Headlines

Collega Clemens schreef in 2016 een review van Teethgrinder's vorige plaat genaamd Nihilism. Kort maar krachtig, overeenkomstig aan het merendeel van de muziek dat de band brengt. Dat er zes jaar later pas nieuw materiaal in de schappen ligt, zal ongetwijfeld een reden hebben. Met Dystopia pakt de Nederlandse grindcoreband in ieder geval zijn zaakjes gewoon weer op en gaat men door alsof het nooit anders geweest is. Toch blijkt al snel dat de langere aanloop naar dit derde schijfje op meerdere vlakken een positieve uitwerking heeft gekregen. Met een totale speelduur van ongeveer vijftig minuten aan volgestouwde herrie, is het evengoed een behoorlijke uitdaging geworden.Lees verder ›

Er zijn zo van die zekerheden in het leven. Dat Nile een keiharde, ongemeen brute band is bijvoorbeeld, doch zonder ooit afstompend te worden. En dat het brein achter deze band, Karl Sanders, een diepgaande fascinatie heeft voor de Egyptische beschaving en andere antieke, Midden-Oosterse culturen. Het is die aparte insteek die Nile zijn unieke geluid geeft, die ervoor zorgt dat de muziek context krijgt en dat de band zich kan onderscheiden in dat massale aanbod van loodzware deathmetalbands. De creativiteit van de man is grenzeloos en dus is zelfs het muzikale universum van Nile voor hem te klein. Daarom richtte hij in 2004 zijn eigen solo-project op: Karl Sanders. Dit project brengt Oosterse ambient muziek met typische instrumenten uit die regio. Het concept van Karl Sanders is opgebouwd rond de Saurian-trilogie, waarvan we nu dus het derde en laatste deel te horen krijgen.Lees verder ›

Het Engelse The Heretic Order komt met zijn derde album en noemt dat III. Zo weinig origineel als de titel van dit album is de muziek van The Heretic Order, zelf noemen ze het occult metal. Letterlijk genomen: verborgen metal. Vaak duidt dat op teksten over verloren beschavingen/religies of horror. Een blik op de titels doet die vermoedens bevestigen. Vanaf het debuut All Hail The Order vindt de band onderdak bij een groot label en dito promotie in de vorm van een fysiek exemplaar.Lees verder ›

Na EP Eternal Sleep en debuutplaat uitgebracht door BMC Productions For The Brightest Light, komen de twee Grieken van Odyrmos met het zelfgetitelde vervolg. Belfry Records is een nieuw extreem metallabel uit Spanje en is de platenboer van dienst. De heren brengen black metal met een melodische rand, een atmosferische boventoon en een ambient onderlaag. Hopelijk hebben ze ook goed geluisterd naar hun landgenoten en voegen ze er geheel naar eigen smaak ook nog wat bijtende en knarsende Griekse schoolingrediënten aan toe.Lees verder ›

Voor fans van Amenra en Cult of Luna die vinden dat hun favoriete band de laatste jaren vooral zichzelf herhalen op hun plaat, is er sinds een paar jaar een heel fijn alternatief: Hundred Year Old Man uit het Verenigde Koninkrijk. Deze groep heeft onlangs een nieuwe plaat uitgebracht waar ik persoonlijk reikhalzend naar heb uitgekeken: Sleep In Light.Lees verder ›

Wie de vorige drie albums van Hell Militia al eens heeft beluisterd, weet perfect wat ze van deze band mogen verwachten: meedogenloze, smerige black metal uit de stinkende ingewanden van de Franse underground. Inspiratie werd tot nu toe vooral gehaald bij het oudere werk van Mayhem (vooral opvallend op de debuutplaat Canonisation of the Foul Spirit uit 2005, maar op het vorige album, Jacob’s Ladder, waren die invloeden nog amper te herkennen), maar ook bij andere krachtpatsers als Marduk, Watain en met name Tsjuder.Lees verder ›

