Van dertien tot en met vijftien september is Tilburg het centrum van het Ayreon-universum. Vanuit 64 landen zijn Ayreonauts afgereisd om de live-vertolking van de rockopera Into The Electric Castle bij te wonen. Zware Metalen is op de vrijdag aanwezig om de sfeer (en het Ayreon-bier) te proeven.Lees verder ›
In tijden waar we meer digitale geluiden horen dan frequenties en ritmes die door menselijke inspanning tot stand zijn gekomen is het soms zoeken naar authenticiteit. Bij Infant Meat Shield (klinkt als goregrind maar is het niet) moet je niet ver zoeken naar de organische aard. De metal van deze Zwollenaren is namelijk zo menselijk als oorsmeer. Lees verder ›
Even tussendoor een potje goregrind voor de liefhebbers, omdat het al even geleden is. Cadaverous Lullabies wordt aan de man gebracht als langspeler, maar in feite is het een slechts achttien minuten durende plaat met daarop tien ronkende nummers met een old school Carcass-geluid in de gitaarsectie. Carcass zelf zal hier geen fan van zijn. Doorgewinterde goregrinders zeker wel. Lees verder ›
Het Deense Orm brengt zijn tweede studioalbum uit, getiteld Ir. Epische, melodische black metal is het genrelabel dat de band mee krijgt van het publiek en in mijn woordenboek is episch en melodisch (bijna) altijd goed. Maar valt deze plaat dan ook onder Deense degelijkheid?Lees verder ›
Doomsday Celebration Fest VI - het onaardse feestje in P60 - heeft er een nieuwe boreling bijgekregen. De mannen van Grafjammer nemen hun bloedbroeders van Wrang mee. Lees verder ›
Hiep hiep hoera: het Belgische underground label Immortal Frost Productions (IFP) bestaat maar liefst tien jaar en dat moet gevierd worden! Tien gitzwarte kaarsen en een afgehakte geitenkop ter ere van tien jaar koude haat en dus hoog tijd voor een feestje. Én een interview. Maar eerst een korte introductie voor wie denkt IFP niet te kennen. Want de kans is groot dat je één van de bands van dit label, zonder dat je het zelf besefte, al eens live aan het werk hebt gezien…Lees verder ›
Album nummer zeven voor het Amerikaanse Carnifex en ondertussen ook het derde via Nuclear Blast. De band schijnt nog altijd deathcore te maken, al durf ik dat stevig in twijfel te trekken. Nooit eerder reviewde ik een album van deze band, maar deathcore is me niet vreemd. Bands als Thy Art Is Murder trek ik echt wel en ook het exxxtreme Infant Annihilator kan mij krijgen. En ja, zelfs een oudgediende als Whitechapel en oudere Suicide Silence zet ik wel eens op als ik aan afbraakwerken moet beginnen. Carnifex plaats ik echter onder een andere categorie.Lees verder ›
Broek af, knieën bloot en knielen in het vuil. Zo moeten we ons excuseren bij Bloody Brotherhood. Diens tweede volle lengte ligt hier al sinds april occult te wezen. Hoe is dat mogelijk, vraagt de kritische lezer zich af. De redenen zitten hem in het product dat de Spanjaarden afleveren, al rechtvaardigen die de lange wachttijd niet ten volle.Lees verder ›
Opgericht in Eindhoven in 2011, brengt Crimson River dit jaar zijn debuut EP. Slechts drie nummers treffen we, dus ik moet snel doortypen, anders is het alweer afgelopen. We trappen af met het nummer The Great War. We horen moderne metal met invloeden van bekende namen als Metallica en Megadeth van begin jaren '90. Lekker vuig gitaarspel dat in de eindmix niet teveel opgepoetst klinkt. Lees verder ›
Vijfendertig jaar Rock Am Ring en een kwarteeuw Rock Im Park: dat wordt volgend jaar in Duitsland gevierd. Onder meer System Of A Down, Volbeat, Disturbed, Powerwolf, Deftones, The Offspring, Green Day en Korn behoren tot de eerste lading bekendmakingen. Hieronder de integrale tussenstand voor de jubileumeditie: Het duofestival Rock Am Ring / Rock Im Park gaat volgende lente door van vrijdag 5 tot en met zondag 7 juni.…Lees verder ›
Het Haarlemse Patronaat werd 14 september omgedoopt tot een sauna voor de duistere ziel. Blackmetalfans van heinde en verre verenigden zich in deze ‘kwelness’ om getuige te zijn van de integrale, uitverkochte opvoering van de befaamde trilogie van de West-Vlaamse triarchie. Met De Doden Hebben Het Goed brengt Wiegedood een imposante triptiek. Fotograaf Ruben Verheul wist de heuglijke uitvoering ondanks rood licht, stroboscopen en rookmachine mooi in beeld te vangen. Lees verder ›
En dan is het september 2019 en kom je een album tegen dat al ruim een jaar uit is en je helemaal bent vergeten aan je nauwkeurig luisterend oor voor te leggen. Een album dat ook nog eens van een Nederlandse band is. Wat doe je dan? Gewoon alsnog…Lees verder ›
Een collega van Zware Metalen kon niets met dit vijfde album van Netherbird en omdat ik een vorige album al van een recensie had voorzien, werd Into The Vast Uncharted (het vierde album van deze Zweedse band, The Grander Voyage, bleef bij Zware Metalen onder de radar) met wederzijdse…Lees verder ›
Het Zweedse Grimtone werd in 2016 opgericht en een jaar later werd debuut Memento Mori uitgebracht. Het tweede album werd eerder dit jaar onder de titel Morte In Vitam uitgebracht als limited edition op cassette. Oplage: 25 stuks. Downfall Records brengt dit album nu met een andere titel uit.…Lees verder ›
Monomyth maakt psychedelische instrumentale space/krautrock. Veelal zijn het soundscapes en muzikale reizen. Dat doen ze al een aantal jaar. Om preciezer te zijn sinds 2011. Ze komen uit Nederland. Orbis Quadrantis is het eerste album waarop Boudewijn Bonebakker (Gingerpig, ex-Gorefest) te horen is op gitaar. Het interessante van instrumentale…Lees verder ›
Het iconische Blut Aus Nord keert dit jaar terug met een album dat een nieuwe fase inluidt voor de band. Het eerste nummer van de komende plaat Hallucinogen staat online en draagt de naam Nomos Nebuleam. Vindsval kondigde de plaat aan met volgende mededeling: Music is a fascinating quest without end… and it would be a mess to express the same range of emotions, a mess to remain frozen…Lees verder ›
Odessa aan de Zwarte Zee, Oekraïne, niet direct een regio waarin vele metalbands hun roots vinden denk ik dan. Wel deze White Ward die nu met Love Exchange Failure de opvolger voor Futility Report klaar heeft. De enige andere Oekrainse band die me nu te binnen schiet is 1914,…Lees verder ›
Het is ze weer gelukt, die Zweden van Year Of The Goat. Vier jaar na het uitstekende The Unspeakable – uitgebracht in het daadwerkelijke Jaar van de Geit volgens de Chinese kalender – keert de occulte rockformatie terug met het derde (volwaardige) rituele offer, getiteld Novis Orbis Terrarum Ordinis…Lees verder ›
Eén keer eerder nam ik een stuk Præternatura ter hand om er een stuk tekst bij te verzinnen. Stygian Helltrip heette het. Gezien Ævangelist nog steeds de klap niet helemaal te boven is die ik in de review beschreef, focust Matron Thorn zich meer en meer op andere projecten,…Lees verder ›
Abyssal uit Groot-Brittannië is een vaste klant in mijn jaarlijsten. De drie eerdere albums (Denouement, Novit enim Dominus qui sunt eius en Antikatastaseis) waren allen monumentale stalen occulte blackdeath vol mystiek en obscuriteit. Deze vierde plaat komt opnieuw uit via kwaliteitslabel Profound Lore Records en is meer van hetzelfde, maar…Lees verder ›
