Headlines

Nee, ik draag geen geitenwollen sokken, zit niet uren in kleermakerszit om te mediteren en brand ook geen wierook in huis. Ik herken mezelf niet in de omschrijving ‘een zweverig type’ en snoep daarnaast ook niet van één of meerdere geestverruimende goedjes. En toch… Het nieuwe album Nova van de in Parijs wonende, uit Noorwegen afkomstige, Kathrine Shepard - beter bekend als Sylvaine - knalt zo intens naar binnen en raakt me zo diep dat ik bijna zou zeggen dat het iets spiritueels en zalvends over zich heeft.Lees verder ›

Wat hebben Hath, Whitney Houston, Jon Bon Jovi, Paul Simon, Frank Sinatra en Bruce Springsteen met elkaar gemeen? Ze komen allemaal uit de staat die ook wel bekend staat als The Diner Capital of the World: New Jersey. Nu kan ik je een hele opsomming geven met zinloze feitjes over deze Amerikaanse staat, zoals dat je in deze staat niet zelf mag tanken maar een pompbediende dat altijd voor je zal doen en dat het bekend staat om zijn bosbessen en tomaten of dat The Garden State een andere bijnaam is, maar daar zal ik je niet mee vermoeien.Lees verder ›

Dit kleine label, Vetus Capra, gelokaliseerd in Frankrijk, Nantes, om precies te zijn, brengt een klein hebbedingetje uit. Het is de heer (?) Sans - Visage die achter heel wat projecten en bands zit die op dit label werden ondergebracht. Deze keer krijgen we een EP, Nos Prières, toegestopt van de band Prieuré. Volgens Sans - Visage zelf kunnen we heel wat invloeden terugvinden in zijn muziek. Hij verwijst naar eerste en tweede golf black metal, oude school punk maar ook naar folk.Lees verder ›

Kijk! Eén van de grondleggers van de Zweedse black metal is terug met een nieuw album en dit ruim zes jaar na het erg sterke Where Shadows Forever Reign. Lord Ahriman en vrienden hebben weer negen helse nummers geschreven en deze verzameld op hun intussen zevende volwaardige album dat de titel We Are The Apocalypse, meekreeg. Ik draag nochtans nog altijd The Secrets Of The Black Arts, het debuut, het warmste hart toe. Nochtans was het vorige album met onder andere Unchain My Soul en Beast Above Man ook niet te versmaden. Maar niks gaat, tot op heden, boven My Dark Desires: een nummer van het debuut.Lees verder ›

Dat het er niet zo goed voor staat met de mensheid, daar zijn velen het er over eens. Het Franse gezelschap Beyond the Styx vindt dat ook. Op het derde album Sentence velt de band een vlammend oordeel over de toestand van onze maatschappij en de dystopische toekomst waar wij op af lijken te denderen.Lees verder ›

Akhenaten was een farao die tussen 1353-1336 of 1351-1334 voor Christus het oude Egypte leidde en vooral opviel doordat hij bij zijn volgelingen het Atenïsme introduceerde: de verering van de god Aten als almachtig wezen in plaats van wat de Egyptenaren voordien deden: een heel legertje aan goden aanbidden. Akhentaten was zijn tijd ver vooruit met zijn monotheïsme maar in tegenstelling tot de mensheid in latere tijden, waren ze in Egypte snel klaar met Aten nadat Akhenaten eenmaal was overleden: herinneringen aan de farao werden letterlijk gewist, zijn opvolgers lieten geschiedschrijvers noteren dat hij ‘de vijand’ en ‘de crimineel’ was en alle oude bekende goden werden weer uit de kast getrokken.Lees verder ›

De eerste kanshebber op een plaats in de jaarlijst is een feit. Benthik Zone uit Portugal. Nooit eerder van gehoord, al zijn ze bezig van in 2016 en is dit de derde langspeler die door de deur van deze blackmetalconstellatie passeert. Ik zag staan Portal (niet enkel in de tracklisting) en Blut Aus Nord en ik liet mijn professionele activiteiten even voor wat ze waren. Ondertussen heb ik deze langspeler al talloze keren beluisterd en telkens weer vergat ik de review op te maken, ondanks mijn nobele intenties. Εἴδωλον is zo een album waarbij alles vervaagt. Mijn excuses alvast aan de eindredacteur.Lees verder ›