Ur Eld Och Aska is het vervolg op Tempel uit 2020. Deze twee Zweden die opereren onder de naam Golgata zijn terug. Hun laatste boreling brengen ze uit in samenwerking met Ketzer Records en Satanath Records. Een exemplaartje zou je dus gemakkelijk ergens op de kop moeten kunnen tikken. De black metal van dit duo heeft wat doom invloeden maar ook van wat paganeske, folky passages zijn de heren niet vies.Lees verder ›

Hang 'Em Low So the Rats Can Get 'Em! Een betere binnenkomer kan je bijna niet hebben. Het Duitse Mantar is wel bekend met goede binnenkomers. Vrijwel uit het niets knalde de band in 2014 de metalwereld binnen met Death by Burning. De band wist een contract met Metal Blade binnen te slepen, en Metal Blade heeft een neusje voor kwaliteit. De verwachtingen liggen hoog.Lees verder ›

In 2018 meldde Mouflon uit Arnhem zich aan het front der zware metalen met het prima ontvangen album Devastations. Collega Al Foet omschreef het als ‘ouderwetse doomdeath met een kleverige sound, een vette heavy groove, meeneuriebare ritmes en een goede houdbaarheidsdatum’. Vier lange jaren later is er opvolger Pure Filth. Na lang wikken, wegen, nadenken, luisteren, onderzoeken, nog een keer luisteren, erover praten met mijn therapeut, nog wat wikken en voor de zoveelste maal luisteren, kom ik tot de volgende conclusie: deze plaat laat zich het best omschrijven als ouderwetse doomdeath met een kleverige sound, een vette heavy groove, meeneuriebare ritmes en een goede houdbaarheidsdatum.Lees verder ›

Deze Amerikaanse brutal deathmetaldebutant heeft zich Vomit Forth genoemd. Seething Malevolence is hun eerste braakbal. Na een ziedend boosaardig avondje zuipen zou “kots voort” inderdaad een soort aanmoediging kunnen zijn om je metgezellen ertoe te brengen het wit uit hun galblaas op te burrelen, om er toch maar zeker van te zijn dat alles wat diens magen overstuurd heeft eruit is. Overstuurd komt toevallig terug in de eerste zin van de volgende alinea.Lees verder ›

Archgoat. Een betrouwbare, prototype blackdeathband die ondertussen vrij iconisch geworden is, zeker door zijn releases van de laatste vijftien jaar. De Finse bulldozer herken je aan het Chris Moyen artwork en het vocale materiaal en gitaarwerk van de tweeling Ritual Butcherer en Lord Angelslayer, die stilaan tram vijf nadert. De diepgaande teksten moet je er bijnemen, gelukkig zijn ze zo goed als onverstaanbaar. Satan to the max, zaad spuiten in Jezus' uitgedroogde gezicht, demonische magie... Je moet er voor te vinden zijn. De vorige keer dat ik een EP kreeg van deze Finnen bleef ik bevredigd achter, nu verwacht ik hetzelfde.Lees verder ›

Zoals bekend mag worden verondersteld, is black metal in zijn huidige vorm vooral ontwikkeld in Noorwegen en is het land hofleverancier waar het gaat om zowel kwaliteit als kwantiteit. Volgens sommigen heeft het landschap daarmee te maken: veel bebossing, veel water en dunbevolkte gebieden. Toeval of niet maar het zijn ook kenmeren die voor Colombia gelden. En laat daar nu net Goliard vandaan komen. In Taberna is het derde volledige album en zwaar gestoeld op black metal welke begin jaren '90 werd gemaakt in Noorwegen.Lees verder ›

Deze Heilige Drievuldigheid genaamd Damnation Prayer komt uit Finland. Dit Blood Ritual: Symbols Of Warfare And Annihilation is hun eerste blackmetalwerkstuk en komt uit digitaal, op CD en op vinyl. Dit alles wel in eigen beheer als ik het goed begrijp. De drie heren hebben toch al wel een zeker verleden. Als je gaat grasduinen kom je te weten dat een band als ...And Oceans en Gloria Morti op de lijst staan van drummer Serpentifer. Sacrilegious Impalement is dan weer de (live) band van Kaosbringer. Straf toch dat dit muzikale epos, bestaande uit vier nummers, geen plaats kent op het rooster van één of andere platenboer.Lees verder ›