Almyrkvi / The Ruins Of Beverast – Split

Geschreven door op 21-06-2020 om 21:04.

Een splitalbum beluisteren is vaak een beproeving daar je meerdere bands te horen krijgt. Soms hebben drie dan weer vier vaker nog twee bands hun lot aan elkaar gekoppeld. Vaak zijn het bands die in elkaars buurt wonen of tappen uit hetzelfde vaatje, heel soms zijn het bands die eigenlijk elkaars tegenpolen zijn. Elke constructie is anders doch levert altijd wel een verrassing op in mijn ogen. Via het almachtige Ván records krijgen we twee nieuwe songs van labelgenoten Almyrkvi uit IJsland en The Ruins Of Beverast uit Duitsland. Deze bands tappen al langer uit hetzelfde vaatje en produceren aldus een gelijkaardig brouwsel dat meer dan smakelijk is, vaak overheerlijk. Ik verwijs naar het Umbra album van de IJslanders en onder andere naar de majestueuze platen Exuvia of meer nog Blood Vaults of Foulest Semen Of A Sheltered Elite van de Duitsers.

Om te beginnen krijgen we, naar goede oude gewoonte, twee langere nummers te horen van Almyrkvi. Beiden voorzien van stevig doordreunende en rollende baskicks, diepe grunts en bezwerende gitaren die zo een duisternis creëren dat de verschillende vulkanen op IJsland zich de vraag stellen of de korst van moeder aarde niet louter een warm aanvoelend tafelkleedje is die een onmetelijke diepte bedekt. Het is een muzikaal gebeuren dat je tot je neemt in de vorm van in doom-doordrenkte black metal. Links met het reeds oudere werk zijn duidelijk aanwezig. Alhoewel ik de indruk krijg dat deze twee nieuwe nummers, waarvan vooral de opener Asomatous Grove mij het meeste aanspreekt, iets toegankelijker zijn.

De heer Alexander von Meilenwald, de bezieler en grondlegger van The Ruins Of Beverast, maakte vroeger deel uit van het cultgezelschap Nagelfar, dat jammerlijk het leven uit zich zag lopen in 2002. The Ruins Of Beverast is echter meer dan een waardige vervanger. Doch waar Nagelfar zich vooral onderscheidde door snelle blast en door merg en been snijdende vocalen in combinatie met duivelse melodieën, vind je bij The Ruins Of Beverast dit alles maar een weinig of niet terug. Er wordt meer nadruk gelegd op soundscapes of geluidslandschappen die zo uitgestrekt zijn dat je telkenmale verloren loopt. Ook nu krijg je deze dronende, ambient-achtige bezweringen te horen die vaak in het verlengde liggen van het laatste album Exuvia. Waar The Grand Nebule Pulse nog een typisch landschap lijkt, krijg je met Hunters wel een meer agressieve kant te horen. Blastbeat, schurende gitaren, gortdroge keelreutels en beklijvende synthpartijen. Het kent echter ook een eerder wat swingend stuk, ja klinkt gek, rond minuut zes. Von Meilenwald soleert dan even lekker losjes uit de pols.

Heerlijke split. Voor zij die de beide bands nog niet kennen is dit meer dan een aangename kennismaking. Voor de anderen is dit gewoon een stuk dat verplicht in je collectie thuishoort.

Label:

Van Records, 2020

Tracklisting:

  1. Asomatous Grove (Almyrkvi)
  2. Managarmr (Almyrkvi)
  3. The Grand Nebule Pulse (The Ruins Of Beverast)
  4. Hunters (The Ruins Of Beverast)

Line-up:

  • Bjarni Einarsson – Drum (Almyrkvi)
  • Garðar S. Jónson – Gitaar, bas, zang, keyboard (Almyrkvi)
  • Alexander von Meilenwald – Alle instrumenten, zang (The Ruins Of Beverast)

Links: