Aborted – ManiaCult

Insecten kan je niet uitspreken zonder ‘in’ en ‘sekte’. Vandaar dat Aborted ons inwijdt in de ManiaCult. Een sekte voor deathmetalmaniakken. Met als charismatische leider een gemaskeerd manspersoon waar serpenttentakels uitkomen en die al eens graag een medemens ritueel offert. Zoals dat gebruikelijk is in de sektesector, heeft ook dit exemplaar enkele leefregels, die dit elfde album uitvoerig in de verf… neen, in het bloed zet.

‘Daags dienen ManiaCultisten zeven blastmitrailleurs ledig te schieten’

Waarop zij schieten, mogen de ingewijden zelf bepalen. Psychotische akkoordenvijlingen, versmolten tot ceremoniële tremelomagie, genieten de voorkeur. Centipedische basdrumtrekkingen zijn eveneens toegestaan wanneer de geestsplitsende riffs of de soleerzweren daar zwavelhoudend genoeg voor zijn.

‘Gedurende de offerandezang, is het ManiaCultisten verplicht hun strottenhoofd aan repen te rijten’

Inhalerende vacuümvocalen en hysterische huigpersingen blijven de maat der stemstroperijen. Waar het kan beiden tegelijk. Toch lijft de sekte een zevental gastbrullers in om een tormentaal spectrum te kunnen bestrijken dat lava uit de grond buldert en bloed in lood laat ‘morfen’. Het bont allegaartje aan interdimensionale monsters, waar de sekte mee samenwerkt, dient namelijk in de eigen taal opgeroepen te worden en dan kan men niet op een keelkromming meer of minder kijken.

‘Door zelfkastijding bevorderen  ManiaCultisten de groepsgeest’

Ter bevordering van de samenhang, verkleinen ingelijfden de samenhang van hun eigen lijf en leden. Een geheel is de som der delen, toch? Elkaars ligamenten er langs de lies uitrukken, dan pas haal je echte vriendschapsbanden aan. Of gewrichtsbanden, dat kan ook. Vandaar dat er naast de blast- en basdrumplechtigheden, voldoende hak- en slagsnaren ter beschikking staan. Belangrijk devies daarbij is te divergeren. Nadat grooveriffs brutalere inkepingen geslagen hebben, is het belangrijk om die met goregrindmessen op te slijpen tot vintage Aborted-verkappingen, waarin botvermalende riffs tempodynamiek beuken. Extra tip: carbon basverzwaringen verdiepen de inslag en verhogen de veerkracht.

‘Goede ManiaCultisten hoeden zich voor overdadige bekoringen’

Necrotisch snaargeschal, dat op TerrorVision al enkele giftige spinnenbeten uitdeelde, dringt bij op ManiaCult nog dieper in het gitaarweefsel en is daarmee een duidelijk zwaartepunt op deze boodschap van het abortale genootschap. Daarbij weerstaat zij de verleiding der uniformiteit. Elke psalm is compact en toch vol van variatie samengesteld. De snelheidsmeter registreert verschroeiende ‘beatsperminutepieken’, net zozeer als prangende tempomatigingen. Met de uitzondering van Family Guy, laten toegetredenen zich ook niet in met flauwe humor. Zoals in elke paragraaf een insect steken, louter en alleen omdat je dan de ‘in sekten’ woordgrap uit de eerste zin kan verantwoorden. Zo gaat dat in sekten.

Score:

90/100

Label:

Century Media, 2021

Tracklisting:

  1. Verderf
  2. ManiaCult
  3. Impetus Odi
  4. Portal To Vacuity
  5. Dementophobia
  6. A Vulgar Quagmire
  7. Verbolgen
  8. Ceremonial Ineptitude
  9. Drag Me To Hell
  10. Groteque
  11. I Prediletti: The Folly Of The Gods

Line-up:

  • Ken Bedene – Drums
  • Sven De Caluwé – Vocalen
  • Ian Jekelis – Gitaar
  • Stefano Franceschini – Basgitaar

Links: