Op zaterdag 29 augustus durfden dertig fiere knapen en knapinnen het aan om een dappere stap te zetten. Als geruisloze vleermuizen kwamen ze uit hun gore, met meurende meeldauw overwoekerde coronaholen gekropen om een tweetal bands te bezichtigen. ‘Een concert, wat is dat ook alweer?’, zeiden ze tegen zichzelf, terwijl ze zich losbikten van hun banken en fauteuils. Objecten die ooit zacht en comfortabel waren, maar die nu door overmatig gebruik waren voorzien van een ruwe, korstige bovenlaag. Als gestolde kaasresten in een kapot tosti-apparaat. Waar ‘het virus’ buiten de straten tot lege hulzen had laten vervallen, zo waren hun gore grotten verslonsd en vervuild. Maar er gloort hoop aan de horizon. Want op deze bewuste avond worden de deurbarricades ontmanteld, wordt de sleutel van het slot gedraaid en wagen ze zich de straat op. Het is namelijk tijd voor de eerste isolatiesessie van ZWAAR.
ZWAAR is een evenementenreeks die wordt georganiseerd in de Hall of Fame in Tilburg. Na een succesvolle eerste editie staat er ook een tweede op de planning. Op dit evenement zou onder andere het Tilburgse Noctambulist te zien zijn geweest. Omdat dit door -jeweetwelwat- hoogstwaarschijnlijk niet door kan gaan, heeft de organisatie besloten om alsnog een show op poten te zetten onder de naam ‘ZWAAR in Isolatie.01’. In verband met de beperkte anderhalvemetercapaciteit van de locatie, is er helaas slechts plaats voor dertig bezoekers. Op de bill staan twee bands die ook in de eerste editie te zien waren, namelijk Suffer en Plague. Al het nieuwe is onwennig. Dat geldt ook voor het zittend kijken naar een metalshow. In mijn optiek is een deel van de charme van een concert of festival het chaotische rondbewegen van de bezoekers. Je kent het wel: links laat iemand zijn biertje op de grond pleuren en rechts vliegt er een crowdsurfer over de menigte. Op deze avond was er helaas niets van dat alles. Wel gaf dit een extra kans om eens goed te luisteren naar de muziek die werd voortgebracht.
En om die muziek is het juist op deze avond te doen. Opener Suffer brengt een frisse dosis hardcore die zo hier-en-daar met zijn ruwe tong likt aan de sludge. Een beetje smerigheid, een beetje agressie en een toefje logge riffs. Het aanwezige publiek wordt zelfs getrakteerd op een Nirvana-cover. De eerste biertjes zitten erin en de toon is gezet.
Het daaropvolgende Plague ramt er met zijn At The Gate-geïnspireerde deathmetal lekker op los. Naast een cover van de bovengenoemde band, brengen ze ook nummer van het in 2019 verschenen Dead is the Day ten gehore. Zo passeren gezelligheidskrakers als Brothel of Death en Nameless to te Void de revue. Naast wat prettige uitstapjes naar snelle grindcore en vuige slam, wordt ook wat nieuw werk over het publiek uitgespoten, bijvoorbeeld in de vorm van Mass Intoxication. Iets waarin de avond overigens enkele uren later zal verzanden. Echter zijn de Tilburgse heren nog niet klaar met het bewerken van de trommelvliezen van de ‘chosen few’ die bij dit evenement aanwezig mogen zijn. Met een relevante bandnaam als deze, is het tenslotte des te relevant om te eindigen met een track met de titel Bubonic Masterpiece.
Maar goed, de vraag die natuurlijk nog beantwoord moet worden is: was het de moeite waard om hiervoor uit de spelonken van mijn viruskrocht te kruipen? Het antwoord is een volmondig ‘ja’. Hoewel het zeer kut (of zelfs ultrakut) is om zittend een metalshow bij te wonen, is het nog altijd duizendmaal beter dan helemaal geen metalshow. De bands waren prima, de sfeer zat er goed in en de biertjes smaakten lekker. Wat wil je nog meer? Hoewel ik hoop in de toekomst weer bij een ‘echte’ editie van ZWAAR aanwezig te kunnen zijn, is ZWAAR in Isolatie een perfect alternatief. Ook moet gezegd worden dat de organisatie van de Hall of Fame er goed op toezag dat de coronaregels werden nageleefd. Petje af! Avonden als deze smaken naar meer!
Datum en locatie
29 augustus 2020, Hall of Fame