Headlines

Donkere wolken pakken zich al dagen samen boven huize Hoogkamer. Licht wordt het bijna niet meer en de regen valt onophoudelijk loodrecht uit de lucht. Oorzaak van dit wel zeer plaatselijke lage drukgebied is de nieuwe plaat van A Pale Horse Named Death die hier zijn rondjes draait. De…Lees verder ›

Shuulak is een relatief jonge band afkomstig uit het Nederlandse Breda. Ontstaan in 2014 door, zoals zo vaak, een groep vrienden. In 2017 verscheen de EP Nigredo en vlak voor de kerst van 2019 verscheen nog de maxi-single/EP Albedo. We treffen slechts drie nummers aan op Albedo, waarbij de…Lees verder ›

Dat muziek zich – gelukkig – nog steeds niet in wiskundige formules laat vangen blijkt maar weer eens uit deze samenwerking tussen de bassisten van twee bands uit de ‘Big Four Of Thrash’: Frank Bello (Anthrax) plus David Ellefson (Megadeth) maakt namelijk … Foo Fighters! Natuurlijk is dat te…Lees verder ›

Een onbekende band uit de zware lijst kiezen vind ik leuk en uitdagend omdat je weleens aangenaam verrast kunt worden. Daarentegen kan het ook slecht uitpakken en kies je terloops een slechte plaat, maar weliswaar altijd iets uit de undergroundscene. En ondanks dat ik met de meeste grotere namen uit de metalwereld prima uit de voeten kan, ligt mijn hart toch wel degelijk bij de undergroundscene. Zo kom ik nu in aanraking met het album Thread van het voor mij onbekende Russische Epitimia. De band staat geclassificeerd als atmosferische black. Is het top, of is het een flop?Lees verder ›

De symfonische black metallers uit Antwerpen zijn herrezen uit de donkere krochten! Na negen jaar zonder releases en weer een complete line-up sinds februari 2018, hebben de heren van Lemuria twee maanden geleden details vrijgegeven over conceptalbum nummer drie: The Hysterical Hunt. Nu leerde ik de band kennen met het vorige album uit 2010 en was ik bij de eerste luisterbeurt er heilig van overtuigd dat wij hier met een geduchte ‘tegenstander’ voor Dimmu Borgir of Old Man’s Child te maken hadden. Wat een fantastische plaat was dat zeg! Lees verder ›

Na een vliegende start met het klassieke (melodieuze) thrashalbum Doomsday For The Deceiver (1986) en het zo mogelijk nog betere No Place For Disgrace (1988) raakte de wind wat uit de zeilen bij het toen commercieel zeer veelbelovende Flotsam and Jetsam. Dat wil echter niet zeggen dat de band daarna geen goed album meer heeft gemaakt. In tegendeel, albums als Drift en The Cold (die titeltrack!) zijn het beluisteren meer dan waard. Toch waren er ook uitschieters naar beneden zoals Ugly Noise dat door collega Clemens Schaap in een recensie van het vorige album Flotsam and Jetsam terecht inspiratie- en futloos genoemd werd.Lees verder ›

Onheil over de Benelux, Haat over de lage landen….!!!! De nieuwe Embers of Oblivion is gearriveerd… en hoe! Geen nood aan meerdere luisterbeurten om te groeien in de plaat, gewoon old-school de beuk erin. Goeie, ouwe Göthenburg-geïnspireerde melodische death-metal van de bovenste plank. Lang geleden moet ik zeggen. De…Lees verder ›

Soms sta je voor je platenkast en vraag je je af of je niet al wat platen van een band in je collectie hebt zitten, zeker wanneer er een nieuwe release op je bureau beland. Beide releases van het Belgische Thronum Vrondor uit 2006 Vrondor I: Epitaph of Mass…Lees verder ›

Moet er altijd iets nieuws verschijnen? Moet elke plaat keihard vernieuwend zijn? Of is een geile, gortdroge doch lekkere release ook goed? Ik denk van wel. Neem nu de laatste release Døden skal ikke vente van Dødsfall, nummer vijf in de rij intussen. De voorganger Kaosmakt is me eerlijk…Lees verder ›

Ik heb vaak erg levendige dromen en word nu en dan wel eens badend in het zweet wakker. Zelden droom ik echter in ultraviolet. Blijkbaar kan dit ook en zijn de Oostenrijkers van Joyless Euphoria daar erg sterk in. Deze plaat, de tweede volledige langspeler, is een post-blackmetalschijf in…Lees verder ›

Stel dat Alanis Morissette smaak zou ontwikkelen en frontvrouw van een strak klinkende, door grunge geïnspireerde gothic metalband zou worden, hoe zou dat dan klinken? Zo ongeveer als 69 Chambers stel ik me daarbij voor. Deze Zwitserse band was tot het verschijnen van Machine, het derde album van de band, nog niet op mijn radar verschenen. Toch zijn niet alle muzikanten onbekenden. Lees verder ›

Het Italiaanse duo achter Afraid of Destiny bouwt al enkele jaren aan een pad vol depressieve black metal, maar tot op heden kreeg de band nog geen review op onze webstek. Mogelijk is de schijf tot bij ons geraakt omdat Talheim Productions er dit keer de schouders heeft ondergeplaatst, het label van onder andere Deadspace en Psychonaut 4. Dit is ondertussen de derde langspeler van het gezelschap uit Treviso, naast ettelijke splits en een EP.Lees verder ›

In februari 2016 verscheen met Wildfire het eerste Deströyer 666-album in zeven jaar. Vorig jaar rond dezelfde tijd verscheen deze tot nu toe onbesproken EP met drie nieuwe nummers en een opnieuw opgenomen versie van Trialed by Fire, dat eerder op de EP Terror Abraxas stond. Als ik het goed begrijp, is de line-up van Call of the Wild hetzelfde als die van Wildfire, maar heeft drummer PK (Vox Perra op Wildfire, Perra Karlsson voor de burgerlijke stand) de band inmiddels weer verlaten.Lees verder ›

Laatst discussieerde ik met één van mijn collega-redacteuren over het feit dat hij/zij/het (gender neutraliteit is belangrijk, mensen) zich steeds minder kon relateren aan emotioneel gedreven hardcore. ‘Het voelt als iets waarmee ik me, als een onzekere, 16 jarige puber mee identificeerde. Daar ben ik wel een beetje overheen…Lees verder ›

De Zweedse band Spiral Skies leverde in 2015 met A Queendom To Come al een prima ontvangen EP af met daarop occulte rock in de stijl van Ghost, The Devil’s Blood, Year Of The Goat en Jess And The Ancient Ones met een flinke dosis Jefferson Airplane. Op Blues For…Lees verder ›