escort eskişehir escort izmit escort kıbrıs escort maraş eskişehir eskort izmit escort edirne escort

Headlines

"Foul Body Autopsy uit Engeland is een eenmansformatie die al bestaat sinds 2010. Bij tijd en stond verschijnen er EP’s, singles doch maar zelden een volledig album. Ook dit Shadows Without Light: Part One is opnieuw een EP. En op zich wel een bijzondere. Ondanks het feit dat er drie nummers vermeld staan, zijn het eigenlijk drie verschillende versies van één nummer." Zo opende ik de review voor inderdaad deel één van dit drieluik. En eigenlijk kan ik dan ook gewoon stoppen want alles wat in de vorige review geschreven stond is helaas weer van toepassing op dit Shadows Without Light: Part Two.Lees verder ›

Op de zaterdag van Roadburn 2022 komt het festivalmotto 'redefining heaviness' volledig tot leven. Terwijl Gnod in de kleinere zaal van Poppodium 013 het zwaarste van het zware materiaal speelt, brengt Emma Ruth Rundle op het hoofdpodium ernaast haar akoestische Engine To Hell tot leven. Het vervreemdende Liturgy is nog niet klaar met het hyperactieve H.A.Q.Q. of Nothing start met een dosis uitzichtloze shoegaze. Waar Thou een doommetalkaraoke brengt en de microfoon met talloze scenevrienden deelt, springt de frontman van Duma's powerelectronica uit Nairobi eenzaam over het podium. De muzikale programmering, alsook de vertaling ervan op het podium, is nog nooit zo divers geweest op Roadburn en fotograaf Ruth Mampuys probeert zoveel mogelijk vast te leggen.Lees verder ›

Jaaa, daar zijn we weer hoor! Weer een maand naar de klote, maar wél eentje met wederom gave, nieuwe albums en toffe concerten. Wat voelt het weer goed om allemaal te mogen ervaren. Vanaf januari dit jaar zijn we begonnen bij Zware Metalen met het album van de maand. Daarbij selecteren we een aantal spraakmakende platen waarvan jullie de beste mogen kiezen. Let op: wij selecteren geen EP’s, compilaties…Lees verder ›

Tot ons aller verbazing stond daar ineens een nieuw album van Agathodaimon genaamd The Seven. Dat was een welkome verrassing na alle shit met pandemieën, oorlogen en weet ik waar de fuck de wereld allemaal mee bezig is. Voor Agathodaimon bleek de terugkeer echter al in de planning te staan. Gitarist en bandstichter Sathonys loopt desgevraagd leeg over het wel en wee van het nieuwe album.Lees verder ›

Watain, waar ‘Wat’ Thais is voor tempel en ‘Ain’ Hebreeuws voor het kabbalistische concept van het oneindige niets vóór de schepping. Tegenwoordig is de Zweedse blackmetalformatie een van de weinige die nog oprecht spannende optredens geeft. Erik Danielsson cum suis geeft het publiek ten minste nog een beetje dat 'gevaarlijke' gevoel van black metal, terwijl Mayhem een beetje als posers staat te paraderen op het podium.Lees verder ›

Niks lekkerders dan de ochtend te beginnen met een lekker bakkie koffie en een nieuw muziekje. Deze morgen is de Russische band Arktotus aan de beurt. Dit gezelschap komt uit een stadje ten noord westen van Moskou. Een aardig eind in de richting van de Scandinavische geboortegrond van de black metal dus. En daarmee krijg je wel vast een idee wat je van het derde studioalbum van dit kwartet mag verwachten.Lees verder ›

Tim Steffens is het meesterbrein achter dit Duitse Klabautamann, een band die ik al wel kende maar al geruime tijd uit het oog verloren was. De meest recente werken die ik me kan herinneren zijn Der Ort (2005) en Merkur (2009) en dat is natuurlijk weer een hele poos geleden. Het mag je niet verbazen dat mensen die gemaakt zijn om muziek te maken dit ook gewoon blijven doen.Lees verder ›

De tweede dag van Roadburn 2022 staat in het teken van verscheidene samenwerkingen en integraal gespeelde albums. Zo komen Wyatt. E, Five The Hierophant en MC Slice samen voor het gevolmachtigde Atonia, persen James Kent en Johannes Persson het geluid van Perturbator en Cult Of Luna samen tot het project Final Light, en verschijnen het elkaar perfect aanvullende Thou en Mizmor als verrassing op het hoofdpodium. Daartussen presenteren lokale vedettes Wiegedood en GGGOLDDD hun nieuwste albums en blikt Alcest terug op de moderne klassieker Écailles de Lune. Fotograaf Ruth Mampuys legt dit alles, en meer, vast voor Zware Metalen.Lees verder ›

Onze Duitse knuffelberen van Rammstein zijn weer zurück! En zo snel ook, aangezien het vorige titelloze album uit 2019 stamt. Terwijl de wenkbrauwen pas nét weer volledig aangegroeid zijn en met de singles Deutschland en Ausländer van die plaat nog vers in het geheugen, is het nu tijd voor nummer acht in de discografie van het zestal. Met de passende titel Zeit, wie is zichzelf immers de afgelopen twee kwellende jaren hier niet bewust van geworden, staan er elf nieuwe nummers op ons te wachten.Lees verder ›

Op de eerste editie van het Prognosis Festival in 2019 trakteerde The Gathering de aanwezigen op een mooie muzikale trip. Daarbij diende het ruimtelijke en soms woeste gitaarwerk van René Rutten als enthousiaste reisgids door de laag voor laag opgebouwde nummers. In het verslag van de show spraken we de hoop uit wat van die zwaardere post-metalaanpak terug te mogen horen op de volgende plaat van de band.Lees verder ›

Misschien moet ik eerst eens iets persoonlijks vertellen. Ik ben ooit christelijk opgevoed, zoals dat wel meer gebeurt in de bible belt. Bang gemaakt met de duivel en zijn demonen. U kent het vast wel. Ondanks dat ik het geloof jaren geleden vaarwel zei, krijg je toch een klap van de molen mee. Bij mij uitte zich dat in een vreemde interesse in alles wat 'Satan' of 'Devil' in de naam heeft. Het blijft toch een soort immanente angst van vroeger denk ik. Daarnaast is het wellicht de weergave van de antagonistische houding die nodig is om los te komen uit die wurggreep als alles in je leven christelijk is.Lees verder ›

In Café Zware Metalen gaan we opzoek naar de mens achter de metal, of de metal achter de mens. Wie is de metal-mens in al zijn verscheidenheid? We leggen de focus op de concert- en festivalganger, de platenlabel eigenaar, de barman, de buurman, de lichtman, de verpleegkundige, de politicus of de leraar. Wie je ook bent en wat je ook doet, we hebben allemaal een ding gemeen: metal! In deze rubriek gaan we in gesprek met jou! Want waar komen immers de leukste, meest spontane en luchtige gesprekken tot stand? Juist: in het café. Deze week treffen we Robert uit het hoge noorden, hij is zanger bij Walg en houdt wel van een ‘sfeertje.’ Lees verder ›

Na twee jaar afwezigheid en een gelivestreamde editie is Roadburn weer helemaal terug. De enthousiaste sfeer die het festival omringt, heeft de langdurige pauze gelukkig overleeft, maar onder het motto 'redefining heaviness' verkent de line-up nieuw terrein. Toch ontbreken ook de bands niet die onlosmakelijk met het DNA van het festival verbonden zijn. Dit alles levert een veelzijdig evenement op waar de gevoelige pop van Fågelle naast het loodzware Thou kan staan en men aan het einde van de dag moet kiezen tussen de post-metal van Russian Circles of de grimey bassen van The Bug. Fotograaf Ruth Mampuys laat zich onbevooroordeeld meevoeren door de menigte en legt twintig optredens in één dag vast.Lees verder ›

Hoe metal kan je zijn zonder zelf in een metalband te spelen? Die vraagt beantwoordt kunstenaar Arno Coenen, gast bij het maandelijkse radioprogramma Dood & Verderf van Inge Janse. Wereldbekend geworden met de Hoorn des Overvloeds die het dak van de Rotterdamse Markthal kleurt, is de kunstenaar in ons wereldje ook erkend voor zaken als de metal-animatie Brothers Of Metal en de Slayer-klok. Bij Operator Radio laat Arno een uur lang zijn persoonlijke favorieten (Slayer, Cannibal Corpse, Infant Annihilator, Lamb of God, Ghost, Rammstein, Transformer di Roboter) draaien. Gelukkig mag Zware Metalen hem zelf ook iets voorschotelen. Het plafond van de Markthal doet ons denken aan het eveneens kunstige en Rotterdamse GGGOLDDD, dat het gedurfde album This Shame Should Not Be Mine onlangs presenteerde tijdens het Roadburn festival.Lees verder ›

Wie haar een beetje volgt, weet dat deze creatieve duizendpoot nooit stilstaat. Annicke is misschien wel een van de best bewaarde geheimen van de Nederlandse underground. Naast haar eigen band (Shireen) en een succesvol soloproject met samenwerkingen met o.a Koen Herfst en Outsiders, is ze ook uitvoerend zangeres bij Heilung en was ze eerder al te zien op het podium met Wardruna.Lees verder ›

Caedeous is symfonische extreme black metal uit Portugal voor fans van Dimmu Borgir, Fleshgod Apocalypse, Cradle of Filth, Septicflesh, Tvangeste en Dark Funeral, zo lees ik in de bijgeleverde promo van deze driekoppige band. Melodisch, spannend en bombastisch waren mijn eerste reacties na het horen van de vrijgegeven single Tormentis Aeterna op YouTube.Lees verder ›

Naast duiveltjes en demoontjes is de Noorse mythologie ook een veelbezongen onderwerp in de metalwereld. Eenmansproject Valtyr doet hier graag aan mee en werpt een blik naar het verre verleden. Wij bij Zware Metalen doen dat ook, want het debuutalbum Veriset Saagat is al in 2011 verschenen. Het label Northern Silence ziet echter wel brood in deze plaat, voorziet haar van een nieuw jasje en brengt elf jaar na dato een gelimiteerde heruitgave uit.Lees verder ›

Deze Argentijnen van Wolves' Winter timmeren al sinds 2008 aan de weg. Dit Quayin Coronatvs is nochtans, na een paar demo's en EP's, nog maar hun eerste volwaardige album. Vorig werk werd uitgebracht door bekende en minder bekende underground labels. Voor hun eerste plaat zijn de heren een samenwerkingsverband aangegaan met het Duitse Northern Silence Productions. Geen slechte keuze.Lees verder ›