Genfærd – Blodhævn

Ik besprak reeds eerder het meest recente werk van het Deense duo Ildskær, het bleek een aangename kennismaking. Nu blijkt dat de heer Skóggangr of beter nog gewoon J. ook in Genfærd speelt. En laat nu net deze band hun tweede langspeler aan ons voorstellen. Waar Ildskaer hun verhaal vertelde vanuit cultuur-historisch perspectief en alzo het Britse bombardement op Kopenhagen – decennia geleden intussen al wel weer – onder de loep nam, doet Genfærd het toch anders. Hier gaat het gewoon om keiharde bloedwraak, zo simpel als het maar kan zijn. Mooi ook hoe deze gedachte direct terugkomt in het artwork. De Franse kunstenaar Maxime Taccardi schilderde dit met zijn eigen bloed, gekke man toch. Ook gek wel dat het album al verscheen in zijn volledigheid ergens begin van het jaar en dat deze pas nu tot op de redactie geraakt is. Misschien heeft de release op tape, via Nebula Aeterna Productions, hier iets mee te maken.

En wat voor stijl spelen de heren van Genfærd? Goede, oude, smerige oudeschoolblackmetal. Hij tapt uit het meest vuile, roestige vaatje waar al wel menig ander zijn drank heeft gevonden. Nu, dat kan geen kwaad natuurlijk als het maar lekker smaakt.

Het is een helse verzameling geworden van bloedgeile riffs die verstopt zitten in menig nummer. De snelheid ligt vaak erg hoog, nochtans zijn typische ritmewisselingen de heren ook niet vreemd. De zang raspt als het beste schuurpapier, de gitaren wrijven de robuuste korrel nog wat dieper in het al niet zo gladde oppervlak van het bestaan en de bassist kent zijn essentie. Ergens lees ik ook dat de heren bewust kozen om de boze boodschap volledig in het Deens te brengen. Opnieuw een erg goede keuze.

Waar zitten de hoogtepunten? De leadlijn in Splitellse gevolgd door de opzwepende drum of de licht gestoorde zangpartijen in Hævnen. In dit nummer zit ook een verdomd lekker riffje verstopt dat goed ondersteund wordt door de degelijke ritmesectie. Merk ik op dat de drum nu en dan wel niet helemaal strak zit vooral in de kicks, maar dat kan geen kwaad. Je krijgt alzo het eerder pure gevoel. Het beste nummer op deze plaat, dat echt alles in zich heeft, is Det grå rige. Misschien wel door de met distortion overlade baslijn die een magische melodie aankondigt.

Heerlijk ophitsend Deens blackmetaldiamantje als je het mij vraagt en, in vergelijking met Ildskær, scoort deze plaat toch net iets hoger.

Score:

80/100

Label:

Eigen Beheer, 2020

Tracklisting:

  1. Galgenat
  2. Splittelse
  3. Trællegang
  4. Hævnen
  5. Varslet
  6. Foragtens flammer
  7. Det grå rige
  8. Det sidste svigt
  9. Hedengang

Line-up:

  • J. – Gitaar, zang
  • T. – Zang, gitaar
  • K. – Drum
  • S. – Bas, gitaar (akoestisch)

Link: