Van het specialistische departement van moeilijke woorden en afzichtelijke albumhoezen presenteren wij Morphogenetic Fractal Hologram van het Italiaanse eenmansproject Fugit. In pakweg driekwartier dompelen we ons onder in melancholische post-black op de leest van Alcest en Amesoeurs.Lees verder ›
Haken is zo'n band die op elk album herkenbaar klinkt maar waarvan het geluid zich per album duidelijk ontwikkelt. Waren op de eerste twee albums de invloeden van Dream Theater nog nadrukkelijk aanwezig, vanaf The Mountain werd het geluid steeds rijker met invloeden van bands als Gentle Giant en Soft Machine. Affinity werd vervolgens een eighties-sythesizerfeest. Met het tweeluik Vector (2018) en Virus (2020) leverde Haken hun stevigste albums af in de discografie van de band.Lees verder ›
Niet alleen de week, ook deze maand breken we in twee met volgende metalclips: Wintersun, Holy Moses, Henget, Cadaveria, Saturnus, Nemophilia, The Dark Side of The Moon, Chaoseum, Winger, Sortilège, Cruachan, Buckcherry, Suicide Silence, Bloodred Hourglass, Fit For An Autopsy, Killing Joke, Tygers Of Pan Tang, Dragged Under, IAmber, Necronomicon en The Ocean.Lees verder ›
Erg brutaal komt deze nieuwe plaat niet bij me binnen. Het lijkt wel alsof de heer Harmful wat tijd nodig heeft. Een tokkelend gitaargebeuren, een wat gezapige drumlijn: alles krijgt de tijd om afdoende ruimte in te nemen. Het doet me wat mijmeren naar platen van onder andere Alcest en vrienden. Veel post-gevoel en nog maar weinig black metal, als je begrijpt wat ik bedoel. Maar heel even krijg je in dit openingsnummer London 28 December 666 de schuurpapieren stem en instrumenten met distortion van onze Italiaanse vriend te horen.Lees verder ›
Knekelput. We kenden het tapelabel al, nu krijgen we de band. De band bestaat al een pak langer, vijftien jaar in totaal. Dit is het tweede album van het anonieme Nederlandse duo M en K, dat pretendeert muziek te maken die in lijn ligt met Deathspell Omega, Negură Bunget, Lykathea Aflame en Mayhem. De nadruk ligt hierbij op een progressieve en avant-gardiste aanpak, death metal en chaos. Behoorlijk uitdagend, voorzien van de Nederlandse taal. Dit is niet voor iedereen.Lees verder ›
Terwijl de meteorologische lente al is begonnen, doet Baroeg gewoon alsof het nog winter is door onder de naam In the Grip of Winter Fest een aantal bands uit de meer extreme hoek op het podium te zetten. Meer is er niet nodig voor een leuke zaterdag, al was de late afzegging van de thrashers van Grindpad geen fijne mededeling. Namens Zware Metalen sloegen Remco Faasen en Black Swan zich door die tegenslag heen en namen een kijkje bij de vijf overgebleven bands.Lees verder ›
Ornamentos Del Miedo – prachtige bandnaam trouwens – is het eenmansproject van Ángel Chicote die liefhebbers van het genre misschien kennen van Graveyard Of Souls of Mass Burial. Beide nummers kennen lange instrumentale passages met warme keyboardtapijten, waarin het aandeel van de stem relatief beperkt is. Wanneer Ángel zich laat horen, is de impact echter groot: zijn getormenteerde, zware schreeuwgrunt zit vol emotie en hakt er goed in.Lees verder ›
Black metal uit India, het is weer eens wat anders. We hopen natuurlijk op stijlvreemde elementen, die het label post of experimenteel verdienen. Zonder stempel te drukken dan, want in hokjes denken, daar doen wij bij zware metalen niet aan. Lesath doet het in zijn eentje, als de heer Lesath. Via een korte zoektocht komen we erachter dat hij onder de initialen S.R. ook nog een post-rock/shoegaze/post-blackmetalband met de naam Raat bestiert.Lees verder ›
¿Habla español señor? Ik niet in elk geval! Dat maakt het schrijven van deze revisar (recensie) voor Domine XV van het Spaanse gezelschap Dragonfly tot een flinke rompecabezas (puzzel). Want er werd zowaar een fysiek exemplaar vanuit het zonnige zuiden verstuurd om hier in het druilerige noorden beluisterd te worden. Dat is in dit geval al direct een pluspunt want het geheel ziet er piekfijn uit! Mooi artwork, zowel de buiten- als binnenkant, en hola: als eerste sorpresa (verrassing) zitten er twee schijfjes in de verpakking, namelijk disco uno (disk één) en disco dos (disk... naja, je snapt het wel, geen drie in elk geval)!Lees verder ›
Even lekker een portie black metal uit de diepste krochten van de hel op een vrijdagavond in de fijnste concertzaal van Utrecht en verre omstreken: dB’s. Op het programma: drie bands waarvan er twee nog blosjes op de wangen hebben omdat het eerste album pas net is uitgekomen. En een derde voor wie dit de ontmaagding op een podium is. En dan gelijk Remco Faasen tegenover je treffen die…Lees verder ›
M. Bertram (Dysgnostic, Urkraft) in combinatie met A. Fjorgynn (Fjorsvartnir) op drums en L. Johansson (Serpent's Lair, Genocide Doctrine, ex-Udånde) op zang vormen het Deense Heaven's Damnation. Het was M. Bertram die het in zich voelde opborrelen om nog een EP te maken vol krachtige deathmetalnummers die de grens opzochten met black metal.Lees verder ›
Nu de maartse sneeuwbuien hier de daken bekronen, lijkt het me een mooi moment om het nieuwe album Call Of The North van het Italiaans powermetalgezelschap Frozen Crown te beluisteren. Een lekkere warme kop chocolademelk erbij, volumeknop op tien, vuisten de lucht in (niet vergeten straks de chocomelvlekken van het plafond te schrobben) en laat die koude rillingen en kippenvel maar komen!Lees verder ›
The Dark: The Love That Once Was is een eenmansproduct van Anibal Ojeda. Hij besloot dit album te schrijven nadat zijn moeder bijna stierf aan dementie. Doorgaans worden dit soort thema’s voorzien van een treurige muzikale omlijsting. Denk bijvoorbeeld aan een gelijksoortig project dat Ed Warby met The 11th hour uit de grond stampte.Lees verder ›
Onder de noemer van Tech Trek kwam de Canadese techdeathformatie Archspire al eerder op het Europese vasteland touren. Na het verschijnen van ontzagwekkende Bleed The Future in 2021 heeft het vijftal de Benelux niet meer bezocht, maar daar komt vanavond eindelijk verandering in. Labelgenoten Benighted mogen eveneens aantreden en om het affiche helemaal compleet en verbluffend te maken, krijgen de bezoekers ook nieuw werk te horen van Entheos en Psycroptic: een pakket om de vingers bij af te likken! Niet voor niets is Doornroosje dan ook stijf uitverkocht. Vermoedelijk had de grote zaal eveneens goed vol gestaan als er nog meer kaarten te koop waren.Lees verder ›
Zo, die eerste track van de nieuwe Gorod glijdt lekker naar binnen zeg. De tweede trouwens ook. Bitterfelle techdeath zoals we die maar wat graag lusten, met een gesnipperd uitje erbij uiteraard. Technisch, snel en staccato en dus in lijn met vorig werk als prijsstuk Aethra neemt het Franse vlaggenschip van de techdeath de wind stevig in de zeilen. Voor wie die vorige plaat aan zich voorbij heeft laten gaan, is het misschien goed te weten dat het beginsalvo aan songs ook wel doet denken aan wat Morbid Angel op het niet vaak geëvenaarde Altars Of Madness uitspookte. Vooruit in een modernere productie… dat dan weer wel.Lees verder ›
Het mocht even duren, maar de progressieve metalcoreband Periphery is eindelijk terug met een nieuw album! Het gezelschap onder leiding van zanger Spencer Sotelo laat er in zijn titel alvast geen gras over groeien, want het woord djent moet standaard in een review van de heren genoemd worden. Omdat dat woord Periphery zo vaak achtervolgt, besloot men het gif zelf maar uit de angel te nemen en de prangende vraag te beantwoorden: djent is geen genre maar een stroming. Laten we het gewoon over de muziek hebben, want met Periphery V: Djent Is Not A Genre is plaat nummer zes een feit. In de line-up zijn geen wijzigingen te bekennen, het label is nog steeds 3Dot Recordings en ook aan zijn geluid heeft het vijftal niet geknutseld.Lees verder ›
Satan is echt! Althans, dat zeggen de mannen van Kreator. En nu heb je iets om voor te sterven, zeggen de mannen van Lamb of God. Wat hebben deze twee gemeen? Dat deze bands samen op co-headline tour zijn in Europa en het energieke (en melige) Municipal Waste meenemen als support. Een zeer interessante line-up met twee old school thrashbandjes en dan zo’n beetje één van de meest bekende groovemetalbands uit Amerika. Nostalgist/redacteur Cor de Vos kan het niet laten om dit te aanschouwen en fotografe Ruth Mampuys komt dit alles vastleggen. Op naar de 013 in Tilburg maar weer!Lees verder ›
Gisteravond is bekend gemaakt dat oprichter en gitarist Jim Durkin van Dark Angel op woensdag 8 maart is overleden. Hij werd 58 jaar. De band laat weten op een later moment met een uitgebreider bericht te komen. Jim Durkin richtte de band in 1981 op, samen met zanger Don Doty, bassist Rob Yahn en drummer Mike Andrade onder de naam Shellshock. Hij verliet de band in 1989 na de release…Lees verder ›
Op 1 maart stond de Duitse metalcoreband Electric Callboy op de mainstage van Poppodium 013 met de Tekkno tour '23. Aangezien deze show binnen no-time was uitverkocht planden ze de dag ervoor, op 28 februari, nog een extra show die wederom uitverkocht. Electric Callboy komt niet alleen, ze nemen namelijk nog twee andere band mee naar Tilburg: Future Palace en Holding Absence. Zware Metalen is erbij voor een verslag. Wat ik precies moet verwachten is mij nog onbekend, maar ik ben ervan overtuigd dat het een feestje zal worden. Met een fout outfitje (onder lichte dwang van mijn gezelschap) vertrek ik richting Tilburg.Lees verder ›
Spanje. Niet het eerste land waar je aan denkt als het om thrash gaat, maar met recente succesen van Crisix en Angelus Apatrida lijkt het land toch een goede voedingsbodem te zijn voor een lekker portie thrash. Terminal Violence wil de volgende naam zijn in het rijtje met Spaanse thrashbands en brengt zijn eerste werk, een EP met de titel Warhole.Lees verder ›
