Geschreven door Bart Al Foet op 21-03-2021 om 22:35.
In 2019 verloor Tilburg, Dodecahedron en de extreme metalwereld tout court, één van de meest indrukwekkende frontmannen ooit. Michiel Eikenaar, een boom van een man, werd geveld door kanker. Nihill en Dodecahedron vonden een einde. Met Ulsect bleef een deel van Dodecahedron actief en nu is er ook Autarkh. Autarkh is het kindje van Michel Nienhuis (brein achter de composities van Dodecahedron), die samen met producer Joris Bonis (Dodecahedron, Ulsect) aan de slag ging en muzikanten van verschillende pluimage rond zich verzamelde voor de creatie van Autarkh. Net als Ulsect resideert Autarkh bij Season of Mist.
Een tweede Dodecahedron wensen was niet echt netjes, maar eigenlijk deed ik dat wel (net als vele anderen). Omdat Dodecahedron gewoon krankzinnig sterk was en niemand er over zou zeuren dat die lijn doorgetrokken wordt. Zo loopt het niet. Autarkh is geen Dodecahedron. Neen, in dat opzicht is Autarkh in mijn ogen veeleer verwant aan het technische Ulsect en zijn experimentele, industriële sound. Autarkh gaat wel een stuk verder richting electronica en industrial, met invloeden uit de IDM (intelligent dance music) en glicht. Zelf verwijzen ze naar Aphex Twin en Autechre, ik voeg daar graag Venetian Snares, Cvon en Squarepusher aan toe. Qua metalinvloeden hoor ik eveneens een ganse rits namen, zonder dat het een knip-en-plak-gevoel oplevert. Ik denk aan Blacklodge, Reverence, Meshuggah, The Amenta, Dødheimsgard, Control Human Delete (wie kent deze Nederlandse band nog?), Sybreed, Ram-Zet en Red Harvest. Onder andere… (ik kan er gemakkelijk nog tien opnoemen). Het is avantgarde, experimenteel, met djent en industrial die in elkaar overvloeien tot de sci-fi klinkt als een brutale trip vol trance en stacatto weerhaken. Futuristisch, met heerlijke contrasten tussen verwarrende, klinische electro enerzijds en bijzonder overtuigende, verterende vocalen (wat een range!).
Er volgt zo dadelijk een ferme score, die met zich meebrengt dat dit album mijn jaarlijst zal halen. Het valt me niet vaak meer voor dat een avantgarde/experimenteel/futuristisch album mij zodanig fascineert als deze nieuwe van Autarkh. Om mij te verleiden met industriële extremiteiten, dat is geen kunst. Maar om me zelfs op een lager tempo kippenvel te bezorgen met hysterie en machinale complexiteit… dat is weinigen gegeven. Het is lang geleden dat ik nog eens kon zeggen dat in het extreme genre een band erin slaagt om tien/twintig bands te cumuleren en er iets van te maken dat ik nog niet eerder hoorde… en het nog eens overweldigend geslaagd klinkt ook. Wow. ik ben onder de indruk. Zelfs van de Voivod-achtige hoes. Zeit ist nur eine Illusion, tijd bestaat niet, maar klokken wel.
En Autarhk gelukkig ook.
Score:
87/100
Label:
Season of Mist, 2021
Tracklisting:
Primitive Constructs
Turbulence
Cyclic Terror
Impasse
Introspectrum
Lost To Sight
Metacognition
Clouded Aura
Alignment
Zeit ist nur eine Illusion
Line-up:
Michel Nienhuis – Keel, gitaar, bas, programmering
De redacteuren van Zware Metalen schrijven ieder jaar op vrijwillige basis duizenden artikelen om de metalscene van Nederland en België te ondersteunen. Hiervoor zijn we afhankelijk van inkomsten die gegenereerd worden door het plaatsen van advertenties. Indien deze niet afkomstig zijn van directe partners (zoals poppodia en festivalorganisatoren), zal de overgebleven ruimte opgevuld worden door automatisch gegenereerde advertenties van Google AdSense. Omdat deze gebruik maken van zogeheten ‘tracking cookies’, hebben we volgens de AVG-wet jouw toestemming nodig om deze advertenties weer te kunnen geven. We begrijpen dat onze lezers hun privacy op het internet waarderen, maar het accepteren van het cookiegebruik houdt Zware Metalen (en dus indirect de metalscene) in leven. We hopen daarom dat je instemt met het gebruik van de cookies. Mocht je er interesse in hebben, kun je onze privacyverklaring lezen.
