The Bleak Picture – Meaningless

Geschreven door op 19-04-2024 om 23:26.

Het is zondagavond verzucht ik, wanneer het weekend bijna tot een einde komt. Ik werp een blik op de hoes van het laatste Finse product dat ik mocht ontvangen. Meaningless en The Bleak Picture zie ik staan, perfect passend bij mijn stemming van vandaag. Niet dat het zo’n slechte zondag was hoor, maar soms dan wil ik wel even lekker zwelgen. En wat is dan beter dan een potje Finse deathdoom? Vorig jaar werd ik nog ontzettend verrast door de melancholische en sfeervolle deathdoom van Marianas Rest. En met dat gegeven in mijn achterhoofd ga ik nu ook naar het duo van The Bleak Picture luisteren. Dit Meaningless is het debuut van de heren, die ook een aandeel hebben in de melodische blackmetalband Autumnfall – schijnbaar de primaire band tezamen met drummer Olli Pirkkanen-  aldus de promo. Diezelfde meneer Pirkkanen heeft de plaat ook in gedrumd en is op de zesde track ook vocaal te horen. Als laatste benoem ik dan nog dat ene T. Tuominen garant stond voor de zuivere vocalen gedurende de tweede en afsluitende song.

De heren pakken het net wat anders aan dan het eerder genoemde Marianas Rest. Het verschuift wat meer richting oude Katatonia, Paradise Lost en Swallow the Sun. Daarnaast doen de zware en lage gitaren niet zelfden aan Type O Negative denken, al neemt The Bleak Picture veel meer ruimte in door te spelen met korte tussenpassages, sferische gitaarleads of onvoorspelbare drumescapades (en fills). Voor dat laatste verwijs ik dan ook rechtstreeks naar de eerst vrijgegeven single Stained die u hieronder kan beluisteren.

Op vocaal gebied horen we een monsterlijk lage grunt, naast de eerder genoemde zuivere, meer emotionele vocalen. De keyboardtonen zijn er om het geheel met wat neerslachtige, etherische sferen “op te leuken”. De muziek klinkt niet per definitie heel somber, wel wat onbestemd en dikwijls melancholisch van aard. Indrukwekkende momenten komen er wel degelijk voorbij op dit Meaningless. Ik noem de samenzang tijdens Truth Divided en Lights of July  of de ongelofelijk sterke opstart van de ruim tien minuten durende kolos Prisoner of Your Own Sins. Daarnaast vinden we in het afsluitende Broken Balance een onevenwichtige hoeveelheid aan gevoelens, zuiver bezongen en ook wederom perfect gedubbeld met de zware grunt. Een haast ritualistisch drumritme zorgt voor het keiharde fundament, waarover de scherpzinnige gitaarnuances worden gedrapeerd. Mooi, maar naar mijn smaak sluit het nummer de plaat net wat te anoniem af. Ik vraag mij dan ook hardop af of de band de lat voor zichzelf niet al te hoog heeft gelegd door te openen met het langste en ongetwijfeld beste nummer van dit debuut.

Een antwoord daarop heb ik niet direct, maar het staat vast dat Prisoner of Your Own Sins met zijn vele gezichten met kop en schouders boven de rest van de plaat uitsteekt. Het opvolgende Meaningless / Nonsense is daarna ook nog een stevige kraker van jewelste, met een heerlijke repetitieve gitaarriff die nog dagenlang in uw hoofd blijft rondspoken. Alle nummers die dan volgen zijn meer dan goed – en soms zelfs uitstekend – qua uitvoering, maar toch blijf ik het gevoel houden dat er nog net iets meer in had gezeten. Dat klinkt wellicht wat streng, want onder de streep hebben de heren echt wel een bijzonder fijn debuut afgeleverd, met de nodige anticipatie voor het vervolgalbum. Ik blijf het duo achter The Bleak Picture dan ook even goed volgen. En als ware deathdoomliefhebber moet u dat beslist ook doen.

Score:

84/100

Label:

Ardua Music, 2024

Tracklisting:

1. Prisoner of Your Own Sins
2. Meaningless / Nonsense
3. Misguided (Fortuna’s Hand)
4. Stained
5. Truth Divided
6. Lights of July
7. Broken Balance

Line-up:

  • J.Hänninen – Alle instrumenten
  • T.Ruohonen – Vocalen
  • Olli Pirkkanen – Drums (gastbijdrage)

Links: