Headlines

Spilling The Astral Chalice is het tweede volledige album van het Slovaakse Siderean. Het vijftal uit Ljubljana begon in 2010 - toen nog als viertal - onder de naam Teleport en speelde oorspronkelijk progressieve thrash metal met een iel zwart randje. Waar destijds een vergelijking met bands als bijvoorbeeld BlackFast en Vektor probleemloos op ging, is dat inmiddels verleden tijd. De debuut EP Sidereal Evolution (2020) en het eerste volledige album Lost on Void’s Horizon (2021) hadden weliswaar nog wat flinterdunne thrashelementen in zich, op het nieuwe Spilling The Astral Chalice zijn die, om maar in het ruimtelijke thema van de band te blijven, in rook opgegaan, gelijk een meteoroïde die door de dampkring schiet en daar volledig verbrandt.Lees verder ›

Häxär is een Zwitserse eenmansband rond V Noir die we kennen van bijvoorbeeld Ernte. Ich Bin Die Schwärze is album nummer twee en komt via het voor mij volledig onbekende Duitse obscure label Sturmglanz Black Metal Manufaktur. En dan ben ik al bijna uitgepraat en kan je de inleiding tot dit schrijven als behoorlijk dunnetjes omschrijven.Lees verder ›

Calcarata is een Duits duo dat atmosferische black metal produceert. Der Müde Mensch is het debuutalbum en komt via het Finse Naturmacht-label. Ik hoop maar dat de muziek niet zo traag is als de slak die bereden wordt op de cover van deze plaat. De twee heren bezingen gebeurtenissen die zich afspelen in vier totaal verschillende werelden. Het gaat om dromenwereld, de afgronden van de dood, de aarde en zielenwereld als je dat zo mag vertalen.Lees verder ›

Longing For A New Dawn, een drietrack EP uit 2022, werd op onze geliefde webstek door collega Aarts besproken en zie nu: hier is de opvolger al met als titel Dead Soul Age. De Poolse horde van Mardom moet gedacht hebben dat het echt wel tijd geworden was voor een volwaardig album na ook eerder een EP uitgebracht te hebben, The Path Of No Return (2020). De Poolse blackmetalschool ligt ons als blackmetaladepten natuurlijk, net als menig andere school uiteraard, nauw aan het hart.Lees verder ›

Fever 333 is terug met een verse, nieuwe plaat! Weliswaar met een haast compleet nieuwe band sinds vorig jaar, aangezien (bas)gitarist Stephen Harrison en drummer Aric Improta de band hebben verlaten en zijn vervangen door vellenmepper Thomas Pridgen, bassiste April Kae en gitarist Brandon Davis. Via Century Media Records verschijnt Darker White nu, album nummer twee in de discografie van het Amerikaans gezelschap. Waarom 333? Dat staat voor de drie C's: community, charity en change. Maatschappelijke thema's die centraal staan in de muziek van het viertal.Lees verder ›

And So I Watch You From Afar maakte vijftien jaar geleden zijn entree in de post-rockwereld en deed dat gelijk met een bang. Het titelloze debuut stond vol met springerige, aanstekelijke post-rock, waarvan de titels ook erg vet waren (Set Guitars To Kill). Bovendien ontpopt het Noord-Ierse gezelschap zich ook nog eens als een heel goede liveband, waarbij de shows je aandacht deden vasthouden.Lees verder ›

Warlust komt uit Duitsland en dendert het slagveld al plat sinds 2012 en toch is dit Sol Invictvs In Vmbrae Satanae dat uitkomt via het eveneens Duitse Dying Victim Productions nog maar plaat nummer drie. Tja, het kan verkeren. De muziek van dit infernale viertal mocht ik nog niet eerder beluisteren of ik kan het me niet herinneren, dat kan ook natuurlijk. Dit Warlust kwam, als ik het goed heb, bij ons op Zware Metalen evenmin eerder aan bod. Of we het een schande mogen noemen weten we straks, maar het antwoord is ja.Lees verder ›

Eindhoven is al jaren een broedplaats voor nieuw metaltalent. Of het nu gaat om stoner, hardcore of black metal, de regio lijkt een onuitputtelijke bron te zijn. Nu is er ook een, relatief, nieuwe deathcoreband, Everything Decays, die een eerste EP op de mensheid heeft losgelaten.Lees verder ›

Voor ons hebben we het nieuwe materiaal van de Amerikaanse deathmetalband Ripped to Shreds. Het is de vierde nakomeling en heeft de naam Sanshi meegekregen. Wederom uitgebracht via Relapse Records. De band is ontsproten uit het brein van muzikale duizendpoot Andrew Lee en is origineel gestart als soloproject. Inmiddels bestaat de band uit vier personeelsleden en allemaal lijken ze hun steentje bij te dragen aan de vocalen.Lees verder ›

'Prima zangeres zoekt band': dat is de slogan die ik wel vaker op kon vangen wat betreft de vorige Tales From Six Feet Under-platen van Charlotte Wessels, de voormalige frontdame van het Nederlandse Delain. Op zich was ik minder hard voor die twee platen, maar het is waar dat Wessels zo veel facetten van zichzelf liet zien dat het geheel eerder van de hak op de tak sprong. Dit jaar opent de zangeres nieuwe deuren en dat heeft ze al duidelijk aangekondigd in de loop van de zomermaanden met de nieuwe hits.Lees verder ›

Al sinds Norizon (2009) volg ik dit Belgische doom/death gezelschap Marche Funèbre. De heren hebben al aardig wat waters doorzwommen maar blijven trouw aan hun eigen idee, hun eigen insteek. En dat siert hen. Dit resulteerde in erg degelijke platen als To Drown (2011) of de meest recente Einderlicht (2020), dat nog uitkwam via BadMoodMan Music.  After The Storm wordt echter uitgebracht via Ardua Music, een Italiaans label dat vorig jaar rond deze tijd nog kwam met het magistrale nieuwe album van het eveneens Belgische My Lament.Lees verder ›

Sommige producten kun je relatief snel maken en wil je ook zo vlug mogelijk kunnen leveren. Bij zaken als brood, fruit en groenten wil je toch dat die tijd tussen produceren en verstrekken zo kort mogelijk is? Die wil je als klant toch zo vers mogelijk hebben? Versgebakken croissants verliezen toch elke aantrekkelijkheid als je die na het bakken vervolgens twee tot drie dagen onaangeroerd laat liggen? Bij weer andere producten duurt het relatief lang voordat de maker van het product content is met de kwaliteit die het product heeft behaald. Denk alleen al eens aan dranken als cognac en whisky, die jaren in vaten liggen te rijpen voordat ze gebotteld kunnen worden. Natuurlijk kun je die ook heel jong drinken, maar iedereen die deze dranken ook maar een beetje kent, zal je kunnen vertellen dat een drie jaar oude whisky anders smaakt dan eentje die twintig jaar op een vat heeft gelegen. Soms hebben dingen simpelweg tijd nodig om tot volle ontwikkeling te komen.Lees verder ›

Na Asylum Of The Damned (2019) en Depravity (2022) komen de Vlaamse reuzenslachters van Slaughter The Giant met geheel nieuw werk onder de beladen en gedragen titel Abomination. Depravity kwam nog uit bij het grote Nederlandse Hammerheart Records, deze nieuwste telg wordt uitgebracht door een Zweeds label: At Dawn Records en dat kan je moeilijk een stapje terug noemen. De heren hebben de laatste maanden en jaren heel wat podia onveilig gemaakt en vakkundig omgebouwd met hun melodische death metal met een knipoog naar bands als Mors Principium Est, Fragments Of Unbecoming, Ignominious Incarceration en nog een bus andere vrienden. Het geheel werd voorzien van een energieke verschijning en presence en de vraag is of die energie, die boosaardigheid en agressie weliswaar ook op plaat naar voren komt.Lees verder ›