Headlines

Dertig jaar na het verschijnen van Scumdogs of the Universe komt GWAR met een geremixte en geremasterde versie van wat vele fans het magnum opus van de band vinden. Het conceptalbum wat verhaalt over GWAR's terreurbewind op planeet Aarde bevat de inmiddels klassiek geworden nummers Sick of You, The Salaminizer en Maggots. Nummers die stuk voor stuk niet kunnen ontbreken op de liveshows van de band die ondanks het overlijden van frontman Dave Brockie in 2014, beter bekend als Oderus Urungus, nog altijd optreedt. Tijd om te kijken of deze nieuwe versie wat weet toe te voegen aan de discografie van de band.Lees verder ›

Het Nederlandse Attila was in de jaren '80 een gevestigde naam in de scene. Met enkele prima albums en dito optredens was het een van de betere bands. In 1987 gaf de band er de brui aan. Twee jaar geleden verscheen er een verzamelaar. Mogelijk dat dit het vuurtje weer heeft aangewakkerd, want eind vorig jaar verscheen het prima Solace. Dit album is opgedragen aan en tekstueel geïnspireerd door de aan MS overleden vrouw van vocalist en gitarist Herbie Vanderloo.Lees verder ›

Het releaseschema van Redrum Recordz is nogal eclectisch. Waar we er de nodige breakbeatalbums vinden, verschijnt daar ineens en voor het eerst op vinyl het Bewildering Thoughts-album van Threnody. Heel vreemd is dat toch niet, want de banden tussen Redrum-labelbaas Mike Redman en de Schiedamse band gaan ver terug. Toen Bewildering Thoughts in 1995 uitkwam werd het immers in de spotlights gezet middels een door Redman geregisseerde clip. Nu slaan hij en de band de handen nog eens ineen om het 25-jarig jubileum van het album te vierenLees verder ›

De eerste gedachte na het luisteren van I van JeGong was : ok, het is niet storend. Niet echt een magnifiek begin, maar ook niet... storend. Dit is een kraut/post-project van Dahm Cipolla (MONO) en Reto Mäder (Sum Of R). I is het debuut en heeft een speelduur van meer dan zeventig minuten.Lees verder ›

Ongeveer 325 kilometer ten zuidwesten van Moskou ligt de stad Oryol. Hier werd in 2004 de band Инталия (Intaglio) opgericht. Evgeny Semyonov en Maxim Mazin zijn de heren die deze funeraldoomformatie haar bestaansrecht geven. In 2005 verscheen hun conceptuele, titelloze debuutalbum en niet lang daarna verdween Intaglio alweer van het toneel. Semyonov is later als bassist toegetreden tot de Russische gothic-/doom-/deathmetalband S.C.A.L.P. en Mazin heeft deel uitgemaakt van de band Yachur.Lees verder ›

Tweede langspeler van het Poolse blackmetalgezelschap Martwa Aura, een band die sinds 2010 zijn weg zoekt doorheen de duisternis. Ik had er - net als van 364 andere ontdekkingen de laatste tijd - nog nooit van gehoord. Schaamwaardig, want dit is een absolute topper gebleken. Ze zouden nu normaal aan het toeren zijn met Mgła, iets waar ik achteraf bekeken niet van opschrik. Meer zelfs, ik zou ze het aangeraden hebben. Die macht heb ik echter niet, maar wel de macht om jullie dit aan te raden.Lees verder ›

Gelukkig is het bijna Halloween, want de intro van Herbstschatten’s nieuwe album Abschaum liegt er niet om. Het klinkt alsof we een gruwelijke middeleeuwse martelkelder binnenwandelen. Vervolgens horen we iemand spreken in het Noors en hierna klinkt in het Duits een gedicht van Friedrich Nietzsche. Dat belooft wat. Welke kant zal dit op gaan?Lees verder ›

Iedereen moet de naam Celestial Season wel eens hebben horen vallen. Ik denk dat ik niets raars zeg als ik ze de Nederlandse variant noem van de Peaceville Three (My Dying Bride, Paradise Lost en Anathema). Ontstaan rond dezelfde periode, maken deze dames en heren doom/death van hoog niveau. Het debuut uit 1992 (Forever Scarlet Passion) is een regelrechte cult plaat en ook de opvolger uit 1995 (Solar Lovers) is een juweel van een schijf.Lees verder ›

De leden van death/thrashgezelschap Voodoo Gods komen uit alle windstreken, hebben een heden en verleden in meerdere bands en dan is er al snel sprake van een supergroep. Of dat een juiste definitie is, mag ieder voor zich invullen, maar met onder andere zanger Seth van der Loo (Cthuluminati, ex-Severe Torture) en gitarist Jacek Hiro (ex-Dies Irae) heeft de band wel de nodige bagage. Morbid Angel-oprichter Mike Browning (Nocturnus AD) en ene Nergal waren in het verleden ook een Voodoo God, maar grootste blikvanger is nu de man-met-de-nek-als-een-boomstam: George ‘Corpsegrinder’ Fisher (Cannibal Corpse).Lees verder ›

Joe Bonamassa is een echte muzikant. Geen naar de voorgrond getorpedeerde nietsnut die denkt dat hij helemaal de shit is. Joe Bonamassa heeft altijd met enige bescheidenheid gekeken naar het succes dat hij behaalde door zijn ijzersterke muzikantschap en zelfdiscipline. De laatste jaren leidde zijn inzet zelfs tot wat meer mainstream succes. Royal Tea is het zestiende album van deze drieënveertigjarige bluesrockmuzikant.Lees verder ›

Vluchten kan niet meer. Just Before Dawn is terug en regeert met IJzeren Vuist de wereld. Ruim twee jaar na het belachelijk goede Tides of Blood kan de munitie box met superlatieven weer opengetrokken worden, want wat het gezelschap rondom Anders Biazzi hier presteert is eigenlijk met geen pen te beschrijven.Lees verder ›

Een recensie van een nieuw Armored Saint-album heeft iets van het (zomer)weerbericht van Death Valley. Op een der heetste plekken ter wereld is en blijft het warm en droog en Armored Saint heeft maar weer eens een knappe metalplaat gemaakt waarop de stem van John Bush straalt en er op zeer hoog niveau gemusiceerd wordt. Op Punching The Sky wordt het hoge niveau van voorganger Win Hands Down, ongemerkt al weer vijf jaar oud, immers moeiteloos voortgezet. Daarvan zijn we al overtuigd wanneer Standing On The Shoulders Of Giants na een etherisch intro baldadig de woonkamer in komt stappen. Met zijn woest meezingbare “Punching the sky everyday”-refrein en vurige gitaarwerk is het een instant Armored Saint-klassieker.Lees verder ›

Dit is het eerste werk van Demon Lodge dat naar buiten is gekomen. Het is een 7 inch single, in een beperkte oplage van 320 stuks, op blauw transparant vinyl. Normaal gesproken bespreken we geen singles maar omdat het hier gaat over nationale bands maken we een uitzondering. De andere A-kant wordt namelijk ingenomen door de The Monolith Deathcult.Lees verder ›

Is er een link tussen Svartsyn en België? Waarschijnlijk wel, anders zou ik het niet zo duidelijk stipuleren. Svartsyn is een Zweedse blackmetalband die in zijn beperkte gelederen - er zijn immers maar twee bandleden - een Belg heeft. Hammerman, die we kennen van onder andere het jammerlijk ter ziele gegane Huldrefolk of het nog steeds springlevende Fractured Insanity. En dan weet één ieder, ieder rechtschapen Vlaming, deze heer kan ketelen als de besten!Lees verder ›

Driewerf hoera: de Zweedse melodische blackmetalpioniers van Mörk Gryning zijn volledig herrezen, als een duivelse feniks uit de as van een lang vervlogen muzikale apotheose… En er is meer: in het apocalyptische jaar 2020 brengen Goth Gorgon, Draakh Khimera en hun trawanten ook nog eens een nieuw album uit. Hinsides Vrede (letterlijk: “De Wraak van de Andere Zijde” - het zou zo maar een verwijzing naar de huidige pandemie kunnen zijn, maar eigenlijk gaat het album over de onafwendbare teloorgang van de wereld in zijn totaliteit) is de opvolger van het anonieme album dat we simpelweg kennen als Mörk Gryning, al zitten er maar liefst vijftien jaar tussen beide releases. Mörk Gryning is het soort band dat altijd nèt onder de radar is gebleven, in die grijze schemerzone tussen de duistere underground en de grote namen in het genre. Ten onrechte uiteraard, want deze oudgedienden uit Stockholm hebben een aantal roemruchte en baanbrekende releases op hun palmares staan.Lees verder ›