Deception – Daenacteh

Daenacteh staat in het teken van ontwikkeling. Zo maakte Deception de overstap naar het wat beter aangeschreven label Mighty Music uit Denemarken. Een logische stap na het goed ontvangen vorige album The Mire. Verder is in de tussentijd zanger Sindre Wathne Johnsen ook te bewonderen als de frontman van niemand minder dan Blood Red Throne. Daarnaast bouwt dit nieuwe album vooral voort op de koers die op The Mire al werd ingezet en wordt nog verder doorgetrokken. De symfonische invloeden liggen er ditmaal nog dikker bovenop en zijn een stuk ambitieuzer gecomponeerd. Dit wordt nog altijd vermengd met de brute death metal, waardoor we invloeden en gelijkenissen kunnen vinden in bands als Septicflesh, Blood Red Throne (duh) en Aeternam.

Op Daenacteh volgen we het verhaal van een jonge vrouw, die zich moet zien te redden op een reis door de woestijn ten tijde van grote onzekerheden. Hoewel het geheel niet voelt als een conceptalbum, vormt de sfeer op het album één duidelijk geheel. De symfonische pracht en praal, die met zekere regelmaat ook Midden-Oosters aandoet, heeft hier een belangrijke ondersteunende rol in. Dit zorgt in het geheel dat het een epische ervaring is van grootse proporties. Luister bijvoorbeeld eens naar het refrein van Assailants of naar Dhariyan, waar de verhalende composities de toehoorder het verhaal intrekken. Het is duidelijk dat Deception veel aandacht en zorg heeft besteed aan het symfonische aspect, dat een stuk complexer in elkaar steekt dan op voorganger The Mire. Dat de band de wilde haren niet verloren is, horen we echter ook direct op opener Sulphur Clouds. Stuwende ritmes en orkestrale laddertjes brengen het nummer naar een stroomversnelling die in feite aanhoudt tot het einde. Op momenten dat dit wordt gecombineerd met het juiste aandeel technisch vernuft (Iblis’ Mistress, Monophobic en Be Headed On Your Way) komt dit het beste tot zijn recht. Zanger Sindre Wathne Johnsen laat op het gehele album duidelijk horen waarom Blood Red Throne bij hem heeft aangeklopt. Wat een geweldenaar!

Net als op voorganger The Mire vinden we in afsluiter Daughters Of The Desert een nummer dat de tien minuten ruim passeert. Logischerwijs hebben we hier te maken met het meest ambitieuze werk van het hele album waarbij de epische orkestratie leidend is, maar er ook ruimte is voor muzikaal experiment. De opbouw in het nummer zorgt voor een grootse finale van het album. Hiermee laat Deception horen dat de band een flinke ontwikkeling heeft doorgemaakt op het vlak van compositie. De verhoogde focus op de symfonische toevoegingen heeft wel tot gevolg dat de gitaarlijnen wat naar de achtergrond verdrukken en daarmee de muziek wat van zijn directheid verliest. Desalniettemin levert Deception een episch werkstuk af dat bij liefhebbers van symfonische death metal zeker in de smaak zal vallen.

Score:

80/100

Label:

Mighty Music, 2024

Tracklisting:

  1. Sulphur Clouds
  2. King Of Salvation
  3. Iblis’ Mistress
  4. Assailants
  5. Monophobic
  6. Dhariyan
  7. Headed On Your Way
  8. Daughters Of The Desert

Line-up:

  • Sindre Wathne Johnsen – Zang, gitaar
  • Hans Jakob Bjørheim – Gitaar
  • Marius Ofstad – Basgitaar
  • Einar Petersen – Drums

Links: