Aristarchos – Martyr Of Star And Fire

Aristarchos is een blackmetalentiteit uit Glasgow, Schotland. Wie of wat er achter steekt, is mij toch niet helemaal duidelijk. Martyr Of Star And Fire is de opvolger van Aristarchos, de debuutplaat. Vendetta Records is de platenbaas. Tja en dan zie je al van mijlenver aankomen dat er vermoedelijk heel wat kwaliteit in deze band zit. De band graaft diep in het zijn en het niet zijn, in het bestaan en in het niet bestaan. Maar ook kijkt hij naar licht en duisternis. Luistert hij naar geluid en stilte. Je kan stellen dat de band het zoekt in de extremiteiten van het zijn en alzo misschien geconfronteerd wordt met iets wat er ook niet is, en zo kom je terecht in een alomvattende leegte. Je beseft je dat je als mens deel uitmaakt van iets veel groters en dat niet alles materieel is, niet alles vast te grijpen is.

Goed mijn filosofische zelf heeft weer afdoende ruimte gehad, tijd om de muziek zijn ding te laten doen. Vier nummers staan er op plaat twee van deze Schotse entiteit. Met bovenstaande indachtig maak ik me op voor een tocht door blackmetallandschappen die door mist, regen, koude en kilte zijn gevormd of die zich, en dat is misschien juister, zich lokaliseren in melkwegen die niet noodzakelijk de onze zijn.

Stel je voor dat je je op een erg koude avond met een stevige deken buiten rond een vuurkorf hebt genesteld. Je valt in slaap, je droomt en je komt terecht in één of andere kosmische discussie tussen goed en kwaad. Je wordt van de éne in de andere positie geslingerd. Elk uiterste tracht je te overtuigen van zijn eigen gelijk. Dan is de muziek van dit Aristarchos hiertoe je ideale leidraad. De schurende screams, de lang uitgesponnen riffpartijen, de primair eerder monotoon dreunende drumthema’s lijken je mee te zuigen in één of gene-richting. De inderdaad atmosferische blackmetalmuziek klinkt als een uitdeinend en expansief heelal dat gevoed wordt door donkere en duistere, eerder negatieve gedachtestromingen. Alzo voel je je als een martelaar omdat je voor elke beslissing die je neemt een straf toegewezen krijgt.

Dat alomvattende, dat allesoverstijgende dat zit echt wel in de avontuurlijke en erg gelaagde black metal van deze collectie Schotse onbekenden. Cleanere, diepe keelgeluiden brengen je niet alleen in verbinding met het uitdeinende heelal boven je maar laten je ook kennismaken met de trillende aarde waarop je staat. Deze planeet maakt immers ook deel uit van dat heelal, althans daar gaan we toch vanuit. Orb – Shadow Memories Of The Enlived Amid The Deathless Aether een tien minuten durend epos dat ergens het midden houdt tussen snelle melodische black metal en ritualistische, kabbalistische (?) geluidsgolven die toch ergens diep in de keelholte van één van de bandleden ontstaat of uit een synth of keyboard worden getoverd. En nog voor je het goed en wel beseft dein je mee uit, lijk je te drijven op golven van iets en niks…

Aristarchos brengt met Martyr Of Star And Fire een blackmetalplaat uit die de connectie maakt tussen het Aardse bestaan en alles wat ver daarbuiten gebeurt. Het is een plaat die je verbinding laat maken met het Hogere Zijn al weet ik persoonlijk niet wat dat moet betekenen. Soms is de muziek te weinig directief en in zijn kleur en vorm te expansief, als je begrijpt wat ik bedoel.

Score:

75/100

Label:

Vendetta Records, 2024

Tracklisting:

  1. Atrium – Martyr Of Star And Fire
  2. Orb – Shadow Memories Of The Enlived Amid The Deathless Aether
  3. Oath – Dispersal Of The Spectral Awning In Perpetual Flame
  4. Adornment – Endless Syzygies Of The Constant Immaterial

Line-up:

  • Onbekend

Links: