Headlines

Ov Shadows ontstond uit de restanten van het eveneens uit Zweden afkomstige Waning. De vier heren brachten ergens in 2016 hun eerste EP uit, Monologues. Een EP die zich kenmerkte door bevreemdende black metal met hier en daar een injectie van industriële klanken, of zo staat het toch geschreven. Het daaropvolgende The Darkness Between Stars fietste vrolijk verder op dezelfde tarmac maar ditmaal kreeg je deze naargeestige blackmetalvariant verpakt in een volledig album. Tevens werd er toch nu en dan een straatje ingereden dat we kennen en we als typisch Zweedse black mogen bestempelen.Lees verder ›

Black Crown Initiate, een band die al lange tijd hoge ogen gooit en bovengemiddeld goede releases weet uit te brengen. Toch hebben wij bij Zware Metalen slechts één review online staan, getiteld Wreckage of Stars. Daar brengt uw trouwe redacteur nu gelijk verandering in, want dit is een progressieve deathmetalband die het verdient om gehoord te worden!Lees verder ›

Het derde album van het Amsterdamse Disavowed arriveert dertien jaar na het death metaljuweel Stagnated Existence. Het vijftal heeft enkel de drummer ingewisseld in 2007, wat nogmaals aangeeft dat deze bende goed aan elkaar hangt. Er is heel wat gepasseerd in de laatste dertien jaar en de brutale death metal heeft een heel ander geluid gekregen.Lees verder ›

Soms vraag je je af: waarom luister ik hier eigenlijk naar? Dat hoeft echter op zich geen bedenking met een negatieve connotatie te zijn. Neem nu Neige Morte. Dit drietal afkomstig uit het Franse Lyon heeft zijn niche gevonden in de smerigste krochten van het blackmetalinstituut. Om even kort door de bocht te gaan is dat ongeveer waar de betonstrook van de war metal en het modderpad van Les Légions Noires elkaar kruisen. Neige Morte gelooft niet in de schoonheid van muziek. Wat deze Fransen sinds de conceptie van de band in 2009 creëren kan je enkel maar omschrijven als ondoordringbaar, onsamenhangend, rommelig, demonisch en chaotisch. Rauwe black metal met een knipoog naar noise en andere extremere genres. De band stelt werkelijk alles in het werk om onaangenaam te klinken. Ze maken hiervoor gebruik van onsamenhangende flarden muziek, waarin onder andere statische ruis, brommende bassen, eindeloze herhalingen van minimalistische riffs (drie, vier tonen), industrieel aanvoelend drumwerk en geschifte dissonanten te horen zijn. Even een plaatje van Neige Morte opleggen is dan ook geen ontspannend tijdverdrijf. Mooi is het ook al niet. Fijnzinnig al evenmin. En echt opwindend is het ook al niet allemaal (tenminste niet doorlopend). Waarom wil je hier dan eigenlijk naar luisteren?Lees verder ›

Zij die gaan laten sterven groeten u! Dat is wat de brutal deathmetalgladiatoren van Stillbirth zouden kunnen zeggen alvorens de arena te bestormen. Op Revive The Throne posteren de ongekroonde keizers van het Duitse slamperium hun eeuwige Hawaï-zwembroeken voor de zevende keer op de troon. In tegenstelling tot hun Romeinse imperatoren, betreedt het zestal zelf het strijdveld en vermorzelt alles wat zich binnen vermorzelafstand bevindtLees verder ›

Härd is het derde volledige album van dit Zweedse kwartert. Svederna speelt oerdegelijke melodische black metal en dit al sinds 2013. Carnal Records, de platenboer eveneens uit Zweden, brengt ook ditmaal het blinkende schijfje uit. Dit Svederna ging lang door het leven als een trio doch recentelijk werd nog S. Fröberg Karlin aan de line-up toegevoegd, alzo is de basisbezetting wederom in orde en als compleet te beschouwen. En net deze toevoeging, blijkt het niveau van deze plaat toch een stukje de hoogte in te duwen.Lees verder ›

Reeds eerder, in juni 2019 om precies te zijn, kreeg ik iets van deze Canadezen te horen. Het was het eerste deel in een vierluik met als titel The Suns Of Perdition. Het eerste hoofdstuk War, Horrid War bleek een fantastische plaat en kreeg een erg hoge score. Ik onthou van dit eerste hoofdstuk vooral de agressie, de bruutheid doch ook de messcherpe riedeltjes en het technisch vernuft van de bandleden. Jammerlijk duurde die plaat, en dat was het belangrijkste minpunt, maar 35 minuten. Toch benieuwd wat dit tweede luik ons brengt. Ik heb immers nog plaats in de kast voor de volgende twee hoofdstukken.Lees verder ›

Yes! Nieuw werk van het Amerikaanse soloproject Devil’s Witches. Met deze EP Guns, Drugs and Filthy Pictures, kunnen we weer genieten van gore, lsd-slurpende, stripperpaalglijdende, tepelklosjeszwaaiende stoner sleaze.Lees verder ›

Nee, Year Of The Knife is niet de Kelly Family van de hardcorescene. Wel spelen er twee broers en een echtpaar in de Amerikaanse band. Flauwe vergelijking overigens, want met dit vijftal ga je absoluut niet lachen. De straight-edge hardcore is agressief tot op het bot zoals een goed…Lees verder ›

Altijd fijn wanneer de actualiteit bepaalde titels en groepsnamen ironiseert. Varicella is het virus dat waterpokken veroorzaakt. Jahaa, er bestaan dus andere en gevaarlijkere virussen dan datgene met een overlevingspercentage van 99,8% waarvoor we het als New Born Slaves in onze broek moeten doen. Dit exemplaar komt uit New Jersey en na een debuutplaat uit 2018 is deze ep wat we dan maar de tweede golf zullen noemen.Lees verder ›

Tech-death tijd! Van je ‘plingelieplong’ en ‘rakatakkatak’! Kortom, vingervlugge gitaarriffs en verwoestende drums. Ditmaal de eer aan de Amerikaanse band Ahtma.Lees verder ›

Een dichte mist heeft zich meester gemaakt van de straten van nachtelijk Tilburg. De bloedrode maan hult het onthoofde standbeeld van Willem II in een karmozijnen lijkwade. Een raaf die in paniek probeert te ontkomen aan dit nachtelijk ontij valt dood op de grond en in de verte slaat een kerkklok twaalf keer. Diep uit de vervallen gangenstelsels van lang vergeten catacomben klinkt een vreemd geluid. Is het de duivel die zijn zwarte zielen komt oogsten? Nee, het is Jaap Middernacht.Lees verder ›

atalepsy uit Rusland, sinds 2003 veroorzaker van brutale slam/tech/gore/death met grooves en core. Je hebt ze mogelijk leren kennen via Zware Metalen, mogelijk ook via YouTube. Op YouTube passeert deze band regelmatig bij 'best of' series, waar een riff, slambreak of guttural expressie in een genrecompilatie terecht komt. Katalepsy heeft namelijk heel wat in huis en blinkt dan nog eens uit in hetgeen ze doen. Album nummer drie passeert opnieuw via Unique Leader Records.Lees verder ›

Ik ben persoonlijk nog nooit in Finland geweest, maar mijn vrouw en ouders wisten me te vertellen dat het een prachtig land is met adembenemende landschappen, uitgestrekte wouden, immense meren en een ongerepte natuur. Een land om in te verdwalen of je even af te zonderen van de maatschappij. Het overheersende gevoel van eenzaamheid kan voor sommigen moeilijk te verdragen zijn, al is het voor anderen dan weer een bron van ontspanning en rust. Door zijn ruwe, ongerepte karakter en ongewone taal heeft Finland ook een mysterieus kantje dat een vruchtbare voedingsbodem vormt voor heel wat legendes en tevens voor metal van de bovenste plank. Het land bracht best wel een indrukwekkend leger aan vooraanstaande metalbands voort, waaronder ook heel wat binnen het Viking- en blackmetalgenre. Ik hoef ze u niet voor te stellen, u kent ze wel (anders was u niet begonnen deze review te lezen).Lees verder ›

Ik heb geen idee wanneer je dit zit te lezen, maar terwijl ik deze review schrijf is het heerlijk warm en zonnig weer. Ideaal om buiten te zitten met een drankje naar keuze terwijl er een vrolijk deuntje muziek uit de speakers knalt. Heat Wave van Thundermother is precies zo'n album en dat komt niet alleen door de titel!Lees verder ›