In het ruim dertig (!!) jarige bestaan van de Amerikaanse deathmetalband Immolation wisten de heren het ene na het andere succesvolle album af te leveren. Ontegenzeggelijk is de grote doorbraak toch wel het in 2000 verschenen album Close To A World Below, waarbij ik persoonlijk meer de voorkeur geef aan het daaropvolgende Unholy Cult (2002). Het bijzondere aan Immolation is dat de band in staat is om met de wortels verankerd te blijven in het old-school gebeuren, terwijl hij wel degelijk inventief genoeg is om ook de jongere doelgroep aan te spreken. Immolation heeft immers in de afgelopen dertig jaar een brede schare aan fans vergaard. Fans van diverse pluimage en achtergrond, waarbij de gemene deler is dat deze metaalhoofden graag naar uiterst spannende muziek luisteren.Lees verder ›

YES! Hij is er weer, naar goede gewoonte. De kampioen in de categorie "laat mij eens een dik dozijn actuele Belgische bands horen". Aan editie 23 zitten we anno 2022 en er is geen sprake van dat er sleet op komt. Vorig jaar kregen we Face Your Underground 21 & 22 te horen en zien, logischerwijs zitten we nu aan 23. Drieëntwintig, dat is exact de helft van het aantal digipacks dat we ook weggeven van deze editie, dus hou de rubriek prijsvragen in de gaten!Lees verder ›

Wie zijn metal graag moeilijk zwaar en extreem lomp wil, is aan het goede adres bij Creator-Destructor. Het label herbergt wat zwaargewichten zoals Sunami, Gulch en het Japanse Kruelty. Typerend is dat deze bands in de basis vallen onder het kopje van hardcore, maar alle niet vies zijn om zware metalen in hun muziek te verwerken. Ook Slowbleed blijkt daarom prima op zijn plek bij het Amerikaanse label.Lees verder ›

Een nieuw album van Rolo Tomassi is altijd een gebeurtenis. Meestal zijn het goede jaren waarin de band zijn muziek uitbrengt, een beetje zoals wijnen er bepaalde jaren ook bovenuit steken. Dat belooft voor 2022 mensen! We zijn bijna van dat vervelende virus af! Laat de endemische fase van de pandemie dus beginnen met deze Where Myth Becomes Memory van Rolo Tomassi.Lees verder ›

Zwarte kaarsen tijdens een nog zwartere mis. Helse sferen. Slome blastbeats. Rituele repetitie. Verzwolgen worden door duisternis in de crypte van een ontheiligde kerk. De geesteswereld van duivelsfilosofen. Een verwrongen ziel schreeuwend om verlossing. Dat zijn maar een aantal van de zaken die door mijn hoofd schoten bij het beluisteren van deze split vol blackened doom. Lees verder ›

Mocht u nog wat geld hebben om stuk te slaan, neem dan eens een kijkje in de webshop van undergroundlabel Zwaertgevegt. Gespecialiseerd in black metal uit Nederland en dat dan op tape gegooid in oplages van hooguit enkele tientallen. Voor een paar euro heb je weer een schat erbij met gratis extra koppijn voor de buren.Lees verder ›

Een Harpyie (Harpij of roofster) staat in de Griekse mythologie voor drie mooie, gevleugelde dochters van Elektra en Thaumas. Ze hebben het gezicht van een oude vrouw, een vuil onderlijf en scherpe klauwen. Daarop afgaand verwachtte ik eerder een black- dan een folkmetalband. Toch is het folkmetal dat deze Duitse band nu al zeven albums (in tien jaar tijd, kom daar nog maar eens om) brengt. Daarbij dient opgemerkt te worden dat het accent eerder op folk dan op metal ligt.Lees verder ›

Nederland heeft vele grote namen voortgebracht in de metalwereld. Ook zijn er vele bands reeds verdwenen. Dead Head is echter een band die nog lang niet klaar is met het ten gehore brengen van zijn extreme thrash. Hoewel de band een trouwe groep aanhangers heeft en iedereen de band wel kent, blijft grootschalige erkenning uit. Maar het gezelschap blijft onverminderd doordenderen.Lees verder ›