Swallow The Sun – Moonflowers

Er zijn weinig zaken waar men mij in het midden van de nacht voor mag wakker maken zonder dat er doden vallen. Een nieuw album van Swallow The Sun is zo’n zeldzaam geval. De Finse band brengt compromisloze, melodieuze death doom met invloeden van black en gothic metal. Het beste wat ooit uit Finland kwam sinds mijn eerste, onverwoestbare Nokia-telefoon. Beiden kennen trouwens het jaar 2000 als bouwjaar. Dat kan geen toeval zijn. Duurzaamheid moet wel een Finse uitvinding zijn.

Swallow The Sun gaat dus al even mee. Deze Moonflowers is reeds het achtste album. Wie de vorige platen niet zou kennen, kan zichzelf nu even in de spiegel bekijken en zich afvragen waar het precies is misgelopen in zijn of haar leven. Deze band maakte namelijk nog nooit een slecht album. Nee serieus, indien je de band niet (goed) kent kan je als kennismaking best eens de liveplaat raadplegen die de band eerder dit jaar uitbracht. Een betere samenvatting van de afgelopen zeven albums kan je jezelf niet cadeau doen. Nu is er dus een nieuw album en ik kan jullie alvast in primeur meedelen dat het liefde op eerste gehoor is. Jullie zijn bij deze allemaal uitgenodigd op ons trouwfeest.

De plaat start wat aarzelend en verlegen, maar met de juiste ingesteldheid. “Will you die in misery?” vraagt zanger Mikko Kotamäki. “Will you die of a broken heart?” gaat hij verder. Het is bij deze alvast duidelijk: deze nieuwe plaat wordt niet de gezelligste jongen van de klas. Openingsnummer Moonflowers Bloom In Misery ontvlamt vervolgens in volle furie wanneer de gitaren en strijkinstrumenten zich in gang trekken. We zijn duidelijk vertrokken voor een bijzondere ervaring hoor.

Het volledige album telt slechts acht nummers, maar niet één vertoont tekenen van zwakte. Ieder lied weet me op zijn eigen manier te verleiden. Enemy klinkt zwaar vibrerend en tegelijk episch uitgesponnen, Woven Into Sorrow verspreidt duisternis doorheen mijn woonkamer en gaat naar het einde toe prachtig supernova, Keep Your Heart Safe From Me dient zich militair agressief aan, maar bloeit heerlijk progressief open. All Hallow’s Grieve trakteert de luisteraar op een gastoptreden van Oceans Of Slumber-zangeres Cammie Gilbert. Het nummer is eigenlijk een uiterst kwetsbaar duet. Prachtig uitgewerkt hoor. The Void kenmerkt zich dan weer door een uitgesproken baslijn en The Fight Of Your Life start nog vrij timide maar combineert al snel op excellente wijze strijkinstrumenten met zware doom. Eindigen doet de band met het heftige This House Has No Name. Heel voorspelbaar, maar genietbaar vat het lied vrij kalm aan, waarna het ontsteekt in een drukkende blackmetalintensiteit. Het is deze dans tussen melodische clean vocalen en woeste door blastbeats begeleide grunts die het nummer naar een eenzame hoogte stuwt. Het Finse zestal biedt ons op deze manier een gepaste en bevredigende afsluiter van het album.

Eens te meer toont Swallow The Sun zich een garantie op kwaliteit. De consistentie waarmee deze Finse band goede plaat na goede plaat blijft afvuren is stilaan echt indrukwekkend te noemen. Deze Moonflowers is dus opnieuw een schot in de roos. De band verweeft naar goede gewoonte melancholie, verdriet en pijn met schoonheid om zijn luisteraar aldus mee te nemen op een emotionele achtbaan doorheen de krochten van de menselijke ziel. Hoeveel pijn en verdriet de rit ook met zich meebrengt, toch wil ik na afloop van de plaat terug aanschuiven om nogmaals de hele attractie te doorlopen. Dit album is gewoon af en toch wil ik meer. Een kwaliteit die alleen de beste platen bezitten.

Score:

93/100

Label:

Century Media Records, 2021

Tracklisting:

  1. Moonflowers Bloom In Misery
  2. Enemy
  3. Woven Into Sorrow
  4. Keep Your Heart Safe From Me
  5. All Hallow’s Grieve
  6. The Void
  7. The Fight Of Your Life
  8. This House Has No Name

Line-up:

  • Juha Raivio – Gitaar
  • Mikko Kotamäki – Zang
  • Matti Honkonen – Basgitaar
  • Juuso Raatikainen – Drums
  • Juho Räihä – Gitaar
  • Jaani Peuhu – Achtergrondzang

Links: