Ruim zeshonderd verschillende albums werden genomineerd voor de achttiende editie van de ZM Jaarlijst. Van Nederlandse of Belgische origine wisten negen daarvan in de zwaarbevochten toplijst terecht te komen. Echter, een vluchtige blik naar de ‘best of the rest’ toont aan dat er nog een hoop andere kwaliteitsreleases zijn uitgebracht door lokale bands. Omdat het ondersteunen van onze eigen scene een hoofddoel is, zet Zware Metalen ze nog even in de schijnwerpers. Hier zijn de beste 25 albums van eigen bodem uit 2021, telkens vergezeld door onze recensie ervan!
1. Amenra – De Doorn (2665 punten)
“‘Ze worden littekens.’ Met dat stukje tekst kan je deze nummers op de nieuwe plaat van Amenra eigenlijk samenvatten. Misschien bij sommigen in de negatieve zin, want deze Belgen zetten nog meer in op het maken van een divers kunstwerk waarin heel wat opbouw zit en mogelijk missen enkele luisteraars wel de aanhoudende sludge van de oudere misvieringen. Zelf vind ik dat het absoluut past bij het kunstwerk dat Amenra geworden is doorheen de jaren en op die manier vormt De Doorn bij mij een litteken dat me herinnert aan de diepgaande lijdensweg die het presenteert.”
2. Fluisteraars – Gegrepen Door De Geest Der Zielsontluiking (1356 punten)
“Fluisteraars behoort nu al een aantal jaar tot de top van Nederlandse black metal en staat ook internationaal zijn mannetje. Gegrepen Door de Geest der Zielsontluiking levert hier andermaal het bewijs voor.”
3. Asphyx – Necroceros (1334 punten)
“Goede metal is goede metal! En goede metal is Necroceros zeker. We horen Asphyx in een prima vorm, met pakkende songs en gedreven teksten en dat alles in een uitstekend geluid. Meer hoeft dat niet te zijn!“
4. Alkerdeel – Slonk (779 punten)
“Het moet je ding wat zijn uiteraard, maar ik vind dit potje rauwkost van het platteland heerlijk om te verteren. Alkerdeel toont anno 2021 aan dat het een band is die verderbouwt op de oldschoolgrootheden, maar ook eigen smoelwerk vertoont. Niet enkel op vlak van minutieus uitgewerkte teksten, ideeën en artwork, maar ook op instrumentaal vlak. Rauwe muziek om stil en onverbiddelijk in te verzinken, net als de modderige onderbodem van het Oost-Vlaamse platteland.”
5. Wolvennest – Temple (759 punten)
“Hoewel de laatste drie liedjes van Temple in zichzelf niet vervelen, klinken ze toch als de B-kant of bonustracks van de vinyl. Door die ‘twist’ ben ik uit mijn rituele flow gehaald en zat ik ineens middenin een koude regenbui een sigaar te roken op de stoep van een verlaten gebouw, om vervolgens ineens weer een of andere Franse prediker tegen te komen die wat teksten oprakelde. De lijn tussen het ritueel en het gekkenhuis wordt daarmee overschreden. Het boet zodoende als albumgeheel in aan overtuigingskracht. Je moet hem er niet om laten liggen, want je gaat sowieso geraakt worden door deze plaat. Misschien moet je hem alleen even in verschillende playlists onderverdelen.”
6. Ossaert – Pelgrimsoord (755 punten)
“In vier lange, epische nummers etaleert Ossaert wederom tot de top van de Nederlandse black te horen. Absolute aanrader is het afsluitende De Dag en de Verschijning, waarin alle ingrediënten die Ossaert zo goed maken samenkomen: heerlijke riffs, vuig en onderhuids basgitaarwerk, uitgesponnen/repetitieve riffs en uitmuntend vocaal werk. Dit is een album waarvoor je vroeger naar de platenzaak fietste op de dag dat het uitkwam. Ik zeg: banden oppompen en maak die fietstocht!”
7. Doodswens – Lichtvrees (717 punten)
“Het Nederlandse tintje wordt extra benadrukt doordat de samples ook in betreffende taal zijn. De niet-Nederlandse fans zullen het ermee moeten doen. Die zullen ongetwijfeld worden aangeboord want Lichtvrees is een album dat zich internationaal ook kan gaan laten gelden. Daarvoor is de kwaliteit groot genoeg. Dat de Nederlandse blackmetalscene de laatste jaren fors gegroeid is, mag als feit worden verondersteld. Het is nu zaak deze naar het buitenland over te brengen en daar ligt voor Doodswens een mooie uitdaging. Of (om het met Hollandse bravoure te zeggen) het moet een makkie worden voor de bandleden van Doodswens om de grens over te steken en ook daar een mooi plekje op een affiche te bemachtigen.”
8. Kjeld – Ôfstân (676 punten)
“Kjeld laat met Ôfstân horen aan de top van de toch al bepaald niet kinderachtige Nederlandse black metal te staan en levert een album af waar niets op af te dingen valt. Ja, de drums van Fjildslach hadden wat voller gekund, maar godverdomme zeg hee, dit een release van Heidens Hart: een label dat zo ondergronds is dat de metro er niet eens een halte heeft. Stiekem gun je Kjeld een label met een iets dikkere portemonnee, maar koop dan wel eerst even massaal deze plaat bij Heidens Hart, want dat is een label dat de nek durft uit te steken.”
9. Schavot – Galgenbrok (554 punten)
“Ongelooflijk sterke plaat, kwaliteitsvlees pur sang, aanschaf verplicht! Nee? Het schavot op, jij galgenbrok!”
10. Epica – Omega (516 punten)
“Ondanks de kritiekpunten blijft overeind dat Omega een erg sterk album is geworden dat wat mij betreft al het eerdere werk van de band overtreft.”
11. Cryptosis – Bionic Swarm (410 punten)
“De conclusie kan niet anders zijn dan dat Cryptosis de moed heeft gehad nieuwe wegen in te slaan, zijn muziek te evolueren en daarin goed is geslaagd. De nummers klinken technischer, meer doordacht en krachtiger dan bij Distillator het geval was. De thrashroots klinken er nog doorheen maar wel in een moderner jasje. Het resultaat is iets waarvan pure thrashfanaten weg zullen lopen. Laat ze lekker gaan, ze wachten wel op nieuw werk van Destruction, danwel Tankard, of zetten de laatste van Sodom nog eens op. Cryptosis zal voor elke weggelopen fan van het eerdere werk het tienvoudige terugwinnen met dit sterke Bionic Swarm.”
12. Aborted – Maniacult (400 punten)
“Insecten kan je niet uitspreken zonder ‘in’ en ‘sekte’. Vandaar dat Aborted ons inwijdt in de ManiaCult. Een sekte voor deathmetalmaniakken. Met als charismatische leider een gemaskeerd manspersoon waar serpenttentakels uitkomen en die al eens graag een medemens ritueel offert. Zoals dat gebruikelijk is in de sektesector, heeft ook dit exemplaar enkele leefregels, die dit elfde album uitvoerig in de verf… neen, in het bloed zet.”
13. Pestilence – Exitivm (397 punten)
“Met Exitivm vraagt Pestilence de luisteraar als het ware moeite te doen om de band te volgen van de gebaande paden. Doe je die inspanning dan zul je merken dat het een prima plaat is die past bij het klassieke Pestilence-erfgoed.”
14. Hippotraktor – Meridian (358 punten)
“Meridian is een album dat groeit, niet alleen bij elke luisterbeurt, maar ook dat met elk nummer beter wordt. Daarbuiten is het belachelijk wat een band uit Mechelen kan presenteren als debuut. Het muzikaal talent in België is niet te onderschatten en van wereldtop, zo ook Meridian.”
15. Emptiness – Vide (320 punten)
“In elk geval moet je Vide een kans geven als je wil proeven van een donkere erotiek met wat psychotische kantjes. Alsof je bij kaarslicht met Voldemort in bad zit en je wat oude platen omgekeerd afspeelt.”
16. Autarkh – Form In Motion (319 punten)
“Het valt me niet vaak meer voor dat een avantgarde/experimenteel/futuristisch album mij zodanig fascineert als deze nieuwe van Autarkh. Om mij te verleiden met industriële extremiteiten, dat is geen kunst. Maar om me zelfs op een lager tempo kippenvel te bezorgen met hysterie en machinale complexiteit… dat is weinigen gegeven. Het is lang geleden dat ik nog eens kon zeggen dat in het extreme genre een band erin slaagt om tien/twintig bands te cumuleren en er iets van te maken dat ik nog niet eerder hoorde… en het nog eens overweldigend geslaagd klinkt ook. Wow.”
17. Iskandr – Vergezicht (309 punten)
“De luisteraar die niet met Iskandr bekend is maar wel met een van de ander hierboven genoemde namen (Fluisteraars, Nusquama, Galg, Solar Temple), weet in welke richting hij het moet zoeken. En kan dit dus blind aanschaffen. Houd er wél rekening mee dat Iskandr raakvlakken kent met de andere bands van O en M. Koops, maar zeker een eigen smoel heeft en het vaker zoekt in hallucinante dromerigheid.”
18. Noctambulist – I: Elegieën (260 punten)
“Omwille van het feit dat ik blackgaze en melodoomdeath vermeld, moet ik zeker verduidelijken dat de muziek van Noctambulist heel dynamisch is. Er zijn behoorlijk veel spanningsbogen bijvoorbeeld, en naast de zogenaamde glooiende en betoverende “post”-lijnen wordt er dus ook regelmatig versneld en getemporiseerd. In slaap vallen lijkt me dus niet aan de orde. Als deze plaat tijdens je middagdutje begint te spelen, dan weet ik echter niet wat de gevolgen kunnen zijn. Al heb ik zo mijn vermoeden dat je dan met een laken over je hoofd richting natuur zal trekken…”
19. Plaagdrager – Rampspoed & Verdriet (249 punten)
“Plaagdrager brengt complex- en pretentieloze black, zoals gezegd in verstaanbaar Nederlands, met strak headbangbare ritmes en relatief originele structuren.”
20. Helleruin – War Upon Man (232 punten)
“Het is niet zo dat er met Helleruin flink buiten de lijntjes wordt gekleurd, zeker niet zelfs. Het is geen seconde vernieuwend of experimenteel, maar gewoon black metal zoals je dat graag gemaakt hoort worden. Rauw, old-school met een misantropisch tintje en genoeg gevarieerd om te blijven boeien. Zwart goud dus, dit War Upon Man. Heil Helleruin!”
21. Grey Aura – Zwart Vierkant (204 punten)
“Grey Aura presenteert hier een prima album. Hoewel het niet gemakkelijk verteerbaar is, kan de liefhebber er veel uithalen. Er wordt veel geëxperimenteerd waardoor het album gedurende de hele speelduur blijft boeien. Ik ben benieuwd of de rest van De Protodood in Zwarte Haren ook op deze manier zal worden behandeld.”
22. Hemelbestormer – Collide & Merge (195 punten)
“Ook al is instrumentale muziek niet meteen je ding, geef dit Hemelbestormer zeker een kans. Uw nederige recensent kan de instrumentale platen waar hij echt van onder de indruk is op de vingers van één hand tellen. Een van deze is vanaf nu gereserveerd voor Hemelbestormer. Sludgeriffs, blast beats met tremelogitaren, rustige passages… Hemelbestormer combineert ze als meestervertellers en ook na meerdere luisterbeurten blijf ik naar de repeat-knop reiken.”
23. Lhaäd – Below (190 punten)
“Het album is op zich minder vernieuwend en minder verrassend dan ik had verwacht, maar anderzijds overstijgt het de massa wel door… Tja, door alles eigenlijk: vocalen, riffs, drumwerk, synths, samenspel, gelaagdheid, sfeerschepping, melodieën, productie… En een interessante thematische invalshoek. Klasse, en dat uit ons kleine Belgenlandje! Ach ja, we wisten al langer dan vandaag dat we hier gezegend zijn met een mooie collectie klassevolle blackmetalbands. Lhaäd mag je daar vanaf heden dus gerust bijplaatsen.”
24. Walg – Walg (166 punten)
“Om te concluderen, Walg is een erg sterke plaat! Een plaat die alle goede elementen van bovenstaande bands tracht te combineren. Een plaat die misschien net daardoor nog te weinig eigen karakter heeft. Kies resoluut voor de Nederlandse taal zou ik zeggen en werk het geheel rond de walging voor de hedendaagse mens verder uit en ik ben ervan overtuigd dat de volgende plaat, nog meer dan dit debuut, een knaller van jewelste gaat worden.”
25. Grand Celestial Nightmare – Forbidden Knowledge And Ancient Wisdom (164 punten)
“Los van het feit dat ik wat achtergrondinformatie heb, wordt het al snel duidelijk dat bands als Necromantia, Rotting Christ (oude), Varathron… de dwarsbalken zijn die geëerd en gecultiveerd worden op Forbidden Knowledge and Ancient Wisdom. Ook Obsidian Gate schiet opnieuw in mijn gedachten trouwens. Dat lijkt me in ieder geval genoeg motivatie te bezitten om over te gaan tot een inname. Forbidden Knowledge and Ancient Wisdom, laten we lustig klinken op vele toekomstige luisterbeurten. Prosit!”
Links: