Sentinels – Collapse By Design

Het Amerikaanse Sharptone Records is al enige tijd lekker bezig. Enkele Australische zwaargewichten als Polaris, Currents, Alpha Wolf en Miss May I hebben inmiddels een warm nest gevonden bij het label en recent nog verscheen het sterke album van Dying Wish, een gezelschap dat nog nat achter de oren is. Ook nieuw talent krijgt dus de ruimte, wat een prima ontwikkeling is. Het kwintet van Sentinels is dan ook de volgende in de rij om een duit in het zakje te doen. Met Collapse By Design is het tweede album inmiddels een feit. Op basis van de eerdere singles sluit Sentinels naadloos aan bij onder andere de eerdergenoemde collega’s.

Verwacht dus overstuurde gitaar- en drumpartijen, veel djent-achtige breaks en een regelmatige afwisseling op het gebied van zang. Niet voor niets dat zowel de bassist als de drummer zich ook nog eens bemoeien met de vocalen, alsof de muziek nog niet vol genoeg van karakter is. Collapse By Design bevat namelijk twaalf nummers die goed zijn voor drie kwartier aan muziek waarbij de vijfkoppige band niet om de hete brei heen draait. Volledig in de stijl die nog het dichtst aansluit bij The Tony Danza Tapdance Extravaganza vuurt Sentinels een spervuur aan eclectische metalcore op zijn luisteraars af. Zolang er maar niet teveel ideeën in de nummers worden gepropt blijkt die opgave niet al te moeilijk te zijn voor de Amerikanen. De polyritmische metalcore bevat in nummers als Embers, Tyrant en de spijkerharde afsluiter Atlas regelmatig wat elektronische verbuigingen die onmiddellijk doen denken aan Välde, de plaat die Humanity’s Last Breath eerder dit jaar uitbracht.

‘s
Echter, even vaak verwerkt Sentinels teveel verschillende ideeën in één nummer dat uiteindelijk zorgt voor een gevoelsmatige overkill aan losse elementen in plaats van een coherent geheel. Comfort In Familair Pain, Albatross en Coalescence bezitten bijvoorbeeld heel veel gave breaks, gitaarriffs en tempowisselingen maar van de potpourri aan hersenspinsels hadden net zo goed drie extra nummers geschreven kunnen worden. Na Collapse By Design enkele keren beluisterd te hebben betrap ik mezelf op het feit dat ik weer even tijd nodig heb om op te laden voor de volgende ronde. Dat is ondanks alle kwaliteit die de muzikanten hier afleveren toch erg zonde. De dromerige gitaarriedels in Desecration (Absolution) halverwege het album zijn ineens zo gek nog niet en al snel is de conclusie dat het daar wat aan ontbreekt om de zit behapbaar te maken.

Zodoende heeft Sentinels eigenlijk alles in huis om indruk te maken en bij enkele nummers doet de band dat ook zeker. Bij gebrek aan (melodische) afwisseling krijgt de luisteraar ook niets anders dan hetzelfde te horen en dat is gezien de speelduur teveel van het goede. Met een betere dosering of positionering van wat meer herkenningspunten ben ik erg benieuwd waar de heren zouden staan, want op basis van Collapse By Design is dit slechts één van de vele aardige bands tegenwoordig.

Score:

78/100

Label:

SharpTone Records, 2021

Tracklisting:

  1. Epitaph
  2. Inertia
  3. Comfort In Familiar Pain
  4. Embers
  5. Albatross
  6. Desecration (Isolation)
  7. Solitude
  8. Tyrant
  9. To Wither Away
  10. Coalescence
  11. Obsolete
  12. Atlas

Line-up:

  • Josh Hardiman – Vocalen
  • Thomas Cardone – Gitaar
  • Chris Dombrowski – Gitaar
  • Danny Cruz – Basgitaar, vocalen
  • Dave Rucki – Drums, vocalen

Links: