Misotheïsme, oftewel de haat tegen goden. Het Italiaanse brute deathmetalkanon Hour Of Penance heeft er een heel album aan gewijd. Hou je van death metal, dan mag je deze band niet gemist hebben en anders moet je ze nu echt eens gaan ontdekken.Lees verder ›
Het vorige album van het Duitse Fateful Finality, Mankind, werd door een collega goed ontvangen. Niet origineel, maar wel erg vermakelijk was de conclusie. Twee jaar later is het tijd voor een opvolger van dat album en die heeft de titel Executor meegekregen.Lees verder ›
Het hing al een beetje in de lucht en nu is het ook definitief: er komt geen nieuwe editie meer van FortaRock in Nijmegen. Na tien edities is het klaar, zo heeft de organisatie laten weten.Lees verder ›
Een dag voordat Into The Void 2019 van start zou gaan, zou waarschijnlijk geen van de reguliere bezoekers direct stil hebben gestaan bij de gedachte dat de tweede dag van deze editie wel eens de allerlaatste dag van het bestaan van het festival zelf zou kunnen zijn. Maar inmiddels is er sprake van een crowdfundingcampage, welke toch nog licht in de duisternis weet te laten schijnen. De voortekenen uit Festivalland waren er echter en zo zal ook Zware Metalen met gemengde gevoelens terugkijken naar deze mogelijk laatste editie van Into The Void. Lees verder ›
De nieuwe Alter Bridge dreigde langzaam onbesproken weg te zakken op de lijst van releases. Toch hebben we het bijna verweesde kind maar even opgevist. Want hoewel het hier weliswaar niet om osmium (zoals de trouwe luisteraars van de Zware Metalen Podcast weten immers het zwaarste metaal) gaat, heeft de band door de jaren heen behoorlijk wat metal aan de emotiegedreven hardrock van het debuut toegevoegd.Lees verder ›
In de wereld van de progmetal behoeft Ray Alder uiteraard geen nadere introductie. In 1987 trad hij als zanger toe tot Fates Warning om vervolgens met deze grote naam op het gebied van technischer metal een album of negen uit te brengen. Daarnaast verzorgde hij ook de vocalen op releases van Redemption en Engine. Laatstgenoemde act ziet hij heden ten dage vooral als een soloproject welk als band werd gepresenteerd. Maar nu is er met What The Water Wants dan toch echt een soloplaat die onder eigen naam wordt uitgebracht.Lees verder ›
Het mixen van verschillende muzikale stijlen of er wat vreemde instrumenten doorheen gooien levert nogal eens een verrassend resultaat op. Zo was daar begin jaren ’90 ineens het Amerikaanse Dog Eat Dog. Hij bracht een vrolijke, groovende soort punkrock, hiphop en hardcore waaraan ook nog een saxofoon werd toegevoegd. Debuut All Boro Kings sloeg in als de spreekwoordelijke bom en menig festivalweide werd in vuur en vlam gezet. Lees verder ›
Met het nieuwe kneiterharde album Shaped by Fire op zak, reist As I Lay Dying langs menig concertzaal in Europa. Tijdens deze tour spelen zij in een 'uitverkocht' 013 in Tilburg. Hierbij telt de uitverkocht status enkel voor de vloer van 013, het overige gedeelte van de zaal en het balkon zijn gesloten. Dit maakt de band en het publiek niks uit. Niet alleen de hits, maar ook de pyro zijn uit de kast getrokken om een onvergetelijke avond neer te zetten. Dit deden zij niet alleen, maar zij brachten Chelsea Grin, Unearth en Fit for a King mee om het publiek voor te bereiden op het hoogtepunt van de avond. Fotograaf Bram Geurts was er in naam van Zware Metalen bij om de onderstaande foto's te schieten.Lees verder ›
Nee, dit is het niet de review van het langverwachte nieuwe album van de Rotterdoomers van Officium Triste. The Death of Gaia komt later dit jaar uit. Dit is een speciaal album ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van de band, waar zanger Pim Blankenstein eerder dit jaar al…Lees verder ›
Daar zijn ze weer, de koningen van de gitaarsweeps. Rings of Saturn is een Amerikaanse aliencore band. Dat betekent niet veel anders dan technische deathcore die inderdaad lichtelijk onaards aandoet. De bezongen thematiek gaat veelal over aliens en buitenaardse invasies. Bands die muzikaal hetzelfde trucje doen zijn Cytotoxin, Brain…Lees verder ›
Paços de Ferreira, een stad in het noorden van Portugal, is de uitvalsbasis van Apotheus. Een melodische deathmetalband met een progressieve rand, althans dat is wat het Zweedse Black Lion Records ons vertelt. Zes jaar zit er intussen wel tussen dit album, The Far Star en het vorige, When…Lees verder ›
En hier landen we weer op het Britse eiland Guernsey voor de Franse kust. Opnieuw heb ik een plaat in de hand van het trio Byzanthian Neckbeard. Reeds eerder besprak ik de EP Extinction, onverwijld vrolijk werd ik er niet van. Maar misschien dat de drie heren me met…Lees verder ›
Er is al 9.100 euro van de beoogde 10.000 opgehaald voor Iggy van Toorn, maar meer is altijd beter en daarom komt er een benefietavond: Iggyfest! Op 30 november spelen zeven bands kosteloos in Metropool in Enschede, met naast natuurlijk Putrefied Corpse zelf Massive Assault, Fumes of Decay, Mouflon, Gizah, Infantry en headliner Izegrim. Daarnaast is er een kraam met de nodige collectors items en ook de opbrengst hiervan gaat…Lees verder ›
Motorpsycho doet met enige regelmaat ons land aan, maar dit is het eerste bezoek van de Noorse band aan Metropool in Hengelo sinds 1993. Dat de band regelmatig te zien is, en ook tijdens deze tour nog elders te aanschouwen is, lijkt weerspiegeld in de bezoekersaantallen vanavond. Het balkon van de Jupiler Stage blijft gesloten en ook beneden is de zaal slechts half gevuld. Vette pech voor wie er…Lees verder ›
Hier zijn we weer voor aflevering zes van het almachtige Mayhem. De laatste tijd komt de band weer meer in het nieuws, en niet alleen omwille van de muzikale aspecten. Necrobutcher liet onlangs in een interview weten dat hij Varg bijna de loef had afgestoken en Euronymous zelf eigenhandig…Lees verder ›
Uit Teuva, Finland, komt deze collectie jonge honden. Dimman bestaat al sinds 2011, doch ondanks dit, weerhoud ik enkel maar een verzameling singles en EP's die de band uitbracht. Ook nu is deze 152 geen full album, maar een EP met vijf nummers. Dimman speelt death metal met een melodische rand en sinds kort ook met cleane, vrouwelijke vocalen. Ik ben benieuwd. Lees verder ›
De band met het meest herkenbare geluid moet zo ongeveer wel AC/DC zijn. Het is dan ook niet zo vreemd dat de drie akkoorden rock ‘n roll één van de meest gekopieerde stylen is in de rock. Bands als Bonafide, 77 en natuurlijk Airbourne geven allemaal hun eigen draai…Lees verder ›
Als je erover nadenkt, mag de term ‘thinking man’s metal’ direct worden bijgezet in het Museum der Archaïsmen. Maar in ‘progressive’ hebben we niet altijd trek. En ‘gekke metalen’ bekt dan weer niet buitenslands. Soit. Complexity (een moeilijk Engels woord, zware kijkertjes thuis, voor ‘ingewikkeldheid’) en het Haarlemse Patronaat programmeren regelmatig bands die zwaar buiten de lijntjes kleuren, onze breinen nopen tot gedachtenbochten waar je ‘u’ tegen zegt en onze Neanderdaalse hartslag doen versnellen richting Dystopia.Lees verder ›
Ik ken deze Franse post-blackmetallers sinds hun album Les Voyages De L'Âme, maar beter nog van hun vorige plaat uit 2016, Kodama. Vanop deze plaat onthou ik vooral het erg sterke, gevoelige Je Suis D'Ailleurs, waarbij vooral de zanglijnen mijn haren deden omhoogkomen en dit geldt voor zowel de cleane als de doorleefde screams. Via Nuclear Blast Records komt nu de nieuwe, Spiritual Instinct.Lees verder ›
Het is alweer drie jaar geleden dat de gebroeders O'Keeffe een album uitbrachten en dus is het volgens het algoritme van de band tijd voor een opvolger van Running Wild, No Guts No Glory, Black Dog Barking en Breakin' Outta Hell. Airbourne's vijfde album is Boneshaker genaamd en staat weer vol met van blues doordrenkte, drie akkoorden rock 'n roll zoals we die inmiddels jarenlang kennen van de band.Lees verder ›
