Wat we vandaag voor u in de aanbieding hebben? Op een veilige afstand van elkaar volgen een lyricvideo van Paradise Lost en daarna officiële clips van Alestorm, Scarlet, Secrets of The Moon, Horisont, Long Distance Calling, Die Krupps, Satan (niet de veteranen), Vampire, Abrupt Demise en Abysmal Dawn.Lees verder ›
De topper van onze jaarlijst uit 2016 is weer terug met een nieuw album. Dat betekent uiteraard niet dat we van het Finse Oranssi Pazuzu niets meer hoorden de voorbije jaren. De band is aardig actief geweest met twee EP's en het project Waste of Space Orchestra, dat hij in het licht van Roadburn samen met Dark Buddha Rising in leven riep. Dat was vorig jaar, dit jaar is het tijd voor Mestarin Kynsi en het is duidelijk dat dit potten gaat breken. Ook Nuclear Blast had zo'n voorgevoel.Lees verder ›
Het is volle maan en het stoffelijk overschot van Wederganger rust in zijn tombe. Toch hangt er onheil in de lucht. Ergens diep in het stenen graf kraakt er iets, alsof er wild aan de stenen wanden wordt gekrabd. De sluitsteen schuift open. Meteen word je omvangen door de zoetige geur van ontbinding. Je bent niet meer alleen. Uit het karkas van Wederganger blijkt een nieuwe entiteit te zijn herrezen: Bezwering. Geen rottend lijk, maar ondood.Lees verder ›
Punk met een laagje zwart vernis oftewel speed metal waaide uit Duitsland de grens over. Een debuut mini LP die muzikaal in de voetsporen van moderne Darkthrone en Nocturnal Breed treedt. De band werd opgericht in 2018 door Tom Horrified van de band Graveyard Ghoul. Het plaatje komt uit via Dying Victims Productions, dat mij toch een aantal keer heeft weten te verrassen met aardige speed/punk/black metal. Sacrifizer is daarvan een voorbeeld.Lees verder ›
Death metal zoals u het nog nooit hebt gehoord! Grapje. Dit is Creeping Flesh uit Zweden met een debuutalbum. Sinds 2013 dient de band af en toe wat hapjes op, in de vorm van een EP'tje of demo. PRC Music heeft de eer om dit album aan de man te brengen. De band maakt netjes geproduceerde old school death metal. Invloeden zijn onder meer Bolt Thrower en Asphyx.Lees verder ›
Weserbergland is een project van de Noorse White Willow-veteraan Ketil Vestrum Einarsen. De beste man heeft in ontelbare krautrockprojecten zijn bijdrage geleverd. In 2017 kwam Sehr Kosmisch, Ganz Progisch uit. Het was een ode aan 70's krautrock met een vrij positieve hippievibe. Drie jaar na het debuut wordt Am Ende Der Welt aan de wereld, of het einde daarvan, voorgesteld. De cover is overigens een foto die is genomen door de vader van Ketil Vestrum Einarsen. Hij maakte deze foto in - hoe kan het ook anders - de zeventiger jaren. Dit album is een vrij impactvolle breuk met eerder werk. Volgens de band staat ditmaal geluid zelf centraal. Niks geen hippiefratsen dus, electronisch aangedreven ambient is aan de beurt.Lees verder ›
Soms voelt een mens zich vuil en beschaamd. Meestal na een seksueel avontuur, maar sinds kort zijn we erachter dat het ook kan na een Tsjechisch industrial metalalbum. Als correcte metalmens hebben we echt alles geprobeerd om The End Is Near te haten, alles wijst erop dat dat zou moeten namelijk. En toch is The End Is Near onweerstaanbaar.Lees verder ›
Babylonfall komt uit Finland. Het album Collapse is de eerste boreling: een debuutplaat dus. Deze vijfmansformatie heeft tweemaal twee broers in hun rangen, als ik het goed kan volgen. De broers Viren fungeren als gitaartandem, de broers Huopainen zorgen voor de solide basis van bas en drum. Voor Okko Solanterä blijft er dan nog alleen de microfoon over. De heren spelen goed verteerbare, eerder zompige melodische death metal die vlot in het gehoor ligt met nu en dan een stevige knipoog naar het verleden. De mannen hebben goed geluisterd naar landgenoten als Insomnium of het minder bekende Noumena en brengen alzo dus opnieuw niks nieuws aan. Of toch? Soms heb ik het gevoel dat er wat metalcore dan weer wat heavy metal verwerkt zit in de composities. Is dit jammer dat er niks nieuws op deze plaat staat? Soms niet. Sommige nummers zijn lekker en doen je hoofd al snel bewegen zoals we dat gewoon zijn. Op andere momenten krijg ik de indruk dat een nummer maar al te lang duurt omdat er net te weinig spanning in zit. Ik licht even toe.Lees verder ›
Helfró is een nieuwe band uit het ijskoude IJsland en heeft maar meteen besloten om, met hun gelijknamige debuut, te tekenen bij Season Of Mist. Direct knalhard beginnen: moet dit duo gedacht hebben. Beide heren, Simon en Ragnar, zijn ook actief binnen de deathmetalband Ophidian I en ondanks het…Lees verder ›
COVID-19, beter bekend als het coronavirus, legt het openbare leven in Nederland en België de hele zomer. In beide landen werden poppodia en concertlocaties plotseling gedwongen de deuren te sluiten, werden festivals geannuleerd en zagen bands geplande optredens als sneeuw voor de zon verdwijnen. Zware Metalen stuurde een e-mail met een aantal vragen rond om te vragen wat het plotselinge annuleren van concerten voor gevolgen heeft voor muzikanten.Lees verder ›
We gaan helemaal naar de ratten vandaag! The Black Dahlia Murder heeft een nieuw album, en iedereen weet dat het consistent gaat zijn. Geef mij een album van de band dat niet van behoorlijke kwaliteit was. Dat kan inderdaad niet, want alle albums waren tot nu toe van behoorlijke kwaliteit. De Amerikanen vormen een klasseband in het straatje melodieuze death metal, en zijn een betrouwbaar fenomeen. Album nummer negen is het alweer, en Metal Blade Records mag getrouw de handel uitbrengen. De naam is Verminous.Lees verder ›
Notörious is een band uit Noorwegen en heeft bij zijn ontstaan in 2018 als doel gesteld het geluid van de jaren tachtig Sunset Strip te doen voortleven, geïnspireerd door namen als Mötley Crüe, Van Halen, Skid Row en Poison. Glamorized is de eerste langspeler van de band die vorig jaar nog wel een EP op de markt bracht met de titel Seducer. De vijf nummers op de EP vinden we ook terug op Glamorized.Lees verder ›
DeadRisen is een nieuwe band, opgericht door Mike LePond (Symphony X) en Rod Rivera. Deze Rod Rivera is volgens de biografie bij deze promo wereldwijd gerespecteerd dankzij zijn werk met de, bij mij onbekende, christelijke metalband Rivera/Bomma. Afgaande op zijn naam vermoedde ik eerder een carrière als acteur in adult entertainment.Lees verder ›
Twee jaar na het niet al te vrolijk getitelde Misery Rites keren de Canadezen van WAKE terug aan het front met Devouring Ruin. Waar zanger Kyle op het vorige album vooral zijn aandrang tot zelfdestructie uitschreeuwde, is hij nu een stapje verder: hij blikt terug op alles dat hij daarbij achter zich heeft moeten laten en beseft dat hij van zichzelf verloren heeft. Dacht ik even lekker een ongecompliceerd grindcoreplaatje uit de Zware Lijst te trekken!Lees verder ›
'The Pleasure to Kill and Grind is veertig minuten smerigheid, bloed, zweet, bier, hompen vlees, meer bier, gorigheid, moord, nog meer bier, tranen, dood, mutilatie en nog heel veel meer bier. Het is geen seconde origineel maar dat was waarschijnlijk ook geen seconde de opzet. Dit is death metal bitch, opgediend in hapklare brokken vlees die in gemiddeld vier minuten te verteren zijn', schreven we over de debuutplaat van Abrupt Demise. Het album komt vrijdag uit maar je vrienden van Zware Metalen hebben nu al een exclusieve album stream!Lees verder ›
Met trots kondigt Art Gates Records een nieuwe samenwerking aan met de rauwe melodieuze black metal band nether uit België. Nether werd opgericht in 2019 en is een verzameling individuen die allen sinds tientallen jaren hun wortels hebben in de lokale black metal scene. Met referenties als Mgla, Batushka en Uada, combineert nether een sterk rauwe basis met zeer melodieuze passages. Hun debuutalbum is gemixt en gemasterd door Andy…Lees verder ›
Twintig jaar. Twintig jaar bestaat uw favoriete webzine gericht op de betere muziek. De grootste in het Nederlands taalgebied. Begonnen als hobbyproject van een ICT’er, uitgegroeid tot een multimediaal merk met twee miljoen paginaweergaven per jaar, 25.000 likes op Facebook, 3.000 volgers op Instagram en een succesvolle podcast. De ruim vijftig koppen tellende redactie zorgt elke dag weer voor nieuwsberichten, reviews, concertverslagen en interviews en geeft kaartjes weg voor concerten in de kleinste zalen tot de grootste velden. In deze rubriek blikken we elke week in 2020 terug op onze geschiedenis.Lees verder ›
Hyborian is een band die zich niet in een vakje laat stoppen. De heren worden soms een stoner metal genoemd, dan weer progressieve rock, terwijl menig fan vindt dat ze oerdegelijke sludgemetal spelen. Maakt eigenlijk niet uit want in éénieder van deze genres steken ze boven de middelmaat uit.Lees verder ›
Het Amerikaanse Tombs komt op het oog met de vijfde langspeler, maar dit 35 minuten durende schijfje, getiteld Monarchy of Shadows, staat als een EP in de boeken. De twee full lengths uit 2014 (Savage Gold) en 2017 (The Grand Annihilation) bevielen me redelijk goed en wat opvalt is dat de band niet alleen van label in geswitcht, maar ook van stijl.Lees verder ›
Veertien. Album nummer veertien is dit van Gnaw Their Tongues. Sinds 2006. Reken en tel daarbij nog eens pakweg twintig andere releases en je hebt een halve kast nodig voor deze band alleen, wanneer je diehard fan bent. Die bestaan wel degelijk, vergis je niet.Lees verder ›
