Een collega-redacteur tipte me over dit album van Mortem. Direct kreeg hij bijval van een andere redacteur: dit album, hoewel niet naar Zware Metalen verstuurd door het label, moest van een recensie voorzien worden. Reden: op internet circuleren foto's van Euronymous (Mayhem) met een shirt van de band. En dan moet het wel goed zijn, toch? Nou... Laten we dat zelf even bepalen, toch?Lees verder ›
Kijk nu! Schwarzdorn Productions, een klein label uit Duitsland, brengt de tweede plaat uit van het Britse Formicarius. Dit label ben ik helemaal uit het oog verloren. Ik dacht zelfs dat het niet meer bestond, maar niks is minder waar. In het verleden bracht Patrick Kuntz, de platenbaas, reeds meer dan degelijke releases aan de man of vrouw.Lees verder ›
Uit het zuiden van de Verenigde Staten, Atlanta, komt Cloak met zijn tweede full length album. Van de eerste plaat heb ik hier en daar maar wat losse nummers gehoord. Het kon me toen niet helemaal bekoren. Zoals jullie natuurlijk weten, speelt Cloak een knisperige en knapperige mix van black- en death metal, rock and roll en wat sludge. Lees verder ›
Nooit van Angmaer gehoord? Wel, ik ook niet. Deze Britse band brengt net zijn tweede langspeler uit via het onbekende doch zeer interessante label UKEM Records (eveneens Brits van oorsprong) dat we nog kennen van Abomnium. Angmaer bestaat sinds 2013 en is gevormd rond en door zijn frontman met…Lees verder ›
Consouling Sounds is een Belgisch label, een label dat in het verleden reeds verschillende kwaliteitsvolle platen losliet op de meute. Vaak is de insteek in mijn ogen dat de bands op dit label wat specialer zijn, daarmee bedoel ik vaak experimentelere kanten in hun muziek kennen. Zo interpreteer ik…Lees verder ›
Dood is de dag, aldus Plague. Een melodische deathmetalband uit het prachtige Tilburg in Nederland. Geen tijd voor tierelantijnen, het gaat hier om melodisch ram- en stampwerk, recht op de man af. Dead is the Day is het debuut voor dit muzikale gezelschap en het album is voorzien van een…Lees verder ›
Op zaterdag 5 oktober vond de vierde editie van het geliefde Soulcrusher-festival plaats in Doornroosje te Nijmegen. Het avontuurlijke festival bracht wederom een gevarieerde line-up met uiteenliggende bands als Triptykon, Daughters, Lingua Ignota, Mizmor en Pelican. Zware Metalen wijdde een complete aflevering van de Osmium-podcast aan het festival, maar fotograaf Jurgen van Hest was ook aanwezig om beeldmateriaal te verzorgen. Zwier de podcast daarom nog eens aan en geniet van zijn prachtige…Lees verder ›
Lieten de mannen van Officium Triste eerder al de wereld branden, nu is ook nog een keer het einde nabij.Lees verder ›
Tussen het debuut en het tweede album van de ‘supergroep’ Flying Colors zaten zo’n tweeënhalf jaar. Het derde album liet een keer zo lang op zich wachten aangezien het lastig bleek om de vijf muzikanten bij elkaar te krijgen. In december van 2016 vonden de eerste schrijfsessies plaats in…Lees verder ›
Uit Mexico City komt de band Repvblika. De band bestaat al sinds 2003 en bracht in 2009 zijn debuutalbum Amerika Vendetta uit. Dat album kon de critici niet overtuigen, ondanks dat het werd uitgegeven door Anaal Nathrakh‘s Mick Kenney. The Insurgent is het tweede album en wordt uitgebracht door Metal…Lees verder ›
In de aanloop naar het grandioze album Eternal Dark Splendour van The Night Specter, was er ook een amuse gueule die de toegangswegen moest voorbereiden op de komst van het grootse debuut. Een demo met daarop twee nummers van Mories, die het duale dingetje prompt doopte tot …And Lost…Lees verder ›
Grootse bands in een kleinschalige setting: onze vrienden van GRIMM Gent lijken er zo stilaan een patent op te hebben. Na in een recent verleden als gastheer te hebben gefungeerd voor onder andere Suffocation, Brujeria en Six Feet Under, was het zaterdag de beurt aan Paul Speckmann en diens Master. De tournee onder de noemer ‘actions speak louder than words’ (vrij vertaald zoveel betekenend als de lijfspreuk van voetbalclub…Lees verder ›
Babymetal, het Japanse fenomeen dat stilaan de metalwereld wist te veroveren. Tegen de stroming in, met uiteraard heel wat tegenstanders van de wat vreemde kawaii metalinvulling. Alle discussies ter zijde heeft de band reeds een lange weg afgelegd die de laatste jaren zelfs vrij bewogen is. Zo verloor de…Lees verder ›
Jaaaa, deze kennen we nog inderdaad! Orthanc, uit De Haan aan de Belgische kust. Als tiener leerde ik de band kennen van de compilatie-cd Metalopolis 3, van Studio Brussel. De goede oude tijd, toen compilatie-albums nog een manier waren om bands te leren kennen en toen StuBru De Poorten…Lees verder ›
Het Canadese Monarque maakt deel uit van de Franstalige Canadese blackmetalscene (Quebec) waaronder bijvoorbeeld Neige et Noirceur, het sublieme Forteresse, Sombres Forêts en Gris terug te vonden zijn. Sepulchral Productions is het tehuis van vele van deze Canadese toppers, ook al zijn er ook andere Franstalige bands uit andere…Lees verder ›
De video’s van de dag: ze zijn met velen. Hou je klaar voor een dosis Despised Icon, Une Misère, Die Krupps, Blood Incantation en Öxxö Xööx. Lees verder ›
Wanneer we een klein half jaar geleden de aankondiging kregen dat er een tweede editie van Doc’s Metal Cruise zou komen, was ons oude zeemanshart verheugd. Slechts weinig tijd restte ons om die houten poot te herstellen, die papegaai af te richten en dat ene oog te trainen voor de beproeving die ons wachtte! En welk een beproeving zou het worden, beste scheepsmaatjes! Maar we waren gewaarschuwd. Hieronder kan u het verhaal lezen van deze Gedoemde Dag. Melkmuilen en scheurbuikjuffers weze gewaarschuwd: dit is niet voor de teerhartigen onder U!Lees verder ›
‘Een schilder schildert beelden op een canvas. Wij schilderen beelden op de stilte.’ Welkom in de wereld van Muddler: een alternatief rock/metalgezelschap dat mij in 2016 de tong over de schoenen deed rollen bij het eerste teken van leven: de single Snøck. Hoewel normaal veel te soft voor mijn…Lees verder ›
Het is oktober, de herfst is in het land, en dat betekent dat de winter stilletjes aan zijn opwachting maakt. De duisternis komt, de donkere keerzijde van onze jaarlijkse existentie staat voor de deur. Het meest geschikte moment om te vervallen in melancholie en donkere gedachten. En dus vallen…Lees verder ›
Twee jaar na het weinig memorabele A Place Where There’s No More Pain, komt Life Of Agony plots met het vervolg op zijn inmiddels klassieke debuut River Runs Red. Geen verkeerde keuze, al was het alleen maar omdat ze maakt dat er weer flink over de band wordt gesproken. Maar…Lees verder ›
