Nog één van de vele vergeten vinylplaten van die ik vergeten te scoren ben is deze, de debuutplaat van het IJslandse Andavald. Deze doorwrochte debuutplaat verscheen niet voor niets via Mystískaos, één van de erfgenamen van Fallen Empire Records. Geen enkele van de bandleden is mij bekend, de bandnaam zelf was me ook totaal onbekend. Veel reden tot panikeren is dat allang niet meer, wel, integendeel.Lees verder ›
Het is een beetje tegen mijn zin dat ik deze review doe, maar het moet. Black Cilice is één van de blackmetalbands die op handen gedragen worden in de underunderground scene. Het is een Portugese constellatie die secretie veroorzaakt op alle mogelijke plaatsen bij wie lak heeft aan wat dan ook maar gelinkt wordt aan bovengrondse trends. No mosh – No core – No trends – No fun. Je kent het welLees verder ›
Machine Head komt regelmatig langs, en telkens weer is dat een blijde gebeurtenis. Deze passage heeft alles om memorabel te zijn, omdat de set opgedeeld is in twee delen. Eerst anderhalf uur een greatest hits in de nieuwe bezetting, daarna de integrale uitvoering van Burn My Eyes, bovendien zowat in de originele bezetting.Lees verder ›
The Darkness is die band die iedereen kent van I Believe In A Thing Called Love en een klein beetje van hun kerstnummer Christmas Time (Don't Let The Bells End). Beide nummers zijn afkomstig van het eerste album van de band. Inmiddels zijn we aanbeland bij langspeler nummer zes en het ziet er naar uit dat de band voorlopig niet uit de schaduw van dat eerste album kan komen.Lees verder ›
Magic O Metal is een project dat tot doel heeft kinderen creatief bezig te laten zijn. Dan wel met (metal-)muziek, dan wel met het afmaken van een (strip-)verhaal. Meer over de achtergrond van dit initiatief kun je hier lezen. In deze recensie focus ik me op de muziek.Lees verder ›
Deviant Castigation Liturgy uit 2017 was een zeer aangename kennismaking met deze (c)lusterfuckers. Fermentor en Adversor delen nog steeds de lakens uit bij Venereal Baptism en brengen met Repugnant Coronation wederom een shitload extreme metalen uit.Lees verder ›
Wat moet je nu denken, als je op de info-sheet van een nieuwe plaat leest: post-apokalyptische post-rock. Is dit dan niet te veel “post van het goede”? Heel de thematiek, op deze grotendeels instrumentele plaat wordt gedragen vanuit de visie dat de wereld eraan is voor de moeite. Dit…Lees verder ›
Arnhem maakt zich op voor een bijzonder duister avondje. 18 oktober komen vijf bands de Rijnstad onveilig maken. In Willemeen staan Winterfylleth, Endstille, Spectral Wound, Afsky en Wrang op het podium. Lees verder ›
Na een benevelde nachtrust is de door Eurodance verstoorde vrijdag van Bloodshed Fest 2019 slechts ten dele verwerkt, maar de delegatie van Zware Metalen trekt de volgende dag weer naar Eindhoven om afscheid te nemen van dit prachtige festival. Niet om afscheid te nemen van deze editie of van deze locatie, maar van het festival zelf. Na twintig edities is de koek op en kan met een tevreden gevoel teruggekeken worden op een omvangrijke festivalgeschiedenis. Lees verder ›
Een collega-redacteur tipte me over dit album van Mortem. Direct kreeg hij bijval van een andere redacteur: dit album, hoewel niet naar Zware Metalen verstuurd door het label, moest van een recensie voorzien worden. Reden: op internet circuleren foto's van Euronymous (Mayhem) met een shirt van de band. En dan moet het wel goed zijn, toch? Nou... Laten we dat zelf even bepalen, toch?Lees verder ›
Kijk nu! Schwarzdorn Productions, een klein label uit Duitsland, brengt de tweede plaat uit van het Britse Formicarius. Dit label ben ik helemaal uit het oog verloren. Ik dacht zelfs dat het niet meer bestond, maar niks is minder waar. In het verleden bracht Patrick Kuntz, de platenbaas, reeds meer dan degelijke releases aan de man of vrouw.Lees verder ›
Uit het zuiden van de Verenigde Staten, Atlanta, komt Cloak met zijn tweede full length album. Van de eerste plaat heb ik hier en daar maar wat losse nummers gehoord. Het kon me toen niet helemaal bekoren. Zoals jullie natuurlijk weten, speelt Cloak een knisperige en knapperige mix van black- en death metal, rock and roll en wat sludge. Lees verder ›
Nooit van Angmaer gehoord? Wel, ik ook niet. Deze Britse band brengt net zijn tweede langspeler uit via het onbekende doch zeer interessante label UKEM Records (eveneens Brits van oorsprong) dat we nog kennen van Abomnium. Angmaer bestaat sinds 2013 en is gevormd rond en door zijn frontman met…Lees verder ›
Consouling Sounds is een Belgisch label, een label dat in het verleden reeds verschillende kwaliteitsvolle platen losliet op de meute. Vaak is de insteek in mijn ogen dat de bands op dit label wat specialer zijn, daarmee bedoel ik vaak experimentelere kanten in hun muziek kennen. Zo interpreteer ik…Lees verder ›
Dood is de dag, aldus Plague. Een melodische deathmetalband uit het prachtige Tilburg in Nederland. Geen tijd voor tierelantijnen, het gaat hier om melodisch ram- en stampwerk, recht op de man af. Dead is the Day is het debuut voor dit muzikale gezelschap en het album is voorzien van een…Lees verder ›
Op zaterdag 5 oktober vond de vierde editie van het geliefde Soulcrusher-festival plaats in Doornroosje te Nijmegen. Het avontuurlijke festival bracht wederom een gevarieerde line-up met uiteenliggende bands als Triptykon, Daughters, Lingua Ignota, Mizmor en Pelican. Zware Metalen wijdde een complete aflevering van de Osmium-podcast aan het festival, maar fotograaf Jurgen van Hest was ook aanwezig om beeldmateriaal te verzorgen. Zwier de podcast daarom nog eens aan en geniet van zijn prachtige…Lees verder ›
Lieten de mannen van Officium Triste eerder al de wereld branden, nu is ook nog een keer het einde nabij.Lees verder ›
Tussen het debuut en het tweede album van de ‘supergroep’ Flying Colors zaten zo’n tweeënhalf jaar. Het derde album liet een keer zo lang op zich wachten aangezien het lastig bleek om de vijf muzikanten bij elkaar te krijgen. In december van 2016 vonden de eerste schrijfsessies plaats in…Lees verder ›
Uit Mexico City komt de band Repvblika. De band bestaat al sinds 2003 en bracht in 2009 zijn debuutalbum Amerika Vendetta uit. Dat album kon de critici niet overtuigen, ondanks dat het werd uitgegeven door Anaal Nathrakh‘s Mick Kenney. The Insurgent is het tweede album en wordt uitgebracht door Metal…Lees verder ›
In de aanloop naar het grandioze album Eternal Dark Splendour van The Night Specter, was er ook een amuse gueule die de toegangswegen moest voorbereiden op de komst van het grootse debuut. Een demo met daarop twee nummers van Mories, die het duale dingetje prompt doopte tot …And Lost…Lees verder ›
