grey wordt de positie van zanger ingevuld door Paul Adrian Villarreal, die lezers wellicht nog kennen van het Nederlandse Sun Caged. Hij is gelijk de belangrijkste troef van de band op dit album. Met zijn prettige stem en dikwijls meerstemming gezongen partijen, geeft hij het vrij vlakke songmateriaal nog enigszins kleur.
Want alle talent van gitarist en componist ten spijt: When The Skies Are Grey is een beetje een kleurloos album geworden. En dat terwijl er genoeg potentie in de nummers te horen is. Het probleem is vooral dat de goede ideeën te ver uitgesponnen worden en dat de nummers veel te lang duren. Tel daarbij op dat er ook weinig met dynamiek gespeeld wordt, zowel qua intensiteit als tempo, en je hebt een album dat zes nummers en 54 minuten lang in hetzelfde stramien voortploegt.
Pluspunten zijn er wel hoor. Op het nummer Far From Home komt de band wel degelijk sterk voor de dag en blijft het ook acht minuten lang boeien. Ook de productie, die de gelaagde muziek transparant laat horen, zonder dat alle partijen vechten om hun aandacht, verdient een compliment. Na het beluisteren van het album rest echter vooral het gevoel dat er meer in had gezeten
Score:
64/100
Label:
Lifeforce Records, 2021
Tracklisting:
- When the Skies Are Grey
- Honoring Your Name
- Hope for Tomorrow
- Embrace
- Far from Home
- A Father’s Love
Line-up:
- Marco Bicca – Drums
- Brian Hart – Basgitaar
- Jasun Tipton – Gitaar
- Paul Adrian Villarreal – Zang
Links: