Headlines

Hekserij verboden? Nee toch, mag ik hopen. We leven immers in het jaar 2023. Toch noemt een entiteit uit Chili zijn debuut Verbotene Hexerei. Het is geen uitzondering dat dit Chileense heerschap deels de Duitse taal kiest voor zijn eenmansband Todverhexen. Op het eerste gezicht wellicht wat raar, maar voor de blackmetalscene is het de normaalste zaak van de wereld dat zelfs een band uit het Zuid-Amerikaanse land voor sommige nummers in de Duitse taal kiest. Het past bij de hardheid van het genre, de sfeer en volgens sommige onder ons bij een stukje arrogantie. De zogenaamde "hatred against all" attitude volgens de promo. Nu worden we regelmatig behoorlijk verrast door bands uit Chili, ik noem maar eens de blackmetalband Xalpen met het hier gerecenseerde The Curse Of Kwányep. Kan dit Todverhexen daar bij aansluiten op kwalitatief niveau?Lees verder ›

Unhallowed, of toch tenminste de bandnaam, staat en klinkt als een huis. Nochtans weten we niet welke individuen achter deze melodische blackmetalband schuil gaan. Of dat doet de platenboer, Folter Records, ons toch graag geloven. Met een knipoog naar de jaren '90 blackmetalbands die we allemaal op onze tien vingers en meer kunnen tellen vertelt deze band, op zijn debuutalbum Awaken The Black Flame, het verhaal van een persoonlijk verlangen naar spirituele kennis die verder reikt dan de huidige kosmische realiteit. Nou moe, dat heb ik weer even mooi verwoord in mijn intussen 900ste schrijfsel voor onze geliefde webstek! Aan welke bands moet je denken wil je Unhallowed een kans geven? Denk aan Naglfar, Dissection, oude Gorgoroth met hier en daar geutjes Gehenna.Lees verder ›

Wederom treffen we een internationaal collectief. Met reeds één EP op zak is het nu tijd voor een debuutalbum. Dit Orphans Of Dusk speelt gothic/doommetal met thema's als gothic, dood, romantiek en magie. De vocalist treffen we ook aan in de funeraldoommetalband Mesmur. De andere heren zijn mij (nog) onbekend.Lees verder ›

Wintarnaht betekent in het Oud Hooggermaans niet meer of minder dan winternacht. Klinkt niet onlogisch. De band rond Grimwald gebruikt deze erg oude taal, ontsproten ergens rond 650 voor de geboorte van onze vriend Christus, om zijn boodschap tekstueel en muzikaal kracht bij te zetten. Anþjaz is slechts de vijfde langspeler van de band terwijl die al actief is sinds 1997. Grimwald kennen we ook van Dauþhuz dat in 2019 Monvmentvm uitbracht via Naturmacht Productions en met zijn mijnwerkersblackmetal een niet al te grote indruk naliet.Lees verder ›

Het Stockholmsyndroom is een psychische aandoening waarbij je ineens empathie hebt voor je verkrachter of kidnapper. Het menselijke brein zit soms wonderlijk in elkaar. Wat ook wonderlijk in elkaar zit is Trench Dogs met het album Stockholmiana (zie hoe soepel ik deze brug maak). U las 'Stockholmania', dat deed ik ook.  Trench Dogs is een rock 'n rollband en biedt zijn tweede album aan.Lees verder ›

Hoewel (of misschien juist omdat) de naam van de uitvoerende band in strijd is met de “no void”-regel van de heren van Osmium, bespreek ik hier toch maar even Seven Keys To The Discomfort Of Being. Waarom? Omdat het gewoon een sterke plaat is. Geen cliffhangers hier, die uitkomst staat alvast vast.Lees verder ›

De meest beruchte van alle plagen is mogelijk de pest, ook wel de Zwarte Dood, waardoor ongeveer een derde van de Europese bevolking het loodje legde. Hoewel de oorsprong niet volledig duidelijk is, wordt over het algemeen aangenomen dat deze in Centraal-Azië ligt en dat de ziekte vervolgens zijn weg via Italië naar Europa heeft gevonden. Ik zie een bepaalde parallel met onze tijd. Die ene pandemie is nog niet uit het geheugen verdwenen of de volgende dient zich alweer aan: When Plagues Collide.Lees verder ›

In 2021 bracht het Zweedse duo Jordfäst (“in de aarde verankerd, begraven”) een kort debuutalbum uit van ongeveer een half uurtje lang, bestaande uit slechts twee nummers: Hädanefter (“Van Nu Af Aan”). Hun stijl: relatief traditionele mid-tempo black metal, geschoeid op de leest van de oude Scandinavische (Zweedse) meesters, maar met opvallend veel aandacht voor melodie-ontwikkeling en gevoelsuitdrukking, en hier en daar een pagan-/vikingmetalinsteek.Lees verder ›

Het in 2020 tot stand gekomen Indonesische Numeron waagt zich aan een tweede album. Het eerste album met de titel Void is onopgemerkt aan ons voorbij gegaan. Dat neemt niet weg dat ik wel eens wil horen hoe black metal uit Indonesië klinkt.Lees verder ›

Defiled uit Tokio zegt u? Bij Season of Mist onder contract? Tja, dat zal niet voor niets zijn, dus pakt uw redacteur van dienst deze brutale deathmetalschijf met de titel The Highest Level uit de Zware Lijst. Al is het alleen maar om eens kennis te maken. Nu heb ik wel affiniteit met het brutale deathmetalwerk, dus dat komt sowieso goed uit.Lees verder ›

Met de lekker bekkende titel Trouble and Their Double Lives (gelijk een knipoog naar Double Trouble Live: de naam van de recente tour van de band met DevilDriver in de Verenigde Staten) komt extreme gothicband Cradle of Filth met het eerste live-album in ruim twintig jaar. Sinds Live Bait for the Dead uit 2002 is alleen zanger Dani Filth nog over en verschenen er maar liefst twaalf albums, waaronder een orkestrale/instrumentale en een met materiaal uit 1995. Oh, en natuurlijk Live at Dynamo Open Air 1997, maar dat bevat dus opnames van nog langer geleden en de band had zelf niets van doen met de uitgave. Blijven er tien albums over. Alleen is het materiaal van Trouble and Their Double Lives opgenomen tussen 2014 en 2019. Dus voor het meest recente Existence is Futile uit 2021 en dus ook zonder de nieuwe krachten Donny Burbage (gitaar) en Zoë Marie Federoff (keyboard/vocalen).Lees verder ›

Als het op thrash aankomt zijn er natuurlijk twee landen waar deze stijl zijn bakermat heeft: Duitsland en Amerika. Colombia is niet het eerste land dat te binnen schiet bij deze stijl. Toch komt dit trio daar vandaan en pretendeert thrash met een vleug black te maken. De drummer en zanger/gitarist van Hellion kennen elkaar van No Mercy, opererend in hetzelfde genre, actief tot 2013 en Hellion lijkt daarmee een doorstart.Lees verder ›

Sinds 2016 ben ik weer albums op vinyl gaan kopen. Waarom, zou je je kunnen afvragen. Ik ben van dusdanige leeftijd dat ik de opkomst van de digitale media heb mogen meemaken. Voor die tijd kocht ik dus al vinyl omdat de CD simpelweg nog niet bestond. Het heeft een bepaalde charme om een naald op de plaat te kunnen zetten en te genieten van toch een stukje analoge techniek. Leuke bijkomstigheid is dat vinyl tegenwoordig in vele kleuren en motieven worden uitgebracht. Leuk als verzamelobject.Lees verder ›