An Abstract Illusion – Woe

Appel, Corneille, Dotremont, Jorn, Nieuwenhuys en Noiret, de oprichters van avant-gardistische abstracte kunst beweging Cobra, waren stuk voor stuk meesters in het creëren van abstracte kunst. Door uit te gaan van spontaniteit, puurheid en fantasie en door gebruik te maken van sterke, bonte kleuren werd een haast kinderlijk en vrolijk effect bereikt. Geknoei en geklieder volgens de eerste kritieken. Ondanks de problematische ontvangst in de beginjaren is de beweging uitgegroeid tot één van de meest gewaardeerde naoorlogse kunstbewegingen. Als het echter gaat om het creëren van een optische illusie op het doek doen komen er weinigen in de buurt van Escher. Door middel van geometrische patronen en het gebruiken van veelhoeken, ritme en herhaling maakte hij fantasierijke verbeeldingen. Het is kunst die niet iedereen aanspreekt, maar zowel zijn werk als dat van de kunstenaars van Cobra kan ik erg waarderen. Ik kan er uren naar kijken; beetje bij beetje mijn gedachten over de verbeelding zien te ordenen en kijken of ik enige betekenis aan het werk kan hechten.

Met de muziek van het Zweedse drietal van An Abstract Illusion is het eigenlijk net als met de kunst van Corba en Escher: de kleurrijke, uitermate complexe invulling zorgt ervoor dat ik meegenomen word op een mentale wandeling langs langgerekte, weidse passages en flink kan dwalen met mijn gedachten. Wat het drietal je voorschotelt, is gecompliceerd en gevarieerd en laat zich niet gemakkelijk binnen één sub genre vangen. Het label progressieve death metal kan er weliswaar probleemloos opgeplakt worden, maar het nieuwe album Woe is zoveel meer. Post-metal, black, shoe aze, progressieve rock… Woe is opgebouwd uit vele kleuren. De kleurrijke invulling komt niet enkel bij het drietal vandaan: Leith Ajob (Beneath My Feet, Orion) deed al het drumwerk en klarinetspeler Sarkawt Karlsson (Tear Down This Holy Mountain), Lukas Backeström (viool in Blomsterkrans, fagot in This Torment Has No End, Only New Beginnings), celliste Carolina Teruel (Blomsterkrans) en vocalist Lovisa Strindell (In The Heavens Above, You Will Become A Monster) droegen ook hun steentje bij.

Agressieve deathmetaluitspattingen lopen uit in progressieve, melodieuze passages (Slaves, In The Heavens Above, You Will Become A Monster). In This Torment Has No End, Only New Beginnings valt de band na een groovend gedeelte met dreigende vocalen  stil en nemen een akoestisch tokkelende gitaar en harmonieuze vocalen het over. Het ene moment slaat het drietal je met blastbeats om de oren, een volgend moment beland je via keyboard of een piano riedel in een rustieker gedeelte (Tear Down This Holy Mountain, In The Heavens Above, You Will Become A Monster). Ongebruikelijke maatsoorten en tempo- en sfeerwisselingen vliegen voorbij, waarbij langgerekte songstructuren ervoor zorgen dat er veel ruimte is om al de verschillende inkleuringen vorm te geven. Het vijfde nummer, het volledig in het Zweeds uitgevoerde Blomsterkrans, wordt bijna geheel gedragen door een piano en viool en kent met zijn gesproken teksten een heel ingetogen invulling. Beeldschoon! En hoe fraai dit ook is, ik had het fijner gevonden als er op het album wat minder aandacht voor de sfeerrijke, rustieke en bedaarde invulling was geweest, waarmee het album meer aan intensiteit zou hebben gewonnen. Ik erken meteen dat dit helemaal niets zegt over de kwaliteit van dit album, maar louter een kwestie van persoonlijke voorkeur is.

Maar goed, is dat niet met alle kunst zo? Velen zien helemaal niets in abstracte kunst en kunnen er totaal niet mee uit de voeten. Anderen vinden het waanzinnig mooi. En zo zal het ook zijn met Woe van An Abstract Illusion; er zullen mensen zijn die dit buitengewoon mooi vinden en het album hoog in hun jaarlijst zullen opnemen (in dat geval: tel de nodige punten bij mijn beoordeling op), waar anderen de schoonheid ervan zullen erkennen, maar waarbij de vonk niet overslaat. Tot welke groep reken jij jezelf?

Score:

80/100

Label:

Willowtip Records, 2022

Tracklisting:

  1. The Behemoth That Lies Asleep
  2. Slaves
  3. Tear Down This Holy Mountain
  4. Prosperity
  5. Blomsterkrans
  6. In The Heavens Above, You Will Become A Monster
  7. This Torment Has No End, Only New Beginnings

Line-up:

  • Christian Berglönn – Vocalen
  • Robert Stenvall – Keyboards, achtergrond vocalen
  • Karl Westerlund – Guitar, bas

Links: